Disclaimer: de review bevat spoilers voor het einde van Trails of Cold Steel III.
Als je aan Trails of Cold Steel denkt te beginnen met het vierde deel, dan zou mijn advies zijn om dit niet te doen. Personages en gebeurtenissen uit voorgaande delen komen veelvuldig terug in Trails of Cold Steel IV. Als je de vorige spellen niet hebt gespeeld is het allemaal lastig te volgen en als je nog van plan bent om daar aan te beginnen dan weet je de meeste plotwendingen al, waardoor het niet meer interessant is om die te gaan spelen. Terwijl je Trails of Cold Steel voornamelijk speelt voor het verhaal. Er zijn wel samenvattingen beschikbaar van de eerste drie spellen, maar deze dienen meer als een opfrissing voor terugkerende spelers. Daarnaast wordt het nu toch wel ingewikkelde gevechtssysteem niet geheel meer uitgelegd. Je krijgt in het begin wel wat aanwijzingen, maar er wordt vanuit gegaan dat je er al bekend mee bent. Je kunt alles wel opzoeken, maar dat maakt het begin niet gemakkelijk. Natuurlijk kun je ervoor kiezen om alleen het verhaal te volgen en het spel te spelen op de allerlaagste moeilijkheidsgraad. In dat geval kun je bijna alles wel winnen door de sterkste aanvallen te gebruiken. Alle delen zijn op dit moment speelbaar op de PlayStation 4, dus mijn advies zou zijn om met het eerste deel te beginnen en daarna rustig naar dit laatste deel te werken (trek hier wel wat tijd voor uit, gezien je wel honderd uur per titel zoet kunt zijn).
Trails IV begint waar Trails III eindigde. Rean Schwarzer, de Ashen Chevalier was gevangengenomen. Rean was in het derde deel leraar geworden van de nieuwe klas VII. In het eerste hoofdstuk zijn Juna, Kurt en Altina op zoek naar Rean om hem te bevrijden. Deze zoektocht leidt je door een groot deel van de Erebonian Empire waar je af en toe vergezeld zult worden door terugkerende personages. Om erachter te komen of Rean bevrijd wordt en of de dreigende oorlog voorkomen zal worden zul je het spel zelf moeten gaan spelen. Ik kan wel vertellen dat het verhaal als een waardig einde van de serie beschouwd kan worden. Toch bekroop mij het gevoel dat sommige delen van het verhaal gehaast aanvoelden. Het is niet zo dat Trails IV een korter deel is. Het einde zul je na ongeveer negentig tot honderd uur zien. Het voelt wel verfrissend dat het verhaal rondom de leerlingen van de nieuwe klas VII is gecentreerd. Rean speelde in de voorgaande delen de hoofdrol. De terugkerende personages zorgen voor een feest van herkenning voor spelers die de voorgaande Trails-spellen hebben gespeeld. Er zitten echter een paar onbekende personages tussen van The Legend of Heroes: Ao no Kiseki en Zero no Kiseki. Deze twee spellen in de The Legend of Heroes-serie zijn alleen uitgebracht in Japan en hebben dus nog nooit een westerse uitgave gehad. Mogelijk komt hier in de toekomst nog verandering in, waar ik totaal geen problemen mee zou hebben.
Aan het gevechtssysteem is weinig veranderd. Het is eerder een constante doorontwikkeling van het al bestaande systeem. Hier was helemaal niets mis mee en het speelt prima, ondanks dat het niet het meest gemakkelijke systeem is. Ik had na een jaar afwezigheid weer een paar gevechten nodig om er weer helemaal in te zitten en te weten wat er nu ook allemaal weer mogelijk was. Het Break-systeem, wat geïntroduceerd werd in Trails III is gebalanceerd. Vijanden en met name eindbazen hebben meer Break-schade nodig om hun hiervoor bestemde balk te legen en in de Break-toestand te komen. Als de vijand in deze toestand komt dan kun je onder andere meer schade doen tegen de vijand. Daarnaast vullen eindbazen hun Break-balk weer volledig als er een bepaalde hoeveelheid schade is gedaan. Hierdoor wordt het lastiger om misbruik van dit systeem te maken, het zorgt er echter ook voor dat gevechten soms langer duren dan dat eigenlijk nodig lijkt te zijn. Naast deze verandering beginnen personages met zwakkere Orders (een soort magische aanvallen). Er is een mogelijkheid om deze te verbeteren door het vinden van speciale schatkisten in de wereld. Bij het vinden van een dergelijke schatkist moet je een gevecht winnen tegen een sterkere vijand met een specifieke samenstelling van je team. Het vinden van upgrades voor de Orders voelde voor mij als een excuus om met specifieke personages te vechten. Je hebt sowieso niet de mogelijkheid om je team samen te stellen uit alle personages speelbaar in Trails of Cold Steel IV. Terwijl dit vierde deel juist de meeste speelbare personages in de serie heeft. Alleen op bepaalde momenten in het verhaal heb je de keuze uit alle personages en die momenten zijn spaarzaam.
Naast het hoofdverhaal zijn er genoeg afleidingen om je bezig te houden. Er zijn vele zijmissies om de bewoners in de Erebonian Empire te helpen met hun problemen. Daarnaast zijn er de terugkerende minigames zoals het kaartspel Vantage Master en het vissen. Ik blijf een zwak hebben voor die digitale kaartspellen, zo ook voor Vantage Master. Ik steek daar toch altijd meer tijd en moeite in dan ik eigenlijk wil toegeven. Naast de terugkerende minigames zijn er nieuwe toegevoegd, waaronder poker en blackjack.
Uiteindelijk vind ik Trails of Cold Steel IV een goed einde van Cold Steel-serie. Je speelt deze spellen uiteindelijk voor het verhaal en de wereld, wat in Cold Steel IV weer prima is. De terugkerende personages zullen voor fans van de serie een leuke toevoeging zijn. De aanpassingen van het gevechtssysteem zoals het Break-systeem en het vinden van sterkere Orders vallen niet zo goed in de smaak. Echter zijn dit niet dermate grote wijzigingen dat dit het plezier uit het spel haalt. Als je de vorige delen hebt gespeeld dan zou je niet na moeten denken om Trails of Cold Steel IV aan te schaffen. Als je de serie interessant vindt, maar nog geen deel hebt gespeeld dan zou ik je aanraden om bij de eerste Trails of Cold Steel te beginnen.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.
5.9
8.5
9.9
258 )
25-10-2020 13:29
114)
25-10-2020 13:34
Ik heb een uur of twee gespeeld van deel 1 en zat meer te zuchten dan dat ik plezier had. Niets voor mij denk ik, en als ik hier lees hoeveel uren je zoet bent met deze games is het misschien maar goed ook dat ik voortijdig ben gestopt.