Mafkees?
De mensen die bekend zijn met de Arkham games snappen waarom The Joker in dit deel de rol van slechterik niet speelt. De vacature voor opperschurk staat open en zal in ‘Batman: Arkham Knight’ vervuld gaan worden door Scarecrow. De Meester van Angst, zoals Dr. Jonathan Crane (zijn naam voordat hij Scarecrow werd) zichzelf noemt, weet als geen ander hoe hij zijn psychologische spelletjes moet spelen om Gotham de stuipen op het lijf te jagen. Hiernaast heeft hij de beschikking over een giftig goedje dat de mensen zo erg laat hallucineren dat ze geen controle meer hebben over wat ze doen. Als er dan ook bekend wordt dat Scarecrow de hulp in heeft geschakeld van The Arkham Knight is het de hoogste tijd om Gotham te ontruimen. Gotham is nu slechts gevuld met criminelen, psychopaten, wat overgebleven politieagenten en natuurlijk… Batman.
Over The Arkham Knight weten we eigenlijk niet zo veel. Het vervelende aan deze gast is dat hij WEL alles lijkt te weten van Batman. Keer op keer is hij Bats een fractie te snel af. Hij lijkt zelfs een beetje op Batman. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook in zijn manier van denken. Hij draagt een militaristische Batsuit met een Arkham symbool op zijn borst. Houdt hij verband met The Dark Knight of met een andere oude bekende? Misschien is dit wel een hele nieuwe bad guy, wie zal het zeggen? De theorieën kunnen er op los gelaten worden.
Oude elementen uitgebreid
De Batman games staan bekend om twee fantastische elementen. Het eerste element is het alom geprezen gevechtssysteem. Ik denk dat het veilig is om te stellen dat Rocksteady Studios de meester is in dit genre. Waar andere games het met name moeten hebben van de counter attack of oneindig button bashen gaan de Batman games dieper. Tijdens mijn speelsessies bleek meer dan eens dat ik scherp moest blijven. Even tegelijk een gesprekje voeren terwijl ik ruim twintig vijanden moest verslaan was eigenlijk niet te doen. Alleen door goed te timen, op te letten, te variëren en de ruimtes goed te gebruiken lukte het om grote groepen vijanden te verslaan. Aan het gevechtssysteem hebben de developers niet zo heel veel toegevoegd. Er zijn wat nieuwe vijanden die nieuwe aanvallen doen. Zo zijn er gasten die heel snel op je af komen rennen. Deze kan je alleen ontwijken door snel weg te springen (geloof me, dit klinkt simpeler dan het is). En ook zijn er team battles toegevoegd. Dit zijn gevechten waar je bijvoorbeeld met Nightwing een team vormt. Met L1 wissel je van karakter en als je balkje ver genoeg is opgeladen doe je met dezelfde knop samen een brute aanval. Het is mooi om te zien dat, hoewel je procentueel gezien heel weinig met deze karakters (nope, niet alleen Nightwing maakt zijn opwachting) speelt, ze qua bewegingen haast net goed zijn uitgewerkt als Batman zelf.
Het tweede element zijn de ‘Predator style’ gevechten. Hier houdt Batman meer afstand van zijn vijanden en probeert hij ze van bovenaf te grazen te nemen. Deze tactiek wordt met name ingezet tegen gewapende vijanden. Want hoe geavanceerd het pak van Bruce Wayne ook is, kogels eten is nog steeds niet zo’n strak plan. Waar je in de vorige delen de vijanden een voor een uit moest schakelen is er nu het FEAR-systeem aan toegevoegd. Dit houdt in dat je nu niet ongezien een vijand uitschakelt maar drie. Later kan je dit upgraden naar vier en zelfs vijf vijanden. Ook kan Batman nu stemmen registreren en kopiëren met zijn remote hacking device waarmee hij bijvoorbeeld drones kan hacken en deze tegen de vijanden zelf kan inzetten. Naast dit handige apparaatje maakt ook onder andere de Batarang natuurlijk weer zijn opwachting.
Nieuw element: Batmobiel
Eindelijk! We mogen rijden in de Batmobiel! Wie heeft daar als kind nou niet van gedroomd? Dit volledig nieuwe gameplay-element zorgt ervoor dat je niet langer alleen hoeft te wapperen boven de stad. Je zal Batman regelmatig achter het stuur terugvinden, op weg naar het bestrijden van onrecht.
De Batmobiel heeft twee vormen. In de eerste vorm rij je door de straten zoals in wel meer open wereld games mogelijk is. Uiteraard heeft de Batmobiel wat meer technische snufjes dan een Fiat Panda maar de basis is hetzelfde. De default controls zijn erg onwennig; je remt namelijk met vierkantje in plaats van met L2. Het duurt best eventjes voordat je hieraan gewend bent. Het indrukken van L2 zorgt er in de originele lay-out namelijk voor dat je in de Battle Mode komt. Zolang je de knop ingedrukt houdt lijkt het alsof je boven de grond zweeft en dient je Batmobiel als een soort tank. Meer dan eens kom je in situaties terecht waarin je het opneemt tegen meerdere vijandelijke voertuigen. De vijanden kondigen hun schoten aan met blauwe stralen. Als je in die stralen rijdt kleuren ze rood. Wanneer je vervolgens niet snel genoeg uit die straal rijdt word je geraakt. Je Batmobiel loopt hierdoor niet alleen schade op; ook je combometer krijgt een dreun waardoor het langer duurt voordat jij je krachtigste schoten kan lossen. Naarmate je verder komt in het spel worden deze gevechten massaler en moeilijker.
Persoonlijk blijf ik de tankgevechten best leuk vinden. Tock kan ik me ook voorstellen dat gamers die de voorgaande Batman games gewend zijn dit als een overkill aan tankmissies ervaren waardoor men dit aspect van de game al snel een soort van Project Gotham Racing meets Tank Wars gaan vinden.
Arkham Night?!
Nope, het bovenstaande is geen tikfout want je hebt slechts een nacht om de slechterikken uit Gotham te verdrijven. Dit staat echter niet gelijk aan het aantal gameplay-uren. Als je alleen het hoofdverhaal speelt zal je ongeveer 16 uur zoet zijn. De meeste gamers zullen echter veel langer plezier beleven aan dit deel door de vele sidequests die je kan doen. Zo keren de Riddlermissies terug met een indrukwekkend aantal van 243(!) puzzels die je op mag lossen. Ook is er een sidequest genaamd ‘The Perfect Crime’ waarin je, door middel van het analyseren van lijken van de slachtoffers, een moordenaar probeert te vinden. Deze moordenaar hangt zijn dode slachtoffers op onder begeleiding van operamuziek.
Naast de hierboven genoemde sidequests zijn er nog een stuk of tien van dit soort missies en dan hebben we het nog niet eens gehad over de AR-Challenges waar je sterren kan verdienen door je vaardigheden te perfectioneren. De leukste AR-Challenges zijn in mijn ogen de ‘Scarecrow Nightmare ‘, challenges waarin je eerst een chaotisch traject door Gotham in de Batmobiel af dient te leggen alvorens je een gigantische versie van Scarecrow moet verslaan. Vind je dit niks? Dan kies je gewoon voor een van de zes andere soorten challenges. Zoals je al merkt heeft Batman: Arkham Knight qua content gewoonweg te veel om op te noemen, en dat is zeker geen slecht ding!
Oog voor detail
Dat Rocksteady Studios met passie aan deze game heeft gewerkt is mij wel duidelijk. Gotham ziet er werkelijk fantastisch uit. De gehele stad is van bovenaf zichtbaar zonder ook maar een enkel pop-up van een gebouw of iets dergelijks. Al zwevend door de lucht flappert de cape van Batman zoals je dat nog niet eerder hebt gezien. De nachtelijke regen en de donder en de bliksem maken Gotham tot een duistere maar eveneens prachtige stad. Een ander moment waarop ik me verwonderde over de details was het moment waarop Batman zijn holografische scherm uit zijn Batsuit toverde. De reflectie van het scherm, inclusief alle animaties, reflecteerde in de ogen van Batman, wow!
Conclusie
Rocksteady Studios heeft de oude gameplay-elementen een klein beetje uitgebreid en de Batmobiel zorgt voor een extra dimensie aan de Arkhamserie. De hoeveelheid aan tankmissies is misschien niet voor iedereen weggelegd maar hier moeten we ook geen te groot ding van maken. Batman: Arkham Knight is een fantastisch mooie game met een shitload aan content waar je makkelijk 30 tot 40 uur mee zoet bent.
Oordeel Batman: Arkham Knight (PS4)
- Graphics 95
- Gameplay 90
- Originality 85
- Sound 80
- Replay 90
- Eindcijfer 88