De laatste tijd is het stil met recensies op de diverse websites. Menig uitgever heeft het hectische najaar achter de rug en is inmiddels weer begonnen met de promotie van hun aankomende titels. In deze tussenliggende periode komt er eigenlijk maar bar weinig uit. Op dat moment staat de gamer in feite voor twee keuzes; hetzij speelt hij nogmaals met enkele oudere titels; of hij struint de digitale netwerken af voor de nieuwste indie games.
Solide basis
Ondanks dat de Tower defense games de laatste jaren nadrukkelijk in de belangstelling staan, gaat het hier absoluut niet om een nieuw genre. Ik herinner me nog levendig de minigame te Fort Condor in Final Fantasy VII, waarbij ik de aanval van de tegenpartij diende af te slaan door mijn troepen strategisch neer te zetten. Aan dit principe is vrij weinig veranderd. De thuisbasis wordt in Dungeon Defenders gevormd door een of meer Eternia-kristallen, die beschermd dienen te worden tegen de hordes aan Wyverns, Goblins, Orcs en Ogres. Tijdens de bouwfase van het spel dient de speler op strategische plaatsen torens neer te zetten en barricades op te werpen om de vijandige troepen te kunnen afstoppen. Overigens werkt de camera hierbij soms niet lekker mee, waardoor je niet goed kan zien waar de objecten geplaatst worden. Dit euvel speelt ook tijdens de gevechten wel eens parten.
Met iedere ronde wordt de aanvalsgolf groter en worden de vijanden sterker. Hier blijft het echter niet bij, want de speler kan zelf tijdens de ‘Combat Phase’ het verloop van de gevechten actief meebepalen. Door een personage uit de beschikbare klassen (Monk, Squire, Huntress en Apprentice) te kiezen, kan hij met dit personage meestrijden tijdens de aanvallen en eventuele doorbraken voorkomen. Elke klasse heeft zijn eigen kwaliteiten. Zo is de Squire in feite de aanvalsleider voor het betere beukwerk, terwijl de Apprentice zijn vijanden van een afstandje belaagt met magieaanvallen. Tijdens het vechten levert dit mana op, waarvan de speler nieuwe zijn verdedigingslinies uitbreiden. Extra mana kan binnengesleept worden door schatkisten te vinden of door onbruikbare wapens te verkopen. Daarnaast levert het vechten ervaringspunten op, die de speler kan inzetten om bijvoorbeeld de reikwijdte van de torens te vergroten of om zichzelf beter te beschermen tegen magieaanvallen. Naast een echte Tower Defense game is Dungeon Defenders dus tevens een 3D actie-RPG.
Naast de solo-missies, die zowel offline als online met met maximaal vier personen gespeeld kunnen worden, zijn er ook diverse uitdagingen. Zo is er bijvoorbeeld een uitdaging waarbij de speler Ogres dient te verslaan met de restrictie dat hij geen torens mag bouwen. Aangezien deze Ogres geregeld een paar duizend XP hebben, duurt het wel even voordat je een Ogre op zijn knieën krijgt.
Vrienden
Na enkele levels gespeeld te hebben, bekroop me het gevoel dat het spel in herhaling viel en met een verhaal dat nauwelijks iets voorstelt, werd het al vrij snel behoorlijk eentonig. Dit geldt trouwens ook voor de muziek, waarna ik besloten heb het geluid een behoorlijk toontje lager te laten klinken. Natuurlijk werden de levels groter en complexer, de vijanden talrijker en krachtiger, maar met de juiste tactiek kun je een heel eind komen en blijft het vooral een herhaling van zetten. Aangezien de game pittiger wordt naarmate de speler progressie boekt, zal een level zeker eens opnieuw gespeeld moeten worden. Het is echter wel prettig, dat de speler de verdiende armor en ervaringspunten mag behouden en er dus altijd beter van wordt.
Het werd tijd voor een nieuwe aanpak en ik besloot het spel op een andere wijze te benaderen. Deze keer koos ik ervoor om met meerdere mensen een level te starten. Op dat moment toen ging er een wereld voor me open. Wanneer vier spelers hun krachten bundelen en daarbij de sterke en zwakke punten van hun personages weten, gaat daar een kracht van uit, die zijn weerga niet kent. Door met anderen samen te spelen en progressie te boeken, ontstaat ook dat gevoel van ‘kom op, nog één level voor het slapen’ en voor je het weet is het alweer veel te laat. Deze ervaring maakte voor mij zonder meer duidelijk dat het spel bedoeld is om met meerderen tegelijk te spelen. Hoewel er geen enorme hoeveelheid levels is, heb ik aan de Trophies kunnen afleiden dat de speler elk personage tot level 70 kan trainen. Reken dus op vele uren speelplezier wanneer je wat vrienden bij je thuis uitnodigt.
Vermaak
Dungeon Defenders komt pas echt tot zijn recht wanneer het spel met meerdere mensen gespeeld wordt. Met de diepgaande gameplay als solide basis haal je met deze titel een spel in huis waar je weken, zo niet maanden, mee vooruit kan.
Oordeel Dungeon Defenders (PS3)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality
60 - Sound 60
- Replay 90
- Eindcijfer 75
140 )
16-01-2012 22:36
2)
17-01-2012 12:51
