In de wereld van Visions of Mana draait alles om Mana, de magie in de wereld. Eén keer in de zoveel tijd wordt er door een fee een Alm benoemd voor bijvoorbeeld water, vuur etc. Deze verkozen personen moeten dan naar de Mana-boom afreizen om daar geofferd te worden. Dit wordt gedaan om de wereld stabiel te houden. Het idee dat je een lange reis moet maken om vervolgens geofferd te worden klinkt een beetje luguber. Maar goed, in deze wereld is het een grote eer om een Alm te zijn. Het verhaal van Visions of Mana begint vrij generiek voor een JRPG. Het start in een dorp waar Hinna benoemd is als Alm voor vuur. Zij heeft een eigen lijfwacht die met haar meegaat met de naam Val. Zo start het avontuur waarbij ze met z’n tweeën door de wereld trekken naar de Mana-boom. Tijdens deze reis worden er allerlei avonturen beleefd en komen ze andere verkozen Alm tegen. Een groot deel van de Alm die ze tegenkomen, reizen verder met Hinna en Val.
Als je dit zo leest klinkt het niet heel erg interessant, maar dat is het toch zeker wel. Zodra het verhaal namelijk voortkabbelt zijn er voldoende gebeurtenissen die het interessant houden en die ervoor zorgen dat het steeds minder generiek is. Een voorbeeld hiervan zijn de avonturen van Val en zijn vrienden in een stad. In deze stad probeert een slechterik de koning te worden, wat uiteraard voorkomen moet worden. Tijdens dit avontuur vertellen alle personages veel over gebeurtenissen die zich hebben afgespeeld in de wereld, waardoor je ook hierover meer te weten komt.
Visions of Mana is geen open-wereld-spel, maar bevat verschillende losse gebieden waar je doorheen loopt. Deze zijn verschillend in grootte en zijn heel kleurrijk, wat al snel een vrolijk gevoel geeft. Voor de grotere gebieden krijg je al snel in het spel een soort van hond-/katachtig wezen, waarmee je jezelf sneller kan verplaatsen. Doordat er veel variatie zit in het kleurgebruik voelt het verkennen van de wereld niet saai. Ondanks dat de bekende thema’s zoals sneeuw, woestijn, aarde en jungle allemaal vertegenwoordigd zijn.
In de gebieden die je verkent zit veel verticaliteit in de vorm van bergen en heuvels. Het personage waar je mee speelt kan namelijk twee keer achter elkaar springen (dit kan gek genoeg niet in de steden, wat erg vreemd is). Hierdoor kun je lastiger bereikbare plekken bereiken. Nu wil je dat ook wel graag, want op die plekken liggen vaak schatkisten of andere interessante items. Het is overigens niet heel moeilijk om deze schatkisten te vinden, want alles staat met blauwe stippen aangegeven op de kaart. Dit is jammer, want al snel voelt het verkennen van de gebieden als een afvinklijstje. Het gevoel van exploratie van de wereld is hierdoor veel minder aanwezig, dit terwijl deze juist zo mooi is.
Wat wel tof is tijdens de exploratie van de gebieden is dat er soms speciale krachten gebruikt worden. Zo kun je gebruikmaken van bubbels waar je in kunt springen om jezelf te verplaatsen, om vervolgens van de ene bubbel naar de andere bubbel te gaan. Let wel op, want als je te lang in een bubbel blijft knapt hij en val je naar beneden. Een ander voorbeeld is dat er met wind een soort van cycloon ontstaat, wat gebruikt wordt om je over een ravijn te laten springen/vliegen.
Tussen de losstaande gebieden bezoek je ook verschillende steden, waar de lokale bevolking soms wat hulp nodig heeft. Deze zijmissies stellen helaas weinig voor. Ze voegen niets toe aan het verhaal en zijn eigenlijk niets meer dan opvulling. Denk hierbij aan ‘het zoeken van een voorwerp’ of ‘het doden van een aantal vijanden’, etc. De enige reden om ze toch te doen, is dat de beloningen de moeite waard zijn. Vaak in de vorm van handige items of zogenaamde zaadjes. Iets waar ik zo op terugkom.
Visions of Mana bevat een actiegericht gevechtssysteem, wat niet al te complex is. Je hebt een lichte en een zware aanval en daarbij nog allerlei spreuken en speciale aanvallen waar je de MP van de personages voor gebruikt. Daarnaast kun je aanvallen ontwijken en kun je springen en in de lucht blijven hangen om een paar rake klappen uit te delen. Veel opties om echte combinaties te maken met de standaard-aanvallen zijn er niet. Wat wel kan, is dat je kunt wisselen tussen je teamleden terwijl je aan het vechten bent. Dit zorgt er helaas alleen maar voor dat je een ander wapen gebruikt, wat helaas vaak niet heel anders speelt. Er zijn wel betere combinaties mogelijk wanneer je goed gebruikmaakt van de vele zaadjes en de klassen die het spel rijk is. De zaadjes krijg je als beloning na het voltooien van een zijmissie of uit een schatkist. Ze kunnen aanvallen bevatten, je statistieken versterken zoals aanvalskracht of defensieve kracht, of je beschermen tegen statuseffecten zoals ijs, slaap, etc. Welke zaadjes je Val of de anderen geeft, kan afhangen van de klasse die hij of zij heeft.
De klasse van bijvoorbeeld Val kun je veranderen met speciale voorwerpen. Deze worden elemental vessels genoemd. Als je het hoofdverhaal volgt, krijg je steeds nieuwe elemental vessels. Bij het geven van een elemental vessel aan een personage verandert zowel de klasse en de bijbehorende skill tree. De skills kun je ontgrendelen door daar punten aan te besteden, waardoor die specifieke klasse sterker wordt. Dezelfde elemental vessel levert bij ieder personage een andere klasse op. Door met de klassen en zaadjes te spelen, kun je een ideaal personage en uiteindelijk team samenstellen.
Visions of Mana bevat wel wat kleine ergernissen. Eentje hiervan is de manier waarop de menu’s in het spel werken. Dit voelt heel erg log. Om bijvoorbeeld de zaadjes te wisselen moet je door meerdere menu’s heen. Tevens is het ook niet altijd even duidelijk in welk menu dit nu wel of niet kan. Een andere ergernis is dat Visions of Mana op grafisch gebied niet altijd even stabiel is. De PlayStation 5-versie van het spel heeft twee verschillende grafische modi. Ik heb voornamelijk in de modus met de hogere framerate gespeeld en daarin was het merkbaar dat deze niet altijd stabiel was tijdens de baasgevechten. In de andere modus op lagere framerate was dit wel het geval, maar dat vind ik niet fijn spelen met een actiegericht gevechtssysteem. Daar komt nog bij dat er ook nog de nodige bomen en omgevingen worden ingeladen als je door de wereld loopt. Het is niet superstorend, maar het valt wel op. Ook is het vervelend dat je niet op ieder moment kunt opslaan, maar alleen bij speciale bomen in het spel. Als je dat vergeet voordat er een autosave is geweest – die niet heel frequent zijn – en je gaat dood, dan kun je soms behoorlijk wat vooruitgang verliezen. Dit had ik geaccepteerd bij een heruitgave van een oud spel, maar niet bij een nieuw ontwikkeld spel.
Conclusie
Uiteindelijk is Visions of Mana een beetje plussen en minnen. De kleurrijke wereld is tof om te verkennen, maar het is jammer dat het gevoel van ontdekken en verkennen niet echt aanwezig is. Dit komt doordat alle geheimen zichtbaar zijn op de kaart. Daarentegen is het verhaal en de achtergrond van de wereld wel tof en werkt het nieuwe gevechtssysteem goed, ook al is dat laatste zeker niet revolutionair. Helaas laat het spel op grafisch vlak dan weer wat kleine steekjes vallen en had ik zelf lichte irritaties bij de menustructuren en het feit dat ik niet op ieder moment op kon slaan. Als deze minpuntjes jou niet tegenhouden, dan zul je je zeker vermaken met Visions of Mana.
9.9
7.7
441 
3)
27-08-2024 17:52
