Blades of Time review Xbox360

Review Blades of Time (Xbox360)

Onderuitgezakt op de bank zit ik met een 360 controller in mijn hand klaar voor een voor mij volledig onbekende titel: Blades of Time, de onverwachte opvolger van X-Blades. Beginnend met de story mode gaat zowaar instant een filmpje van start. Ik schiet op uit mijn luie positie en verplaats mezelf naar het puntje van de bank. We zien een zaal waarin een leider bij een gloeiende bol staat en een preek geeft aan een hoop kerels met zwaarden. Het blijkt een Guild ceremonie te zijn. Dan stormt een in latex gehulde dame de zaal binnen, om samen met een boom van een vent met dito zwaard hun voormalige Guild collega’s te lijf te gaan. Terwijl de grote kerel zich om de menigte bekommert, gaat de dame recht op haar doel af: de gloeiende bol. Ze zet een mes op de keel van de Guild Master en raakt de bol aan, om vervolgens uit de zaal te verdwijnen. Ze wordt wakker in een helse omgeving vol vuur en lava. Het avontuur kan beginnen.

Treasure hunting
De dame in kwestie is Treasure Hunter Ayumi. Via de bol is ze getransporteerd naar een mysterieus eiland. Onder leiding van Ayumi’s stem hoor je dat ze op zoek is naar een grote schat - the Treasure of the Dragon Temple - en naar haar achtergebleven partner in crime Zero (de boomlange kerel uit de openingsscène is achtergebleven in de Guild zaal). Aan de hand van een speciaal kompas begint je zoektocht. Het kompas heeft twee ringen die aangeven waar schatkisten te vinden zijn en de juiste richting aangeven om het verhaal te completeren. De schatkisten zitten vol met nieuwe wapens en equipment die je helpen bij het bedwingen van het met tempels, jungles en oude steden bezaaide eiland. Wanneer je de eerste monsters tegenkomt en verslaat, kom je erachter dat ze door Chaos Magic betoverd zijn, waardoor ze kwaadaardig zijn geworden. Door monsters te verslaan verzamel je Chi. De bedoeling hiervan wordt duidelijk zodra je aangesproken wordt door een mysterieus beeld genaamd Alter. Hij ziet potentie in je en wil je helpen sterker te maken om zo je doelen te behalen. Elke keer als je Alter tegenkomt kun je de verkregen Chi inruilen voor speciale vaardigheden zoals power ups, ijs/vuur/wind aanvallen en andere magische aanvallen. Deze vaardigheden komen in 3 niveau’s van Magic Seals. Hoe hoger het Magic Seal, hoe krachtiger de aanval. Door combo’s succesvol uit te voeren bouw je Rage op, wat een meter doet laten vollopen. Ben je bij bolletje 1, kun je een niveau 1 aanval uitvoeren, bij bolletje 2 een niveau 2 aanval, enzovoorts. Deze aanvallen zijn makkelijk uit te voeren, enorm effectief en zorgen voor visuele hoogstandjes op je scherm.

Hack, slash & hack some more
Je avontuur neemt al snel lineaire wendingen aan. Je volgt je kompas, opent schatkisten die je tegenkomt en verslaat onderweg hordes monsters. Je komt ook wel wat ‘puzzels’ tegen, maar dit limiteert zich voornamelijk tot springen, ontwijken en deuren openen. Vechten is duidelijk de basis van het spel. Wat opvalt is de grote snelheid waarmee Ayumi haar geweer en twee grote zwaarden hanteert. Dit ziet er niet alleen visueel strak uit, maar zorgt ook voor een prettige gameplay. De snelheid maakt het namelijk erg leuk om monsters te lijf te gaan. Het wordt wel tamelijk eentonig doordat je slechts twee vechtknoppen hebt: een om te slaan en een om te schoppen. Zo werk je jezelf al button bashend door de enorme hordes monsters heen. Het aantal verschillende type monsters die je tegenkomt wordt wel wat overdreven. Zowat om elke hoek ontmoet je weer een nieuwe vijand. Dit gaat de gezonde variatie wat te boven. Hetzelfde geldt voor Alter. Je komt hem dusdanig vaak tegen, dat je alweer nieuwe moves krijgt voordat je je huidige skills goed en wel getest hebt. Deze snelle vernieuwing heeft overigens ook voordelen. Zo zorgen de grote hoeveelheden aan vaardigheden en nieuwe vijanden voor een stijgende behoefte aan nieuwe tactieken om ze te verslaan. Want ook al is het een hack ’n slash game, vechttactieken zijn wel degelijk aanwezig.

Gevarieerde variatie
De moeilijkheidsgraad van de game ligt op zich niet erg hoog, maar een aantal zaken maken het wel ingewikkeld. De grote hoeveelheid aan verschillende aanvallen en vijanden zorgen voor een afwisselende gameplay, maar leveren soms ook de nodige problemen op. Zo word je vaak middenin een combo in je rug aangevallen, of spawnen er uit het niets vijanden in de lucht die met enkele rake schoten flinke brokken van je gezondheid afhalen. De aanwezigheid van melee, magic én ranged aanvallen zorgen voor een dynamische gameplay, maar zorgen er ook voor dat je erg vaak van vechtstijl moet switchen. De tijd die je hiermee verliest kan je tegen sommige achteloos snel aanvallende monsters fataal worden, waardoor je sommige stukken onnodig vaak moet overdoen. Gelukkig werken alle aanvallen erg soepel, werkt het schieten zoals je van een console shooter gewend bent en zijn de special moves zeer makkelijk uit te voeren. De introductie van Time Rewind maakt het er allemaal ook niet makkelijker op. Ayumi heeft namelijk ook nog de mogelijkheid om de tijd terug te draaien om zo een of meerdere clones van zichzelf te maken, die haar laatst gedane bewegingen dupliceeren. Zo kun je op meerdere plekken tegelijk te zijn. Dit gebruik je om puzzels op te lossen, een overtal te creëren tegen grote groepen monsters of om pittige vijanden en eindbazen te verslaan door bijvoorbeeld onverwachts achter ze te verschijnen, om ze vervolgens in hun rug aan te vallen. Dit Time Rewinden geeft zeker een nieuwe wending aan de gameplay, maar is ontzettend lastig onder de knie te krijgen. Dit is jammer, want daarom ben je veel tijd kwijt met oefenen en doe je vaak maar wat op goed geluk.

Om het nóg wat complexer te maken wordt ook nog even een Magic Shield geïntroduceerd, waarmee je verborgen vijanden en schatkisten tevoorschijn kan toveren. Wat de toegevoegde waarde hiervan is moet nog blijken; het kompas geeft immers al de locatie van de schatkisten aan.

Iets met een hak en een tak
Blades of Time blijft voor mij een interessante maar vreemde titel. Het lastig te volgen verhaal levert veel vraagtekens op, waardoor het lastig is je te identificeren met Ayumi en de spelwereld. De focus ligt nadrukkelijk op de vechtelementen, die op hun beurt wel erg soepel werken. Grafisch zien de omgevingen en vooral de special moves er hoogstaand uit. Het uitgebreide arsenaal aan te verzamelen wapens, speciale aanvallen en magische vaardigheden zorgen voor een gezonde portie variatie. Maar in combinatie met het grote aantal verschillende soorten vijanden en de toevoeging van het lastig onder controle te krijgen Time Rewind en het Magic Shield, wordt het een beetje teveel van het goede. Persoonlijk zie ik liever een beperkt aantal functies die écht toegevoegde waarde hebben en sterk zijn uitgewerkt, dan een focus op kwantiteit. Het aanbod lijkt wat overdreven groot. Zo is er ook een multiplayer functie waarbij je in een king-of-the-hill variant samen met je Guild makkers de monsters te lijf moet gaan. Dit is op zich best geinig omdat het wederom het vechtelement mooi benadrukt, maar voelt ook weer net te karig aan om als serieuze optie gezien te worden. De enige échte toevoeging hiervan is dat je ook samen met een buddy naar hartenlust kunt hacken & slacken. Hoe dan ook is Blades of Time een titel waarin genoeg te ontdekken valt. Met een sterke en verslavende gameplay als basis is het voor de schappelijke releaseprijs van €30 voor vechtersbazen zeker de moeite waard.

Deze review is geschreven door Roy van Bijsterveldt