Voorgeschiedenis
Het verhaal van dit derde deel komt wat langzaam op gang. Aan het begin van het spel neemt de ontwikkelaar de tijd om wat achtergrondinformatie te geven. Zo komen we te weten hoe Drake en Victor Sullivan (Sully) elkaar hebben leren kennen en wordt er een nieuwe slechterik, genaamd Katherine Marlowe, geïntroduceerd. Zij wordt bijgestaan door Talbot en een leger goed geklede huurlingen. Net zoals Drake en Sully zijn zij op zoek naar de verborgen stad Atlantis : hun wegen zullen elkaar dan ook geregeld kruisen. De diverse levels wordenmet behulp van tussenfilmpjes aaneengeregen, waarbij de acteerprestaties op een zeer positieve manier opvallen en de stemmen klinken zoals verwacht mag worden.
Gelukkig staat Drake er tijdens het avontuur niet alleen voor. Sully mag dan inmiddels al een dagje ouder zijn, maar waar Drake ook gaat, hij zal hem altijd volgen en ondersteunen. Daarnaast zullen er ook enkele andere oude bekenden terugkeren zoals bijvoorbeeld de stoere Chloe, die we in deel twee hebben leren kennen.
Krachtpatser
Om de grafische pracht van Uncharted 3: Drake’s Deception te omschrijven, kom ik superlatieven te kort. Uncharted 2: Among Thieves was al een waanzinnig mooie titel en dit derde deel doet het nog eens dunnetjes over. Er zijn bijna geen ontwikkelaars die hun spel zo fraai kunnen laten ogen als de dames en heren van Naughty Dog, waarbij laadtijden zo goed als afwezig zijn. Bovendien is daarbij ook het camerawerk erg functioneel en wordt de reis rond de wereld van Drake fraai in beeld gebracht.
Die reis brengt Drake langs vele verschillende landen. Wat daarbij direct opvalt, is de veelheid aan kleuren die de verschillende locaties sieren. Elke locatie heeft hierdoor zijn eigen aangezicht. In een aantal levels komt er bovendien een mooi panorama-uitzicht voorbij. Echter, op het moment dat Drake zijn camera tevoorschijn wil halen, vliegen de kogels hem om de oren. Marlowe en haar handlangers zijn nooit ver van Drake verwijderd en dus dient hij altijd op zijn hoede te zijn.
Ondanks dat de moves vrijwel hetzelfde zijn gebleven, heb ik het gevoel dat ze toch enigszins aangepast zijn. Hierdoor werken ze allemaal net wat lekkerder. Naast de stealth aanvallen en de grote hoeveelheid aan vuurwapens is er dit keer meer ruimte voor close combat. Met een welgemikte vuistslag of een zetje over de rand van een afgrond weet Drake tegenstanders vele malen sneller en effectiever uit de weg te ruimen. Al moet Drake wel op zijn hoede zijn, want soms komen er kleerkasten voorbij die niet eenvoudig zijn te vloeren. Ondanks dat Drake niet oogt als een echte spierbundel, staat hij zijn mannetje door tactisch te werk te gaan. Hij kan namelijk de aanvallen van zijn tegenstander ontwijken en daarna direct een tegenaanval inzetten.
Naast deze actierijke passages en het nodige klim- en klauterwerk mag er ook nu weer gepuzzeld worden. De puzzels waren ook in de voorgaande delen nooit het lastigste onderdeel van het spel, maar deze keer vond ik de ze echt te makkelijk. Bovendien helpt het spel je vaak al een heel eind op weg door hints weg te geven of doordat Sully een aanwijzing geeft. Toch past het wel bij de game, die meer weg heeft van films als Indiana Jones en National Treasure dan van Tomb Raider. Dit komt doordat de speler in de game met Lara Croft in de hoofdrol de route zelf meer diende te ontdekken, terwijl in Uncharted vaak overduidelijk aangegeven wordt, bijvoorbeelddoor het plaatsen van een knalgele regenpijp, waar de speler heen dient te gaan.
Call of Battlefield
Nadat ik het hoofdverhaal tot een goed einde had gebracht, was het tijd om de multiplayer te gaan verkennen. Met de release van titels als Battlefield 3 en Call of Duty: Modern Warfare nabij moet deze Uncharted van goeden huize komen, wil het een blijvertje zijn. De online mogelijkheden zijn onder te verdelen in twee categorieën: de coöperatieve speltypen en de multiplayer. De coöperatieve speltypen bestaan uit speciale missies of opdrachten die apart van het hoofdverhaal opgezet zijn en met drie man tegelijk doorlopen kunnen worden. Bovendien kunnen ze ook in splitscreen gespeeld worden, zodat je ze ook offline samen met één van je vrienden kunt doen.
De online multiplayer is groots opgezet met diverse speltypen zoals Free for All, Plunder en Team Deathmatch. Voor iedere kill die jemaakt en opdracht die je voltooit, krijgt je keiharde pegels. Met dat geld kun je extra uitrusting, kleding, wapens (en upgrades) aanschaffen. Eerlijk gezegd was ik behoorlijk verbaasd over de hoeveelheid mogelijkheden en vrij te spelen pakketten. Hierdoor is er enorm veel te doen en kan eigenlijk alleen de gameplay nog roet in het eten gooien. En hoewel daarmee eigenlijk helemaal niets mee mis is, moet je je wel bedenken dat Uncharted 3 natuurlijk wel heel anders speelt dan een shooter als Call of Duty.
Kanttekening
Op basis van al het bovenstaande mag de conclusie getrokken worden dat ik behoorlijk te spreken ben over Uncharted 3: Drake’s Deception. Desondanks moet ik concluderen dat dit derde deel niet kan tippen aan het vorige. Er zijn wel wat zaken waar ik me licht aan stoorde. Het verhaal verloopt soms nogal onlogisch. Personages komen en gaan, Drake mag van hot naar her reizen en waar Drake ook heen gaat, Marlowe en haar handlangers zijn nooit ver weg. Sowieso zijn deze handlangers altijd al op locaties aanwezig, terwijl Drake even daarvoor behoorlijk heeft moeten klauteren om op deze locatie te geraken. Dit alles heeft te maken met de schrijversstaking in de Verenigde Staten van enkele jaren geleden. Schrijvers wilden een eerlijkere verdeling van de verdiensten en meer geld voor hun werk en gingen daardoor uit protest staken. Om in de tussentijd toch inkomen te hebben, waren diverse schrijvers beschikbaar voor andere klussen zoals bijvoorbeeld het schrijven van een script voor Uncharted 2: Among Thieves. En dat verschil merk ik nu wel. Bij het tweede deel zat het verhaal beter in elkaar en dit derde deel bevat net wat te veel losse eindjes en laat soms ook steken vallen. Ik wil niets van het verhaal aan jullie verklappen, maar ik heb echt het gevoel dat er hier meer in had gezeten. Ik wil hierbij wel benadrukken dat dit niets meer is dan een kleine kanttekening: het spelen van de game, die de grens tussen spel en film doet vervagen, levert dan ook een uitmuntende ervaring op.
Verborgen schat
Uncharted 3: Drake’s Deception is niet het beste deel uit de serie, maar dat zegt meer over de serie dan over het spel zelf. Het spel weet namelijk het merendeel van de titels die het afgelopen jaar zijn verschenen ruimschoots te overtreffen. Voor PS3 bezitters is dit dan ook een parel die niet in hun collectie mag ontbreken.
Oordeel Uncharted 3: Drake's Deception (PS3)
- Graphics
100 - Gameplay 90
- Originality
80 - Sound 90
- Replay 95
- Eindcijfer 90
238 )
09-11-2011 17:05
2)
14-11-2011 20:43
