De eerste grote verandering is dat Bayonetta/Cereza nog een klein meisje is. Je krijgt eerst meer achtergrond over de ouders van Cereza, waarna het duidelijk wordt dat Cereza op zoek wil naar haar moeder in een bos. Ze krijgt in het begin van het spel een droom waarin gezegd wordt dat ze een witte wolf moet volgen. Deze wolf gaat het bos in en is makkelijk te volgen doordat zijn stappen oplichten op de grond. Op deze manier weet Cereza waar ze heen moet. Echter is dit bos, genaamd het Avalon Forest, niet zonder de nodige gevaren van zowel de inwoners als de omgeving.
Gelukkig is het kleine meisje niet helemaal alleen, maar heeft ze haar eerste demon met veel moeite opgeroepen. Deze demon heeft zich genesteld in haar knuffel Chesire en kan haar nu beschermen tegen de gevaren van het bos. Om haar moeder te redden volgen ze de wolf naar de vier verschillende kristallen (klinkt bekend, of niet?).
Uiteindelijk krijg je een standaard verhaal voorgeschoteld met een flinterdun plot dat alleen een klein beetje uniek is in de manier waarop het gepresenteerd wordt. Bayonetta Origins wordt namelijk verteld als prentenboek voor een jonger kind, wat dan deels wordt voorgelezen door een verteller. Er zijn dus geen tussenfilmpjes; deze worden weergegeven als de bladzijden uit het prentenboek.
De tweede grote verandering is dat je meer aan het puzzelen bent. Avalon Forest, waar dit avontuur zich afspeelt, zit vol met gevaren en puzzels die Cereza met de hulp van Chesire moet oplossen. Bayonetta Origins bevat ook lichte Metroidvania-elementen. Chesire krijgt steeds meer krachten naarmate het spel vordert, waardoor je met Cereza en Chesire weer op nieuwe plekken kan komen. Chesire heeft twee verschillende vormen: een knuffelvorm en de demonenvorm. Beide vormen van Chesire zijn nodig om verder te komen in het bos of op nieuwe plekken te komen.
Bij veel van deze puzzels moet je Chesire en Cereza los van elkaar besturen, wat interessante puzzels mogelijk zou maken. Echter blijft het allemaal erg gemakkelijk; er zijn niet hele complexe puzzels om op te lossen en ik heb ook nooit ergens vast gezeten.
Wat wel iets meer uitdaging geeft, met name in het begin, is de manier waarop je moet vechten. Bayonetta Origins bevat niet het flitsende systeem dat je kent uit de normale Bayonetta-spellen. Het gebruikte systeem is veel rustiger en draait eigenlijk om de controle van zowel Chesire en Cereza.
Cereza bestuur je met de linker thumbstick en Chesire bestuur je met de rechter thumbstick, waarbij aanvallen gedaan worden met de LR- en ZR-knoppen. Dit is echt eventjes wennen. Het wordt uiteindelijk wel makkelijker, maar het voelt nooit helemaal natuurlijk aan. Ik heb tijdens genoeg gevechten vaak genoeg gehad dat ik Chesire of Cereza een kant opstuurde wat niet helemaal de bedoeling was. Gelukkig maakt dit niet zoveel uit, want de gevechten worden nooit erg moeilijk. Dat is zelfs niet het geval in de Tír Na Nógs. Dit zijn mini-kerkers die je tegenkomt met moeilijkere uitdagingen. Echter vielen ook deze uitdagingen wel mee. Ze zijn iets moeilijker, maar niet supermoeilijk. De uitdaging kun je overigens nog wel opzoeken door te kijken hoe snel je deze mini-kerkers kunt voltooien.
Je kunt zowel Cereza als Chesire van upgrades voorzien waardoor ze nieuwe aanvallen krijgen die je kunt gebruiken tijdens het vechten. Tijdens het vechten voegen deze nieuwe aanvallen maar weinig toe en je hebt ze niet echt nodig, wat erg jammer is. Als laatste heb je ook nog verschillende potions die je kunt maken om te gebruiken tijdens het vechten, maar net als bij het vechten is de toegevoegde waarde zeer beperkt en eigenlijk is het meestal onnodig om ze te gebruiken tijdens gevechten. Wat wel toegevoegde waarde heeft voor het gehele spel is de gebruikte tekenstijl, dat een soort van waterverfstijl met bijbehorende kleuren is. Het zorg ervoor dat de game er in ieder geval prima en sfeervol uitziet.
Conclusie
Bayonetta origins: Cereza and the Lost Demon is een heel ander spel dan de andere Bayonetta-spellen, maar het eindproduct is helaas niet meer dan oké. Ik prijs PlatinumGames voor hun creativiteit om eens wat anders te doen, maar in Bayonetta Origins pakt dit niet altijd even goed uit. Zo zijn de omgevingspuzzels net als de gevechten gewoon iets te gemakkelijk en is het verhaal ook niet heel erg origineel. Als dit geen probleem voor je is, dan kun je echt wel plezier beleven aan dit spel en visueel is het zeker overtuigend genoeg. Is dit niet genoeg voor je, dan zou ik hem vooralsnog even aan je voorbij laten gaan.
8.5
5.9
9.9
311 )
02-04-2023 07:23
4)
02-04-2023 10:07
