Na een flink aantal uren in de wereld van Tamriel te hebben doorgebracht, heeft ESOTU een redelijk positieve indruk achtergelaten. Maar laat ik bij het begin beginnen. Wanneer je het spel opstart zul je eerst een vrij grote installatie moeten uitvoeren en een dikke patch moeten downloaden. Nadat dit allemaal gedaan is, kun je eindelijk een personage aanmaken. Hierbij kun je kiezen uit een enorm aanbod aan mogelijkheden om je avatar vorm te geven. Zo kies je uit een van de verschillende facties waar je je bij aansluit, het ras van je personage en een specialisatie. Hierbij moet je denken aan klasses als Mage, Thief, Paladin etc. Je kunt bij het aanmaken van je personage ook meerdere aspecten van je uiterlijk selecteren. Hoe groot is je personage, hoe staan zijn ogen, wat voor haar heeft hij/zij en alle andere gangbare mogelijkheden.
Devil in the details
Mensen die de Elder Scrolls games vaker gespeeld hebben, weten hoeveel detail en achtergronden er meespelen tussen de verschillende rassen. Dark Elves worden bijvoorbeeld gewantrouwd door bepaalde bevolkingsgroepen en die op hun beurt ook weer door andere groeperingen. Dit soort extra achtergrondinformatie geeft de setting ook meteen een heleboel extra diepgang en helpt, naar mijn mening, ook met het scheppen van een levendige wereld.
Bij de hand genomen in het begin
De wereld van Tamriel en de vele locaties die je tijdens je tijd in ESOTU aandoet zijn werkelijk volgepropt met quests. Aanvankelijk kan de enorme omvang van de wereld overweldigend zijn, maar mensen die bijvoorbeeld Skyrim gespeeld hebben zullen de menustructuur, HUD en landkaarten makkelijk te navigeren vinden. Zeker de eerste paar uren voelt ESOTU dan ook aan als een online versie van Skyrim. Pas als je personage level tien bereikt zul je meer en meer mogelijkheden krijgen. PvP, raids in teams en andere gangbare opties in MMO’s zijn aanvankelijk namelijk niet toegankelijk, maar dit vind ik persoonlijk een goede manier om mensen kennis te laten maken met de setting en onderliggende systemen.
Heavy is the head that wears the Crown(s)
Het belangrijkste uitgangspunt is natuurlijk dat ESOTU niet langer gebruik maakt van een maandelijks bedrag om het te kunnen spelen. In plaats daarvan heeft het spel een zogenaamde Crown Store waar je extra’s kunt aanschaffen. Op het moment zijn het vooral cosmetische veranderingen zoals pets en pantsers, dus je doet er op het gebied van gameplay niet echt een groot voordeel mee. Daar staat tegenover dat het spelers wel de mogelijkheid biedt om je personage nog net dat kleine beetje anders vorm te geven dan de andere spelers die je tegenkomt.
Tot zover is ESOTU dus een prima spel te noemen dat heel natuurlijk aanvoelt op de console. Door de wereld navigeren, gevechten aangaan en nieuwe quests oppikken vind ik zelfs soepeler werken dan toen ik de PC-versie vorig jaar een tijdje kon spelen. Helaas zijn er ook een aantal merkbare minpunten te vinden. Zo heeft mijn Xbox One versie af en toe last van enorme laadtijden. Het spel geeft dit zelf overigens ook aan, iets wat hopelijk met de loop der tijd verbetert door middel van patches of betere servers. Ook werd ik een aantal keren van de servers gegooid omdat mijn personage aan het tekst-spammen zou zijn, wat vreemd is aangezien ik helemaal niets had gedaan.
Zwijgen is zilver, praten is goud
Een ander nadeel is dat de sociale interactie met andere spelers zich beperkt tot enkel voice-chat. Het is dus niet mogelijk om tekstberichten naar andere spelers te sturen en als je bijvoorbeeld lid zou willen worden van een guild, dan is het misschien een goed idee om je op internet in te lezen in de verschillende groeperingen en deze op forums beter te leren kennen. Of, je doet het zoals ik meestal doe met online games en vraagt gewoon rond in je vriendengroep wie het spel gaat halen, en voor welke console. Zo heb je tenminste een vaste groep spelers die je ook daadwerkelijk kent, wat over het algemeen toch een betere ervaring is dan het spelen met volslagen vreemden.
Grafisch is ESOTU een lastige game om te beoordelen. De PC-versie ziet er zonder twijfel een stuk mooier uit dan wat de Xbox One versie weet te bieden. In sommige opzichten had ik qua graphics dan ook het gevoel dat ik een online versie van Skyrim aan het spelen was. Dat ESOTU echter enorm groot is en een levendige wereld biedt die nog steeds in ontwikkeling is, spreekt dan weer in het voordeel van de MMO.
Conclusie
Al met al is ESOTU een prima overzetting geworden. Ondanks wat technische minpunten, die in de toekomst hopelijk aangepast kunnen worden, biedt het spel enorm veel content en een setting die je steeds opnieuw wilt bezoeken. De quests en side-quests blijven maar komen en de vele mogelijkheden om je eigen avontuur in te vullen en je pad te bepalen, geven het spel een enorm gevoel van vrijheid. Ondanks dat de grote questlines misschien wat lineair zijn, is het aan de speler om zijn of haar pad te bepalen. En in de wereld van Tamriel voelt elke nieuw ontdekte locatie als een kans op nieuwe avonturen.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel The Elder Scrolls Online: Tamriel Unlimited (XboxOne)
- Graphics
80 - Gameplay 70
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 77
10
1026 )
22-06-2015 00:47
6)
22-06-2015 14:00