Spider-Man 2 review NDS

Review Spider-Man 2 (NDS)

Over het verhaal hoef ik jullie vast niets te vertellen. Spider-Man 2 gaat op de Nintendo DS ook over Doc. Oc die doormiddel van een gefrituurde chip een beetje mentaal geschift is geworden en uiteraard moet Peter Parker zich weer vermommen alsof het carnaval is om hem te stoppen. Diepgaand hè! Not, en dat dachten de makers ook, of ze hadden geen inspiratie om van zo’n verhaal een hele game te maken. Dus heeft Spider-Man nu niet alleen een gestoorde kerel om zich zorgen over te maken, maar moet hij ook de stad redden van de nodige bommen, ontsnapte criminelen, en uit de kluiten gewassen vogels. Spider-Man 2 is een side-scrolling 2D game geworden met een aantal 3D tintjes. Zo is de stad achter je in 3D te zien en zo af en toe gaat Spider-Man zelf een hoek om. Maar heel soms wanneer je bij bijvoorbeeld Doc. Oc aankomt, wil het beeld zelfs helemaal 3D worden. Je kunt je echter niet bewegen in dit gedeelte en het is eigenlijk meer de bedoeling om voorwerpen die op je af komen vliegen met behulp van je vinger of stylus kapot te maken. In de meeste levels ren of vlieg je door de stad opzoek naar de criminelen. Soms mag je ook nog een gebouw in om de nodige gegijzelde mensen te redden.

Naar de graphics kijkend is Spider-Man 2 van aardige kwaliteit en de 3D stad is een leuke toevoeging. Tussen de levels door verschijnen er ook af en toe plaatjes die er erg mooi uitzien. Als deze plaatjes nu nog korte filmpje zouden zijn, zou je haast denken dat je een miniatuur GameCube in je handen hebt. Jammer genoeg is dit echter niet het geval en moet je het doen met wat plaatjes en een ondertiteling die op het touch screen verschijnt. De DS heeft in andere games al laten zien dat er beelden geproduceerd kunnen worden waar je U tegen zegt en dat ook stemmen nu gewoon mogelijk zijn bij games. In Spider-Man 2 wordt eigenlijk van beide functies weinig gebruik gemaakt.

Ondanks de ontbrekende stemmen is de geluidskwaliteit van het spel verder toch vrij goed. Helaas is het echter zo dat de deuntjes gedurende de hele level worden herhaalt en dat ze soms een beetje op je zenuwen gaan werken. De tune die wordt gebruikt bij het intro filmpje is echter weer van uitstekende kwaliteit en je zou haast gaan denken dat er een hele orkest in je DS verborgen zit. Helaas blijft dat orkest echter niet zo lang en zul je de rest van de game moeten luisteren naar steeds herhalende deuntjes.

In Spider-Man 2 vecht je niet meer door alleen te kiezen tussen de nodige knoppen, ook het touch screen doet mee. Terwijl op het bovenste scherm de actie plaats vindt, is het mogelijk om op het onderste scherm de nodige special attacks te kiezen. Helaas vind ik dit echter vrij saai uitgevoerd. Je kiest een aanval en met de L of R knop gebruik je hem. Als je wilt dan selecteer je in het begin van een level gewoon een aanval en je verandert hem nooit. Laat staan dat je verder naar het touch screen moet kijken. Het idee is leuk maar speciaal is het zeker niet en het had van mij wel wat meer uitgewerkt mogen worden. In sommige levels krijg je ook de opgave om een bom te deactiveren, of iets wat daarop lijkt. Het touch screen verandert dan van beeld en je moet een korte parcours afleggen met een balletje die de randen niet mag raken, of een schakelaar die je door een parcours van electrostoten moet sturen. Deze minigames zijn heel kort en je krijgt er ongeveer 10 seconden de tijd voor. De taak van schakelaars overhalen kost wel enige precisie en moet dus ook met de stylus gebeuren. Om ervoor te zorgen dat je ook niet overhaast van analoge besturing opeens je stylus moet pakken en dan in nog maar 5 seconde het parcours moet afleggen, begint de minigame pas wanneer je een keer het scherm hebt aangeraakt. Op die manier kun je op je gemak je stylus pakken en jezelf voorbereiden op de minigame.

De levels zijn verder na afloop vrij om opnieuw gespeeld te kunnen worden. In bijna elk level is er bonus of extra te unlocken. Wanneer je in een hogere level vast zit speel je de eerdere levels gewoon een paar keer tot je de extra’s en de bonussen hebt, zodat je in het volgende level meer levens hebt of een nieuwe aanval. De replay van het spel is dus vrij hoog en je bent er eigenlijk al mee bezig nadat je het eerste level hebt uitgespeeld zonder de bonussen.

Al met al is Spider-Man 2 een middelmatige game. De €30,- is eigenlijk net te hoog voor het spel. Wanneer je het spel tegenkomt in de budgetbak is het een aardige game voor je collectie, maar veel meer ook niet. Het spel wat dat betreft net geen 7 waard, maar komt wel boven de 6.5 uit.