Mijn brein crashte vooral op de superslechte graphics van dit spel. Normaal ben ik een voorstander van: ”Gameplay boven graphics”, maar de gameplay ligt hier nog onder het niveau van de graphics, wat dus betekent dat, om maar even de PU te citeren, je te maken hebt met een legendarische slechte game. Jep, we hebben het over Burnout Legends. Het spel dat zo legendarisch zou moeten worden. Op de consoles is dat misschien wel zo, maar dat komt vooral door de veel betere graphics… En dat hebben ze er niet in gekregen bij de DS-versie. Nee, want de DS-versie heeft natuurlijk gebruik gemaakt van de unieke functies die de DS te bieden heeft. De mic wordt gewoon niet gebruikt en het touch-screen alleen voor het menu. En dan hebben we de surround boxjes nog. Die kunnen heel wat leuke geluidjes eruit laten komen. Tip: laat het geluid uit. Laat de DS uit als je dit spel erin hebt. Nog wat tips: Haal het spel eruit. Koop het niet. En als je dan toch het slachtoffer bent geworden van dit massaproduct: verbrand het.
De ene teleurstelling na de andere volgde al gauw. Ik zal het niet meer over de graphics en dergelijke hebben, want dat staat hierboven al beschreven. Ach, toch maar wel. De auto’s in dit spel zijn zó lelijk, dat het gewoon terecht is dat alles kapot gaat en dan maakt het niet uit hoe! Ook al gaat het op een manier waarvan je denkt “jeetje, waarom gebeurt het op deze manier?”, want EA heeft het allemaal kapot gemaakt. De hele serie, in één klap, boem. Je denkt niet meer aan de geweldige crashes op de consoles of zelfs de PSP. Nee, je begint serieus na te denken. Waarom heeft EA de serie dit aangedaan? Waarom heeft EA het zo verpest? Waarom heeft EA er geen moeite voor gedaan om er een onvergetelijke spelervaring van te maken, net zoals met Burnout 2: Point of Impact? Simpel: Burnout werd toen nog niet uitgegeven door EA. Waarom heeft EA de functies van de DS wederom links laten liggen? Waarom? Waarom? Waarom!?
Vragen die ik allemaal gesteld heb aan EA, tijdens een depressieve periode van mijn leven. Een periode waarin ik Burnout Legends nog wilde spelen, kijken of het nog goed te maken was. Kijken of er nog wat was aan de game, wat mij wist te verrassen, wat mij wist te boeien, wat mij wist te vermaken. Maar tevergeefs. Alle moeite, of nou ja, moeite... Moeilijk is het spel niet. Laat ik het zo zeggen: al die tijd dat ik er in heb gestoken, was allemaal voor niets! Voor niets! Waarom wilde ik dit spel zo graag? Ik kon toch ook wel zien dat het spel er niet uitzag op de filmpjes?! Nee, dat komt door mijn instelling die ik al eerder benoemd heb. Naïef? Ik weet het niet. Stom? Ja. Dit is een harde les die ons allen in laat zien dat je een game niet moet kopen om zijn naam of om de ervaringen die je met eerdere delen hebt opgedaan. Het kan altijd teleurstellen. En in dit geval is dat zeker gebeurd.
Het zure is in dit geval, buiten de überslechte graphics om, de gameplay. De auto’s besturen net zoals dat ze eruit zien. Genoeg over gezegd. Het verkeer is hartstikke stom en doet totaal niks in de game. Zelfs het in de weg rijden, waar ze voor gemaakt zijn, doen ze niet goed. Jouw tegenstanders zijn zo dom, dat ze soms zelf tegen een auto aanrijden om een crash te veroorzaken. Nu denk je: ”Dat is toch logisch? Daar gaat het spel om!”; klopt. Geef ik je gelijk in. Maar niet als de auto ver van de route afligt, waar iedereen heen gaat… En dan nog iets. Als jij als stuntelaar denkt van: “Hey, laat ik eens tegen die muur aan botsen om een crash te veroorzaken”, dan zou ik dat niet doen. Waarom? Omdat jouw auto dan vast in de muur zit. In de muur. Net als bij mij. Twee keer zelfs. En wat doe je dan? Vol verbazing kijken en jezelf afvragen welk mormel dit spel geschapen heeft en hoe datzelfde mormel het zo verpest heeft. Er groeit iets van binnen. Het is geen ballon, laat staan een boom. Het is haat. Haat voor degenen die het spel gemaakt hebben. Haat aan degenen die het spel hebben uitgebracht. Maar vooral haat aan degene die je het spel verkocht heeft.
Ik denk dat ik maar stop met deze reviewcolumn. Iedereen weet nu dat het spel te slecht is en erg haatbaar. Ik wacht rustig het mailtje van EA af, en als ik geen antwoord krijg, stuur ik die lelijkerds net zoveel e-mailtjes, totdat ze reageren. Hoe durven ze. Zo een slecht spel op de markt brengen. EA heeft mij wel eens vaker teleurgesteld, maar dit was echt de druppel. Om het nu dan eindelijk af te sluiten, wil ik jullie als laatste een tip meegeven. Verbrand je kopie. Verkoop hem niet door, want dan ben je een slecht mens voor de maatschappij. En als ik er toch achter kom dat je het doet, geef ik je aan wegens (kinder)mishandeling...
Oordeel Burnout: Legends (NDS)
- Graphics
12 - Gameplay 10
- Originality
- Sound 12
- Replay 10
- Eindcijfer 11
879 )
18-03-2006 20:20
...