De wat oudere gamers staat Bullfrog’s Theme Hospital wellicht nog vers in het geheugen. De knotsgekke management sim heeft (terecht) een cultstatus opgebouwd. Hardop vraagt men zich af waarom er geen remake of spirituele opvolger komt. Die vraag werd beantwoord met Two Point Hospital voor de pc. Inmiddels heeft die game de overstap gemaakt naar consoles. Heeft Two Point Hospital genoeg in huis om de harten van het consolepubliek te veroveren? En belangrijker: speelt het nog een beetje lekker? Ziekenhuisdirecteur Christoffel van Breedaah zoekt het voor ons uit.
“Mensen vragen wel eens aan mij: ‘wat drijft jou, Christoffel?’. Dan antwoord ik: ‘Water’ … hahaha! Want daarop blijf je drijven. Snap je? Hahaha. Maar serieus, als ziekenhuisdirecteur krijg je van alles op je bordje: lastige patiënten, lastige artsen, lastige verpleegkundigen, lastige ziektes en lastige verzekeraars. Ik draai mijn hand er niet voor om. Nu ik thuis zit door het Coronavirus kan ik me mooi hierop richten.”
Poppetjes plaatsen
“Kijk eens aan: een leeg canvas! Een prachtig eerste bescheiden ziekenhuis! Mijn werk dient zichzelf aan. Dit Budgetgaming varkentje ga ik eens wassen. Mondkapjes klaar? Hahaha! Eens kijken … de besturing is even wennen vind ik. Maar als je eenmaal door hebt hoe je de menu’s navigeert, gaat het allemaal best snel. Met het vierkantje open ik het menu links onderin, kies welke ruimte ik wil bouwen en ik sleep die blauwdruk gewoon waar ik de kamer wil hebben. De deur? Ja, die opent op de gang natuurlijk. Kan ik zelf kiezen! En waar de apparaten erin komen te staan ook. Met een plantje en een raampje erbij natuurlijk. Zo verhoog je de uitstraling van de ruimte. Is in het echt ook zo hè? Hahaha!”
Rijen en ruimte
“Poeh, even een glaasje water. Ik ben nu bij mijn derde ziekenhuis en er is zojuist iemand overleden in de rij voor de huisarts. Tja … gelukkig hoef ik nu geen rapportje op te stellen, hahaha! Wel een klusjesman aannemen die spoken kan vangen, anders gaat mijn reputatie naar de maan. Ik merk dat er steeds grotere rijen staan voor de huisarts. En ik kreeg een slechte recensie van de journalist die langskwam: ‘dat er niemand kon zitten’ zeurde die. Ik heb maar wat bankjes neergezet en snack- en drinkautomaten. De snackautomaat heb ik goedkoop gemaakt en drinken duur, zodat ze dorst krijgen van de snacks en meer gaan drinken. Hahaha! wc’s? O ja …”
Menu’s en management
“Poeh, ik ben bij mijn achtste ziekenhuis. Ik raak een beetje opgebrand door telkens opnieuw de basis op te zetten. Normaalgesproken heb ik poppetjes lopen die dat voor me doen, begrijp je? Hahaha! Gelukkig kan ik wel kamertjes kopiëren en gemakkelijk schuiven binnen het ziekenhuis. Ik mis wel een tweede of derde verdieping. Heb je ooit een ziekenhuis gezien met alleen een begane grond? Ik niet hoor! Behalve in de jungle misschien. Hahaha! En waarom kan ik mijn buitenkant niet mooi maken om mijn reputatie op te krikken?”
Uitzonderlijke uitdagingen
“Het houdt niet op, er blijven maar nieuwe uitdagingen bijkomen! Ik moet mijn personeel trainen, maar de rijen worden te lang. Ik heb geen geld om iemand erbij aan te nemen, want die trainer is al duur genoeg. Uit wanhoop heb ik de prijs van behandelingen verhoogd, maar nu wil niemand meer betalen. En mijn marketingafdeling is niet getraind om die hogere prijs te verkopen. Er is een spoedklus na een clownsbeurs, maar de apparatuur is stuk en de enige klusjesman die ‘m kon repareren heeft ontslag genomen. Ik heb te veel airconditioning units geplaatst en nu ga ik onderdoor aan de energierekening. Die lening met 10% rente helpt trouwens ook niet mee … Ik euh … ik weet het even niet meer. Hahaha?”
Na zijn laatste update hebben we niets meer van Christoffel vernomen. We hopen dat het goed met hem gaat, al hebben we iets gehoord over een deal met een Colombiaanse geldschieter die niet helemaal goed ging. Christoffel wist nog wel door te geven dat Two Point Hospital een waardige opvolger is van Theme Hospital, maar wat hem betreft net te weinig eigen ideeën inbrengt. Daarnaast kun je met een ziekenhuis gewoon niet zo heel veel kanten op. In de basis blijft het vooral effectief inrichten van kamers en het managen van personeel en processen. Het helpt niet mee dat je iedere keer helemaal opnieuw moet beginnen met alles bouwen en opzetten.
Al die kritiek neemt niet weg dat de gameplay enorm verslavend is. Je bent zo een uur verder, terwijl je voor je gevoel vijf minuten geleden besloot te stoppen voor vandaag. En de transitie van pc naar console is erg soepel verlopen. Waar latere, grote ziekenhuizen merkbaar wat zwaarder worden voor de consoles, maakt de intuïtieve besturing dat meer dan goed. De humor doet daar nog een schepje bovenop, waardoor Two Point Hospital alles bij elkaar een charmante game is mét inhoud, voor een zachte prijs. Toch vraag ik me af of Two Point Hospital niet te repetitief is voor de doorgewinterde sim-liefhebber. Wellicht dat de nog te verschijnen, gratis Sandbox-modus, waarin je zonder specifieke opdracht een ziekenhuis bouwt, daar nog wat verandering in brengt.
Deze recensie is geschreven door Chris van Breda.