Mocht je nog niet bekend zijn met Ghost of Tsushima, dan raden we je aan de recensie van Pascal te lezen waarin hij dieper ingaat op het originele spel. Onderstaande review zal zich voornamelijk focussen op wat er nieuw is in deze Director’s Cut.
Een eiland vol herinneringen
Om te beginnen is er Iki Island, een buureiland van Tsushima dat in dezelfde tijd ook binnengevallen werd door de Mongoliërs. Jin, de held van het avontuur, krijgt hier lucht van en besluit een kijkje te nemen op Iki. Al gauw merkt hij dat hij er verdrongen herinneringen heeft uit z’n jeugd die te maken hebben met de dood van z’n vader; een onderwerp dat in het originele verhaal van Ghost of Tsushima een beetje naar de achtergrond geschoven werd.
Iki is ongeveer zo groot als een derde van Tsushima en is tot de rand gevuld met nieuwe content. Een van de eerste dingen die je doet zodra je Iki betreedt is plaatsnemen op de grond en een liedje spelen voor een hert door de controller op en neer te bewegen alsof je een oud-Japanse variant van Guitar Hero aan het spelen bent. Dit hert kun je vervolgens voeren en aaien waarna er nog meer geweidragers om je heen komen zitten. Het is een heel klein, maar prachtig moment dat gelijk de toon zet voor de rest van het avontuur. Waar Ghost of Tsushima begint in een grote veldslag die uitloopt in een dertig uur durend verhaal over wraak, gaat het verhaal van Iki meer over het verwerken van de dood van je vader en vinden van innerlijke rust.
Aapjes aaien
Het kostte ons een kleine tien uur om het einde te bereiken van dit gloednieuwe avontuur. Dat was inclusief een deel van de zijmissies en andere activiteiten die te doen zijn op het eiland. Echter, we hebben zelfs na nog een paar uur extra doorgebracht te hebben op Iki niet alles gezien wat op het eiland te zien valt. Er zijn weer nieuwe hoofdbanden te vinden, boogschutteruitdagingen om aan mee te doen, herten, katten en aapjes om te aaien en nog veel meer.
Nieuw in de gevechten is een zogenaamde sjamaan die de rest van de vijanden opjut met z’n vrolijke gezang om zo beter hun best te doen in de gevechten. Deze sjamaan maakt de gevechten een stuk taaier dan ze al waren, vooral op de hogere moeilijkheidsgraden. Dit voegt een extra dimensie toe aan de gevechten, want waar je normaal om je heen kon gaan hakken is het nu verstandig eerst de sjamaan op te sporen en z’n stembanden door te snijden. Vaak staan ze in de buurt, maar het komt regelmatig voor dat ze ergens verstopt staan in een hutje, of een hogere verdieping waar je ze niet zo snel verwacht.
Het kleinschaligere en intiemere verhaal dat je beleeft op Iki Island is erg mooi, maar toch haalt het zelden de hoogtepunten van het overkoepelende verhaal van Tsushima. Dit is zeker geen Spider-Man: Miles Morales of Uncharted: The Lost Legacy wat kleinschalige, maar zeer ambitieuze vervolgen zijn op Spider-Man (2018) en Uncharted 4. Het verhaal op Iki Island is overduidelijk een achtergrondverhaal van Tsushima, bedoeld om wat gaten op te vullen in het grote verhaal. Daarom is het ook niet heel gek dat je eerst tot Act 2 van Ghost of Tsushima moet spelen voordat je kunt vertrekken naar Iki.
Wat is er verder nieuw?
Iki Island is niet het enige nieuwe aan deze Director’s Cut. Sucker Punch heeft goed geluisterd naar de community en een aantal features toegevoegd die erg gewild waren. Zo kun je er nu voor kiezen je koker met pijlen te verbergen, kun je de camera vastzetten op vijanden door omhoog te drukken op de D-Pad en zijn er nu verschillende controller layouts om voor te kiezen, waaronder één die het spel makkelijker bestuurbaar moet maken voor linkshandigen. Deze tweaks komen overigens gratis beschikbaar voor iedereen, maar worden geïntroduceerd in de Director’s Cut.
Iets dat exclusief is voor de PlayStation 5-versie van deze versie van Ghost of Tsushima is de Japanse lip sync. Op de PlayStation 4 kon je al kiezen voor Japanse stemmen, maar vanwege een technische limitatie bewogen de monden enkel mee met het Engelse audiospoor. Voor mensen met de PlayStation 5-versie van het spel is dit nu verleden tijd. Een erg fijne verbetering, die het spel nog authentieker aan laat voelen dan het al deed. Helemaal in de Kurosawa-modus: een modus waarin het spel voorzien wordt van een prachtig gestileerde zwart-wit look in de stijl van de legendarische filmregisseur Akira Kurosawa.
Andere nieuwigheden in de PS5-versie zijn de functies van de DualSense-controller. De adaptive triggers zorgen ervoor dat je het voelt in je vingers wanneer je bijvoorbeeld een boog aanspant, maar waar de PS5-controller in Tsushima echt schittert is in de haptic feedback. Door deze aparte manier van trillen voel je bijvoorbeeld letterlijk iedere stap die gezet wordt door je galopperende paard. Loop je over steen of ijs, dan zijn de voetstappen enorm aanwezig, maar loop je door de modder, dan worden ze gedempt. In de sneeuw voel je ze helemaal niet, wat dan weer vrij apart, doch realistisch is. Het is zo’n feature die nutteloos klinkt, totdat je er een tijdje mee gespeeld hebt en het vervolgens uitzet. Dan voelt het toch ineens alsof er iets ontbreekt.
Mocht je nou overstappen van de PlayStation 4-versie van Ghost of Tsushima naar die op de PS5, dan hoef je het spel niet opnieuw te downloaden. Enkel je save downloaden via PS+ of overzetten met een USB-stick is voldoende. Daarna kun je deze inladen via het hoofdmenu van het spel en wordt ‘ie automatisch omgezet in een PS5 save.
Geen vlekkeloos bezoek
Dan rest ons nog het technische aspect van deze Ghost of Tsushima Director’s Cut. Helaas was ons bezoekje aan Iki niet geheel vlekkeloos. Binnen een uur spelen crashte het spel al, en we kwamen af en toe een bug tegen. Gelukkig is er tijdens onze speelsessie twee keer een patch verschenen en Sony heeft ons verzekerd dat een groot deel van de bugs die wij tegenkwamen daarmee verholpen is. Toch is er na al het gepatch nog één bug die ons dwarszit. Je krijgt tijdens het avontuur op Iki namelijk een enorm toffe uitrusting voor je paard en een mooie zadeltas waar je munitie in kunt stoppen. Op een gegeven moment in onze speelsessie verdween dit en hadden we ons oude, kale paard terug. Normaal zou je dan in het menu onder ‘Gear’ je paard naar smaak kunnen aanpassen, bijvoorbeeld door het zadel te veranderen, maar deze optie is volledig verdwenen bij ons. Misschien doen wij iets verkeerd, maar we krijgen met geen mogelijkheid die toffe uitrusting terug op ons paard en dat is erg jammer.
Grafische verbeteringen
Zij die het spel al aangeschaft hebben voor de PlayStation 4 en de Director’s Cut daarop spelen zullen dezelfde performance hebben als in het originele spel: 30 frames per seconde bij 1080p, of dynamisch 1800p op een PS4 Pro. Speel je de PS4-versie op een PlayStation 5, dan verhoogt dit naar 60 frames per seconde bij een resolutie van 1800p. De PlayStation 5-versie van het spel haalt wederom 60 frames per seconde bij een dynamische 4K-resolutie. Een minimaal verschil met de PS4-versie op de PS5 dus. Behalve de initiële laadtijd wanneer je het spel opstart is de PS5-versie nagenoeg even snel als het spel op de PS4, en van wat wij hebben kunnen zien wordt er op de PlayStation 5 voor reflecties in plassen water geen gebruikgemaakt van raytracing, maar is er gekozen om de screen space reflecties van de PS4-versie te behouden.
Het spel ziet er op de PlayStation 5 dus nauwelijks mooier uit dan op de PlayStation 4 Pro, en hoewel dit in eerste instantie jammer lijkt, zegt dit des te meer over de pracht van de PS4 Pro-versie. Daar was het spel al regelmatig oogverblindend mooi en volgepropt met detail. We hopen alleen wel dat de graphics in een eventueel vervolg nóg mooier zullen zijn. Het zal dus voor velen de vraag zijn of de upgrade naar de PlayStation 5-versie wel het extra tientje waard zal zijn, bovenop de €19,99 die je moet betalen om up te graden naar de Director’s Cut, mocht je al een exemplaar van het origineel in huis hebben. Speel je op de PS5 met Engelse stemmen en geef je weinig om de extra functies van de DualSense controller, dan kun je op deze manier mooi een tientje besparen en dus vrijwel net zo’n goede Tsushima-ervaring hebben met de PS4-versie.
Terug naar Tsushima
Na vorig jaar ruim 60 uur in Ghost of Tsushima gestoken te hebben voelde onze terugkeer naar het eiland fris doch vertrouwd aan. Ruim 15 uur later hebben we het spel met een voldaan gevoel weer afgesloten. Hoewel deze Director’s Cut vooral meer van hetzelfde biedt is het toch een avontuur dat wij niet hadden willen missen. Het is nog niet het vervolg waar velen van ons op hopen, maar het is een zeer geslaagd zoethoudertje. Helemaal met de nieuwe multiplayer content voor Ghost of Tsushima Legends – dat in september moet verschijnen – in het vooruitzicht (dat overigens gratis zal zijn voor iedereen met de originele Tsushima of de Director’s Cut) is deze Director’s Cut meer dan genoeg reden om terug te keren naar dit prachtige Japanse eiland.
Conclusie
Pascal noemde Ghost of Tsushima vorig jaar al een spel dat niet misstaat in Sony’s line-up van grote AAA-titels. De Director’s Cut doet daar nog een flinke schep bovenop met zo’n vijftien uur aan nieuwe content, een groot nieuw eiland om te ontdekken vol activiteiten en dieren en een hoop nieuwe kledingstukken om jouw eigen Jin mee te versieren. Ghost of Tsushima Director’s Cut is simpelweg een grotere, uitgebreidere, mooiere versie van het originele spel uit 2020 en voor nu is dat meer dan genoeg.
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.