Hoofdspel
Het hoofdspel bestaat uit zeven werelden, met elk tien levels. Elke wereld heeft zijn eigen thema. De bedoeling is om je met aap gevulde bubbel heelhuids over het parcours te begeven. De eerste wereld ben je zo door, hier leer je hoe je de bal vooruit moet rollen en hoe je bochten moet maken. Ook het omdraaien van je aap komt hierbij aan bod.
Er zijn twee besturingsmogelijkheden: een Balance Board en een Wii-afstandsbediening. Het besturen van de bubbel met het Wii Balance Board is nog een behoorlijke opgave. Het subtiel verplaatsen van je gewicht leidt het ene moment tot het stug vooruit gaan van je personage, het andere moment schiet je in een keer door naar links. Met enige oefening verbetert de besturing , maar het blijft lastig. Zeker als je langs het doel aan het einde van het level geschoten bent, en je iets terug wilt om alsnog door de finish te gaan. Bij het kracht zetten achterop je Balance Board, draait de aap in de bal zich om, dus moet je, om de goede richting op te gaan, direct weer naar voren leunen. Dit gaat niet altijd even goed en resulteert regelmatig in een rondjes draaiende aap, met de nodige gilletjes daarbij.
Dan de Wii-afstandsbediening. Dit is direct al een heel stuk makkelijker. De besturing is minder stug, reageert beter op de handbewegingen die je maakt. Gelukkig hebben de ontwikkelaars van het spel hier rekening mee gehouden, en obstakels aan het spel toegevoegd als je voor de Wii-remote besturing gaat. Deze obstakels bestaan grotendeels uit stenen beelden, die natuurlijk precies in de weg staan. Desondanks blijft de besturing een stuk makkelijker in vergelijking met de besturing op het Wii Balance Board.
Aan het begin van elk spel kun je kiezen uit vier personages (voor zover je apen personages kunt noemen) Het maakt voor het spel niet uit welk personage je kiest, ze hebben voor zover ik kon ontdekken geen speciale vaardigheden. Ook voor de vordering van het spel maakt het personage niet uit. Als iemand een level gehaald heeft met een bepaald personage, dan verschijnt dit als een kroontje bij dat level in het beeldscherm van alle aapjes. Je kunt op deze manier dus niet je eigen vooruitgang goed bijhouden.
Werelden hoeven niet vrijgespeeld te worden. Je kunt met wereld zeven beginnen als je wilt, al is dit natuurlijk niet aan te raden. De opbouw van de moeilijkheidsgraad van de levels is goed. Langzaamaan wordt het niveau opgekrikt, waardoor je goed je vaardigheden kunt trainen en toepassen. Je kunt niet binnen een wereld aan een willekeurig level beginnen, maar mocht je vastlopen bij een bepaald level, dan kun je deze wel oefenen in het trainingsprogramma. Het grote doel van het spel is natuurlijk om uiteindelijk alle zeven werelden uit te spelen. Om dit te kunnen voltooien, is snelheid alleen niet genoeg. Vooral in het begin van het spel heb je ruim voldoende tijd om je level binnen de minuut af te ronden, en kun je je beter richten op het verzamelen van bananen. Twintig bananen geeft je een extra leven, en die zal je hoog nodig hebben bij de levels waar de tijd wel erg krap is. Je kunt game over gaan als je al je aapjes hebt verspeeld, maar mag er dan wel voor kiezen om bij dat level weer een doorstart te maken.
Een extra toevoeging is de mogelijkheid het level te doorlopen met twee spelers. De hoofdspeler bestuur de aap, een tweede speler kan de hoofdspeler helpen door rotsblokken die in de weg liggen, te verpulveren. Maakt de moeilijke levels direct alweer een stuk makkelijker, maar niet iedereen zal het level dan als ‘echt voltooid’ kunnen beschouwen.
Sfeer
Helaas is de sfeer van het spel niet speciaal te noemen. Ondanks dat elke wereld zijn eigen achtergrond en geluid heeft, is het beeld over het algemeen saai. De grond waarover je rolt bestaat uit een blokjespatroon, en de achtergrond is binnen een wereld over het algemeen vergelijkbaar. Bij de overgang naar een andere wereld merk je wel verschil, maar desondanks blijven de graphics niet boeien. De muziek loopt binnen een wereld door bij de overgang naar een andere level, wat wel erg prettig is.
Fijn is de rode lijn die in het midden van de baan loopt. Als je afwijkt van de middenlijn, is dit snel duidelijk en kun je vroeg beginnen met bijsturen. Leuk zijn ook de, helaas minimale, veranderingen van baan. Zo zijn er een aantal levels waar je je in een bobsleebaan bevindt! Gebruikmaken van de randen is mogelijk, maar als je te hard op de rand afgaat, schiet je er alsnog vanaf. Leuk zijn de collecties die je verzamelt, door aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Dit geeft een extra stootje in de rug om vooral alles op een hoog niveau te spelen.
Ronduit vervelend zijn de aftitelingen aan het eind van elke wereld. Ruim vier minuten staar je naar je beeldscherm, waar alle namen van de medewerkers verschijnen. Er is geprobeerd hier nog een spelletje van te maken, door de namen te laten verdwijnen in gaten op een bord welke je kan besturen, maar echt leuk is het niet.
Minigames
Net als veel andere spellen op het moment beschikt Super Monkey Ball Step & Roll ook over een aantal minigames. Hier kun je met maximaal vier man tegelijk spelen, maar ook in je eentje tegen de computer is mogelijk. De games zijn over het algemeen erg kort, binnen een minuut is er een winnaar bepaald. Afwisselend zijn ze wel, het ene moment probeer je een raket op de basis te laten landen, het andere moment moet je zorgen dat fruit in de juiste mand terechtkomt. Een speciale vermelding verdient het spel Sumo Smash, waarbij je elkaar, met de rug naar elkaar toe, van een platform probeert af te stoten.
Conclusie
Voor kinderen is dit een erg leuk spel, zij zullen zich aangesproken voelen tot de schattige aapjes en de kleurrijke werelden. Het spel is geschikt voor kinderen van drie jaar en ouder, ondanks dat het spel zelf volledig in het Engels is. Het spel is niet moeilijk om te leren, dus ook jonge kinderen zullen zich hiermee wel vermaken.
Mensen die echter een uitdaging zoeken, zullen die niet vinden. Het spel is te kort om echt voor grote verrassingen te zorgen, en de werelden zijn niet zodanig moeilijk, dat er echt een uitdaging in ligt. Enkele levels zullen om flink wat doorzettingsvermogen vragen, maar veel afwisseling is er niet. De minigames op zich zijn leuk, maar binnen een minuut is het spelletje over. Al met al niet een slechte game, maar een topper is het ook niet. Verwacht niet dat dit spel je uren in zijn greep houdt, maar als vulling voor een vrij uurtje is het spel prima geschikt.
Oordeel Super Monkey Ball Step & Roll (Wii)
- Graphics
55 - Gameplay
65 - Originality 60
- Sound 60
- Replay 60
- Eindcijfer 60
8.5
10
71 )
06-03-2010 15:58