Yo-kai zijn geesten, maar gelukkig meestal niet kwaadaardig. Toch zetten ze het leven in de mensenwereld wel op zijn kop, want de mensen voelen zich anders in het bijzijn van een Yo-kai. Hierdoor kunnen ze zich bijvoorbeeld heel boos voelen, of verdrietig, blij, energiek, vergeetachtig, noem maar op. Ook kunnen mensen ineens rare dingen gaan doen. Jij speelt als een van de hoofdpersonages uit de serie (Nate of Katie) en je hebt een speciaal horloge, de Yo-kai Watch, waarmee je de geesten kan opsporen zodat je met ze kan praten en vechten. Je helpt de Yo-kai door hun probleem op te lossen, waarop ze de mensen vervolgens met rust laten. Op deze manier kun je ze bevrienden en kunnen zij op hun beurt jou weer helpen.
De anime, de manga en de game zijn allemaal ongeveer rond dezelfde tijd uitgekomen in Japan. Hier in Nederland hebben de geesten nog even een paar jaar op zich laten wachten. In Japan is inmiddels alweer het derde deel in de gamereeks uit, terwijl wij het moeten doen met deel twee. Dit tweede deel is uitgebracht in twee versies, Skeletspoken (Bony Spirits) en Gigageesten (Fleshy Souls). Het eerste deel, Yo-kai Watch, is vorig jaar uitgekomen en geeft een introductie in de wereld van de Yo-kai. Dit tweede deel is een vervolg hierop, al is het helemaal niet erg als je het eerste deel niet hebt gespeeld. Er wordt namelijk voldoende uitgelegd hoe alles werkt en ook voor het verhaal maakt het niet uit, je begint namelijk met een compleet nieuw verhaal. Doordat het eerste deel meer als een introductie diende voor de Yo-kai wereld, heeft dit tweede deel iets meer ruimte gekregen voor het verhaal.
Welcome in Old Springdale
Zoals gezegd is Yo-kai Watch 2 een erg vriendelijke RPG voor nieuwkomers; de gameplay wordt in het begin namelijk helemaal opnieuw uitgelegd. Dit voelt voor mensen die het eerste deel gespeeld hebben wel even als een herhaling, ook omdat dit gedeelte relatief lang duurt (zeker een paar uur). Maar hierna komt gelukkig het verhaal om de hoek kijken, dat zeker interessanter is dan het verhaal uit het vorige deel. Dit komt voornamelijk door een aantal nieuwe toevoegingen. In dit deel is de wereld een stuk groter en kun je die al redelijk vroeg helemaal verkennen. Ook ga je onder andere tijdreizen en probeer je meer te weten te komen over de twee verschillende soorten Yo-kai, de Skeletspoken en de Gigageesten. Gebleven is de humor en charme uit het eerste deel en eigenlijk is dat helemaal niet erg, want waarom zou je een succesvolle formule veranderen?
Yo-kai Watch 2 heeft zich gehouden aan het unieke vechtsysteem van het eerste deel. Het systeem waarbij je een team van zes Yo-kai hebt die zelf aanvallen en waar je zelf weinig invloed op hebt. De enige invloed die je hebt is bij het samenstellen van je team, de spullen die ze vasthouden en een bonus geven, en de plaatsing van de Yo-kai binnen je groepje. Als je zielenmeter vol is kun je hun Soultimate aanval doen, dat is een speciale aanval die extra sterk is. Maar de verschillende Yo-kai hebben ook verschillende speciale aanvallen. Zo zijn er Yo-kai waarmee je jouw teamgenoten bijvoorbeeld kunt genezen of de vijandelijke Yo-kai in slaap kunt laten vallen. Hierdoor moet je op heel veel verschillende factoren letten bij het samenstellen van je team en kun je honderden combinaties maken. Speciale aanvallen voer je uit nadat je een minigame hebt voltooid. Het enige verschil tussen het eerste en het tweede deel is dat er in het tweede deel wat nieuwe minigames toegevoegd zijn. Bovendien is er – voor de mensen die de anime kennen – nu ook de Yo-kai Watch type Zero toegevoegd, een vernieuwd horloge waarmee je nog sterkere Soultimate aanvallen kunt doen door de zielenmeters van je partner Yo-kai te gebruiken.
Het bevrienden van de Yo-kai is nog steeds een beetje moeilijk. De game draait natuurlijk om het verzamelen en evolueren van alle verschillende Yo-kai, maar om ze in je team te krijgen moet je soms wel erg veel geduld hebben. Je kunt de Yo-kai namelijk niet zo makkelijk vangen als bijvoorbeeld Pokémon in de Pokémon-games. De Yo-kai moeten je aardig genoeg vinden en dan pas komen ze na het gevecht naar je toe. Je kunt dit proces versnellen door ze lekker eten te geven, wat ten opzichte van het eerste deel gelukkig wel wat makkelijker is gemaakt. Waar je in het vorige deel door middel van vallen en opstaan moest leren wat bepaalde Yo-kai lekker vonden, kun je dat nu gelukkig gewoon opzoeken tijdens het gevecht. Maar zelfs al geef je ze het eten waar ze het meest van smullen, dan nog is het niet zeker dat ze je willen bevrienden. Overigens zijn er wel veel meer verschillende Yo-kai te vinden dan voorheen, er zijn namelijk meer dan honderd nieuwe Yo-kai om te verzamelen!
Welcome in New Springdale
Qua online mogelijkheden zijn er flinke sprongen gemaakt, wat ook echt wel nodig was om dit deel goed te kunnen onderscheiden van het eerste deel. Het is nu namelijk mogelijk om online of lokaal te vechten met anderen. Ook kun je online of lokaal je Yo-kai ruilen. En ja, er zijn net als exclusieve Pokémon ook exclusieve Yo-kai die gebonden zijn aan een van de twee uitgaven. Daarnaast zijn er meer online minigames aan het spel toegevoegd. Het meest noemenswaardig is het Yo-kai Blasters. Hierin vecht je samen met anderen (maximaal vier personen) een weg door verschillende kerkers in de huid van je favoriete Yo-kai.
Zoals eerder vermeld is de wereld van Yo-kai Watch 2 een stuk groter geworden. Je kunt nu als echte reiziger met de trein (deze treinen zijn wel verrassend leeg voor Japanse begrippen) naar andere dorpen en steden reizen. Dit zorgt in ieder geval voor een welkome afwisseling. Het eerste deel had namelijk alleen Springdale als speelbare locatie. Met de toevoeging van het treinreizen krijg je gelukkig meer verschillende gebieden te zien. Wel duurt het treinreizen lang (het lijkt wel het echte leven), maar gelukkig vind je al snel een manier om het treinreizen te omzeilen wanneer je al eerder in een desbetreffende stadje bent geweest: sneller én goedkoper!
Yo-kai Watch 2 zit, net zoals het eerste deel, tjokvol met verzamelobjecten. Zo kun je weer compleet los gaan door alle insecten en vissen te vangen. Er zijn nu Baffle Boards die de kennis over de verschillende Yo-kai testen en vervolgens een beloning geven of een bepaald effect in de wereld geven. Ook zijn er weer genoeg (zij)missies die gedaan kunnen worden. Dit zijn voornamelijk de bekende missies waarbij je spullen moet ophalen, naar bepaalde locaties moet gaan, of bepaalde Yo-kai moet verslaan. Ook heeft het spel een leuk trofeeën-systeem gekregen. Naast alle missies die er te doen zijn, kun je er nu bijvoorbeeld ook je eigen missie van maken om zoveel mogelijk trofeeën te behalen. Ondanks de overeenkomsten met het eerste deel, is er gelukkig dus ook genoeg vernieuwing.
Welkom in Lenthuizen
Positief voor jonge game-kinderen is dat de game volledig Nederlandstalig is. Zowel de ingesproken teksten als de geschreven teksten. De doelgroep van Yo-kai Watch beslaat namelijk voornamelijk kinderen, dus dit komt zeker goed van pas. Je moet namelijk veel lezen en hoewel de meeste missies redelijk makkelijk zijn, doordat pijlen aangeven waar je heen moet, is dat niet altijd het geval. Door de toevoeging van het Nederlands zullen daarom ook de jongste spelers de weg niet snel kwijt raken. Wij hebben er overigens wel voor gekozen om de game in het Engels te spelen, omdat we dat gewend waren van het eerdere deel. En eerlijk gezegd vinden wij Springdale, Harrisville en San Fantastico beter klinken dan Lenthuizen, Roerlo en Duinvoort. Wel moet gezegd worden dat de ingesproken stemmen, zowel de Nederlandse als de Engelse, heel erg wennen zijn voor fans van de Japanse anime. Het zou dus nog fijner zijn als er ook de mogelijkheid is om de originele Japanse stemmen te gebruiken. Maar smaken verschillen en misschien heeft niet iedereen hier last van.
Qua graphics staat het tweede deel op dezelfde hoogte als het eerste deel. Dit is overigens helemaal niet erg, want het ziet er nog net zo mooi uit. De animatiestijl past goed bij de game, ondanks dat het minder getekend is dan de anime, en voegt zeker extra charme toe op je scherm. De volledige game is, net als zijn voorganger, in 3D en ziet er zeer mooi uit. Ook de muziek en korte filmpjes in de tekenstijl van de anime zijn erg passend en halen veel herinneringen naar boven van de anime zelf. Al deze elementen samen maken Yo-kai Watch 2 tot een goed nieuw deel bomvol verschillende gameplay en verrassende elementen.
Conclusie
Voor zowel de nieuwkomer in de serie als de grote fan biedt Yo-kai Watch 2: Skeletspoken en Gigageesten genoeg vermaak. Naast het volgen van het hoofdverhaal, zijn er ook genoeg zijmissies of minigames te spelen. Hoewel de game wat traag op gang komt door alle uitleg over de gameplay, wordt dat helemaal goedgemaakt zodra je wat verder vordert in het verhaal. De echte vechtersbazen onder ons kunnen smullen van de nieuwe online en lokale multiplayer-functionaliteiten en de verzamelaars kunnen genoeg uren kwijt in het vangen van insecten, vissen en het verkrijgen van trofeeën. Ook al kan het tweede deel wat herhalend en repetitief aanvoelen als je het eerste deel hebt gespeeld, er is als echte fan genoeg om je prima mee te vermaken. Yo-kai Watch 2 doet regelmatig denken aan zijn voorganger en biedt tegelijkertijd meer mogelijkheden, nieuwe Yo-kai en betere gameplay. Het had nog wat vernieuwender mogen zijn, maar het eindresultaat is gewoon prima. Voor fans en nieuwkomers een absolute aanrader dus!
Deze review is geschreven door Lisa Halman en Pascal Jongsma.
Oordeel Yo-Kai Watch 2: Fleshy Souls (3DS)
- Graphics 80
- Gameplay 75
- Originality 70
- Sound 70
- Replay 70
- Eindcijfer 73