Waar onze Amerikaanse collega’s al in november met Stella Glow aan de slag konden, ligt deze samenwerking tussen SEGA en Atlus pas sinds deze week bij ons in de winkels. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen idee had wat ik van deze tactische RPG kon verwachten, maar als fan van Final Fantasy Tactics-achtige titels was het interessant om eens te kijken wat deze game in petto heeft.
Zingend het land door
Als je één ding van een RPG niet mag verwachten, dan is het wel vernieuwing. Het verhaal is dan ook redelijk standaard; het begint allemaal met de jonge held Alto, die samen met zijn pleegzusje Lisette en haar familie in het dorpje Mithra woont. Het leven is goed, tot op een dag de heks Hilda komt huishouden met haar ‘Lied van Destructie’. Hilda’s lied is er eentje die je niet graag wilt horen, want iedereen die haar stem hoort, wordt gekristalliseerd en is in principe voor altijd versteend. De vloek kan alleen opgeheven worden als vier heksen samenkomen en een hymne zingen die het Lied van Destructie teniet doet. Het zingen is sowieso iets speciaals, want alleen heksen kunnen in Stella Glow zingen. Samen met Lisette is het aan jou de taak om deze vier heksen bij elkaar te verzamelen om deze desastreuse vloek op te heffen.
Een goede RPG is naar mijn mening er eentje waar je aan de ene kant het gevoel hebt dat elk gevecht uitdagend is, maar waarbij je tegelijkertijd het idee hebt dat je met jouw ‘briljante’ tactieken toch alles onder controle hebt. Daarnaast moeten de karakters enigszins tot de verbeelding spreken, en tot slot is een lekker verhaalsausje niet verkeerd. Wanneer één van deze elementen uit balans is kan een RPG direct frustreren of saai zijn, maar als alles in harmonie met elkaar samenwerkt, dan is het leven goed. Stella Glow voldoet aan al deze eisen.
Aansprekende personages
Gedurende het verhaal kom je diverse personages tegen, en ik moet zeggen dat ik moeite heb om een favoriet te kiezen. Het komt bijna nooit voor, maar ik mag eigenlijk alle personages wel. Ze hebben allemaal hun unieke eigenaardigheden die ervoor zorgen dat je ze stiekem gewoon allemaal in je hart sluit.
Mijn favorieten zijn Archibald en Popo, voornamelijk omdat het complete tegengestelden van elkaar zijn. Archibald is een trotse ridder die elke regel naleeft die met nobelheid te maken heeft. Het is een enorme beer met een goed hart. Popo is op haar beurt een nogal ADHD-achtig persoon die geniet (lees: afgeleid raakt) van alles wat ze om haar heen ziet. Ze spreekt daarnaast over zichzelf in de derde persoon, wat soms grappige conversaties oplevert. Het voelt een beetje of je Elmo uit Sesamstraat mee hebt genomen.
Al gauw ben je met het hele clubje op weg om de heksenketel compleet te maken. Gevechten vinden plaats op een kaart waar je, zoals het een tactische RPG betaamt, je manschappen strategisch overheen manoeuvreert. Elk karakter bezit significant verschillende vaardigheden, waardoor je genoeg mogelijkheden hebt om je creativiteit de vrije loop te laten. De gevechten beginnen simpel, maar al gauw krijg je steeds meer vaardigheden en mogelijkheden om je troepen te versterken en tactisch in te zetten; andersom krijgen vijanden steeds meer gevarieerde krachten en statuseffecten om jou te stoppen. Zo neemt de moeilijkheidsgraad naarmate het spel vordert steeds verder toe. Belangrijke spelers tijdens de gevechten zijn de heksen die je bij je hebt zoals Popo. Als Alto ernaast staat kan hij haar laten zingen, wat grote gevolgen heeft voor het strijdveld. Zo kan ze bijvoorbeeld voorkomen dat vijanden voor enkele beurten kunnen aanvallen. De gevechten zijn over het algemeen onderhoudend; de uitdaging zit hem vooral in de speciale condities. Wanneer je aan deze speciale condities aan het eind van het gevecht voldoet, denk bijvoorbeeld aan het in leven houden van alle karakters of het niet gebruiken van speciale vaardigheden met Alto, dan krijg je extra bonusvoorwerpen. Deze optionele voorwaarden maken het gevecht moeilijker, maar geloof me als ik zeg dat je die items wilt hebben. Vaak krijg je sterke wapens of zeldzame items als beloning voor het completeren ervan. Het is dan ook aan te raden om deze vooraf aan een gevecht te checken.
De Klok van het Lot
Gedurende de reis loopt er ook een tijdsklok in de vorm van de Destiny Clock. Daarbij heb je soms vrije tijd die je kunt besteden aan vrienden en bijbaantjes, en is er een missietijd waarin je missies uitvoert. Tijdens je vrije tijd kun je verschillende acties uitvoeren. Je kunt ervoor kiezen om een band hechter te maken met één van je metgezellen, waardoor die nieuwe vaardigheden krijgt, je kunt iemand helpen in de winkel in de hoofdstad Lambert, of je kunt gaan ‘verkennen’ waarbij je speciale items kan vinden. Elke actie kost tijd en je kan per vrijetijdsperiode drie van deze acties uitvoeren, voordat er opnieuw een missieperiode zich aandoet. Hier komt enige diepgang in kijken, want tijdens deze drie acties kun je niet met iedereen je band versterken; je moet echt keuzes maken. Naar mijn gevoel had het verstevigen van de banden echter zo’n positief effect dat ik al gauw alleen hiervoor ging. Buiten de gevechten om kan je daarnaast ook nog zijmissies doen die weer extra ervaring en items kunnen opleveren.
Tot slot wil ik nog graag aankaarten dat Stella Glow er voor een 3DS-game erg goed uitziet: de speciale aanvallen spatten van het scherm af, en het artwork van de karakters ziet er prima uit. Daarbij ben ik ook blij dat de Engelse voice-acting erg sterk is. Als ik toch nog een kritiekpunt moet geven, zit het hem in de manier waarop Atlus Lisette, Popo en de andere heksen neerzet. Enkele uren in het avontuur worden ze opeens neergezet in zijden jurkjes en hebben ze verder niets aan. Nu heb ik niets tegen aantrekkelijke dames in sexy kleding, maar hier past het gewoon niet bij de rest van de game.
Conclusie
Ben je een tactical RPG-fan, dan is Stella Glow een aanrader. De balans van de gevechten is super, en alles ziet er voor 3DS-begrippen grafisch prima uit. De gevechten zijn tactisch vermakelijk en frustreren zelden. Ook is het fijn om te zien dat alle karakters wel iets interessants met zich meebrengen. Herspeelbaarheid in New Game+ komt verder in de vorm van verschillende eindes en beperkte mogelijkheden om met alle karakters een band te verstevigen. Hierdoor moet je elke keer keuzes maken. Al kende ik Stella Glow verder niet, ik heb echter genoten van deze RPG. Het doet niets nieuws, maar wat het doet, doet het ook echt goed. Zeker het geld waard dus, als je nog op zoek bent naar een goede RPG om je in vast te bijten.
Deze review is geschreven door Yørn Soeteman
Oordeel Stella Glow (3DS)
- Graphics
87 - Gameplay
90 - Originality 70
- Sound 85
- Replay 80
- Eindcijfer 85
2975 )
20-03-2016 16:12
2)
21-03-2016 14:21
