Dragon Ball Z heb ik vele jaren geleden elke dag gekeken op Yorin, de zender die alweer lange tijd als Veronica door het leven gaat. Even buiten het gegeven dat Yorin voor een Engelsman natuurlijk een grappige naam voor een tv-zender was, wisten ze een hele berg aan afleveringen van de klassieke serie uit te zenden. Natuurlijk, voor het tijdstip van rond 16:00 waren de afleveringen vaak gecensureerd en binnen de kortste keren maakten we thuis grappen over hoeveel weken we al naar hetzelfde gevecht zaten te kijken, maar de actie en toffe personages deden ons elke dag toch weer terugkeren.
Een rijke geschiedenis
Pas op latere leeftijd heb ik de manga gelezen, de ongecensureerde versies van de anime gekeken en recentelijk nog de Dragon Ball Kai-Blurays in huis gehaald. Deze laatste zijn aangepaste versies van de afleveringen, waarbij de vaak overbodige filler content vrijwel volledig is weggewerkt en waarbij de gevechten veel sneller tot de kern van de actie overgaan. Dragon Ball Z heeft dus duidelijk een zekere charme die ik in meerdere vormen kan waarderen. In voorgaande jaren hebben we een flink aantal vechtspellen van DBZ voorbij zien komen. Van Tenkaichi, Budokai en Burst Limit tot de recentere Xenoverse 1&2 en FighterZ. Met Kakarot probeert ontwikkelaar CyberConnect2, die mensen vooral kunnen kennen van de verschillende Naruto Ultimate Ninja Storm-games, de beste aspecten van de driedimensionale vechtspellen te combineren met een aantal RPG-elementen zoals side quests, statistieken, skill trees en het verzamelen van items om nieuwe dingen mee te maken.
Dragon Ball Z: Kakarot is in tegenstelling tot de vorige DBZ-games niet alleen maar een arena-fighter. CyberConnect2 heeft geprobeerd om meerdere RPG-elementen in de game te verwerken. Sommige aspecten werken prima, maar het merendeel voelt wat simplistisch aan. Zo heeft elk van de speelbare personages een eigen skill tree welke je kunt upgraden door middel van ‘orbs.’ Deze orbs krijg je na elk gewonnen gevecht maar zijn ook in grote aantallen over de verschillende maps verspreid. Aanvankelijk had ik de indruk dat het de bedoeling was om deze orbs per locatie te verzamelen en dan naar het volgende gebied te vertrekken, totdat ik besefte dat ze allemaal vrij snel respawnen. Elke map die je bezoekt heeft wel een beperkt aantal ‘D Medals,’ welke je nodig hebt om bestaande vaardigheden te levellen. Naast de skill tree verdienen je personages ook gewoon ervaringspunten met het verslaan van vijanden en het voltooien van side quests. Helaas zijn de beloningen van de willekeurige gevechten zo minimaal dat ze nauwelijks de moeite lonen. De hoofdmissies en Uside quests zorgen er gelukkig wel voor dat je vrijwel nooit onder het aangeraden krachtniveau zit.
Community-munten
Naast de bovenstaande systemen is er ook het zogenaamde Community Board. Hierop kun je munten plaatsen en daarmee weer extra perks voor je hele gemeenschap vrijspelen. Het Community Board bestaat weer uit een zevental groeperingen waar je verzamelde emblemen op kunt plaatsen. Deze afbeeldingen van allerlei personages uit DBZ kun je ook nog verbeteren door er cadeaus aan te koppelen en zo hun statistieken nog verder te verbeteren. Cadeaus vind je overigens over de verschillende locaties verspreid en verdien je ook vaak als beloningen voor de side quests. Daarnaast kun je door bepaalde portalen reizen en zo op meerdere manieren beloningen gaan farmen. Het is geen overbodige luxe om bij de start van het spel vooral te investeren in het Training Board, aangezien je hierdoor sneller sterker kunt worden. Over side quests gesproken, deze kunnen af en toe grappig van opzet zijn, maar qua uitvoering zijn ze vaak op dezelfde manier gestructureerd: neem een opdracht aan, verzamel voorwerpen of versla een aangegeven vijand en keer terug naar opdrachtgever. Je zult nauwelijks keuzes hoeven maken of echt een impact op het verloop van zulke missies hebben. Toch is het wel kenmerkend hoe goed de Dragon Ball-humor tijdens zulke missies naar voren komt. Vooral opdrachten die je van Master Roshi krijgt hebben vaak een nogal foute ondertoon die trouw is aan de manga en anime.
Grafisch geregeld beter dan de anime
Wat veel fans van Dragon Ball Z weleens vergeten is dat de serie inmiddels al meer dan 25 jaar oud is. Daardoor is de herinnering aan de anime vaak rooskleuriger dan de serie er daadwerkelijk uitziet. Met DBZ: Kakarot heeft CyberConnect een game afgeleverd die er meestal indrukwekkend goed uitziet. De karaktermodellen, de enorme locaties en de vloeiende actie van de gevechten zien er spectaculair uit. Toch zijn er ook merkbare momenten van slowdown als het te druk op het scherm wordt en zijn niet alle cutscenes even sterk uitgewerkt. Zo zijn er af en toe rare animaties zichtbaar of zijn de perspectieven van de camera niet altijd even geschikt voor de situaties waar je in zit. Op het gebied van de audio is het voor puristen ook goed om te weten dat je in het menu kunt kiezen tussen de originele Japanse audio of de Engels gesproken dub.
Genoeg te doen in de wereld
Dragon Ball Z: Kakarot heeft naast een enorme berg aan gevechten ook genoeg andere activiteiten voor je in petto. Van het vissen met je Saiyan-staart, tot het bouwen van je eigen hovercraft en robot. Naast het gegeven dat je zowel de Saiyan, Freeza, Cell en Buu-sagas zult doorlopen heeft de game ook na deze onderdelen nog een berg aan extra content om je mee zoet te houden. Ik zal niet verklappen wat er na dertig uur spelen allemaal nog beschikbaar kwam, maar het doet recht aan de serie. En natuurlijk kun je alle tijd gebruiken om de vele ‘villainous’ tegenstanders te verslaan. Deze speciale tegenstanders maken al snel in het verhaal hun opwachting en zijn vaak extra sterke tegenstanders die soms tientallen levels boven je aangeraden niveau zitten. Weet je ze allemaal te verslaan? Dan verschijnen er nog sterkere tegenstanders. Met een level cap van 250 valt er in ieder geval genoeg te doen.
Lichte sleur en herhaling
Voor mij is de grootste vraag of de game wel zo lang leuk blijft. Dragon Ball Z: Kakarot kan namelijk vrij snel eentonig worden. Dat is ook te merken in de audio als je huidige personage voor de zoveelste keer hetzelfde zinnetje heeft gezegd als er weer een tegenstander op zijn pad komt. Hoewel de gevechten er spectaculair uitzien en je ook altijd het gevoel hebt dat je een krachtige strijder bent heeft DBZ Kakarot niet bepaald een enorm uitgebreid combo-systeem of veel diepgang als het op de gameplay aankomt. Het ziet er goed uit en het verhaal komt wel uitstekend uit de verf, vooral aangezien de game ook aandacht besteed aan verhaallijnen die in de anime misschien niet zoveel aandacht hebben gekregen. In het bijzonder Picollo en Gohan als Great Saiyaman worden wat extra in het zonnetje gezet. Het is het verhaal en het grafische spektakel waar ik toch steeds weer voor terugkwam.
Conclusie
Dragon Ball Z: Kakarot is een heel solide game geworden. Grafisch is de game misschien niet perfect, maar desondanks weet het geregeld een glimlach op mijn gezicht te toveren als ik weer een tegenstander door een gebergte heen sla. De gameplay is toegankelijk maar heeft niet bijster veel diepgang tijdens de gevechten. Het is vaak een kwestie van button-bashen en af toe een genezend item gebruiken. Toch valt niet te ontkennen dat DBZ Kakarot wel veel respect heeft voor de lore van de serie en qua toon, humor en plotlijnen de reeks eer aan doet. Kun je voorbij wat makkelijke en simpele gameplay kijken en gewoon lekker je verstand op nul zetten om de sagas voor de zoveelste keer te ervaren? Dan heeft DBZ Kakarot tientallen uren aan content om je mee te vermaken.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
9.9
8.5
15983 
22)
23-01-2020 22:04
