Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
A Plague Tale: Innocence (PS4)
83 100 1

Review A Plague Tale: Innocence (PS4)



De zwarte dood: zo werd de pest genoemd toen de dodelijke infectieziekte tijdens de middeleeuwen door heel Europa verwoestend huishield. Verspreid door vlooien, ratten en gebrekkige hygiëne, stierven miljoenen mensen eraan. Terwijl we nu weten dat we onze handen moeten wassen en vooral niet in de goot naast de stoep moeten poepen, werd de plaag toen als een oprukkend kwaad gezien; op ons losgelaten door ons zondige bestaan. Dat laatste thema vormt de basis voor A plague tale: Innocence.


A plague tale: Innocence (APTI) combineert meer historische gebeurtenissen. Zo wordt de inquisitie erbij gehaald als belangrijke speler in het drama dat zich ontvouwt rond hoofdrolspelers Amicia en Hugo de Rune. Amicia’s rustige leventje met haar hond, paarden en warme vader wordt ruw verstoord wanneer de inquisitie een onaangekondigd bezoek brengt aan het De Rune landgoed. Waarom zoeken ze juist de kleine Hugo, die al jaren last heeft van een mysterieuze ziekte? En wat heeft het te maken met de rattenplaag die plotseling de kop op steekt? Noodgedwongen gaan kleine broertje en grote op pad om antwoorden te vinden in een Frankrijk dat verscheurd is door een meedogenloze oorlog met Engeland. Amicia en Hugo maken van wel heel dichtbij mee hoe weinig een mensenleven in die tijd voorstelt en welke duistere handen er achter de schermen aan de touwtjes trekken.

Vriend of vijand?
Hoewel je Amicia bestuurt, zijn de échte hoofdrolspelers in APTI de ratten. Deze dragers van de zwarte dood vinden hun kracht in het grote aantal waarmee ze je het leven zuur maken. Als je niet oppast, ben je binnen de kortste keren gereduceerd tot een kaalgevreten skelet. Het enige dat ze afschrikt is licht: een zwakte waar Amicia dankbaar gebruik van maakt. In het begin van de game nog door bijvoorbeeld een toorts te pakken, later met steeds meer handige alchemistische brouwsels. Zo kun je niet alleen vuur maken om jezelf te beschermen, je kunt het ook juist doven. Bijvoorbeeld om een nietsvermoedende inquisitiesoldaat bloot te stellen aan de duizenden rattentandjes die direct op onverlicht vlees afkomen. Zo worden de ratten naast je grootste vijand, ook een sterke bondgenoot.

Het blijft spannend om je een weg te banen door een zee van ratten.

Stealthy gameplay

Een groot deel van de gameplay in APTI draait om stealth. Zo ontwijk je ratten en soldaten, ieder met een aparte trukendoos. Vormt licht bij de ratten je voornaamste wapen, bij de soldaten is dat je slinger. Een soort katapult waarmee Amicia stenen en andere attributen met dodelijke snelheid en precisie kan afschieten. Je kan er soldaten ook mee afleiden. Terwijl Amicia en Hugo zich verstoppen in het lange gras (ja, ook in APTI een onmisbare stealth hulp) gooit Amicia een steentje op een kist vol harnassen. Het geluid maant de niet zo snuggere soldaten tot onderzoek, wat Amicia de kans geeft om veilig achter ze langs te glippen.

Gedurende de hele game blijven stealth secties, afgewisseld met vrij eenvoudige puzzels, een belangrijk onderdeel van de gameplay. Hoewel je steeds meer middelen tot je beschikking krijgt om hierdoor te komen, blijft het telkens op hetzelfde neerkomen. Na een uur of tien (ik heb APTI in zo’n 15 uur uitgespeeld) werd het wel wat eentonig. Het helpt in dat opzicht niet mee dat APTI voor 99% een strikt lineaire game is, met de nodige trial & error gameplay. Gelukkig zijn checkpoints nooit schaars, waardoor je maar heel zelden een groot stuk opnieuw hoeft te doen. Die lineariteit maakt wel een focus op het verhaal mogelijk, waar anders geen ruimte voor was. Samen met de prachtige beelden, is dat dan ook de grootste kracht van APTI.

Prachtige locaties
Amicia, Hugo en diverse bondgenoten banen zich een weg door vrij diverse omgevingen. Van prachtige landschappen, dorpjes en kastelen, tot duistere kerkers, veldslagen en kathedralen. Al deze locaties zien er prachtig uit. Als je buiten rondloopt, waan je je bijna écht in een afgelegen Frans gebied met trotse bomen, stromende beekjes en vrolijk koerende duiven. Naast de functionele rol die licht speelt, zorgt het voor deze mooie beelden. Vooral als je met HDR aan speelt, is APTI een pareltje om te zien.

Van dorpjes tot natuur, A plague tale laat je de mooiste locaties zien.

Het enige wat hier iets aan afdoet zijn de animaties, die nu eenmaal niet kunnen tippen aan die van de grootste AAA-games, en de gezichtsuitdrukkingen tijdens normale gameplay. Als je Amicia doods voor zich uit ziet staren terwijl voor haar neus een onschuldige dorpsbewoner bruut het zwijgen op wordt gelegd, word je toch weer herinnerd aan het feit dat je maar een game aan het spelen bent.

Dat laatste is best jammer, omdat het iets afdoet aan de kracht van het verhaal, dat verder juist goed wordt gepresenteerd. Zo geven soldaten die met elkaar kletsen de nodige context aan de gebeurtenissen en spelen zich constant kleine taferelen af die je meenemen in de gebeurtenissen om je heen. Daarnaast is de interactie tussen Amicia en haar broertje hartverwarmend en herkenbaar. Het zorgt ervoor dat de personages echt tot leven komen en vormt een belangrijke drijfveer om verder te spelen.

Audio shout-out
De muziek moet in deze recensie even apart benoemd worden. De soundtrack van Olivier Deriviere spingt er namelijk echt uit. Het weet enorm veel sfeer mee te geven aan de gebeurtenissen en bouwt steeds verder op naarmate een scène vordert en de spanning toeneemt. De voice-acting is ook dik in orde, in ieder geval voor de hoofdrolspelers. Ik moest even wennen aan Engels met een Frans accent, maar eenmaal gewend zijn het overtuigende performances. Dat geldt ook voor de inquisitiesoldaten, monniken en andere kleinere karakters. Wel is het erg duidelijk dat er maar een klein aantal acteurs is gebruikt. Daardoor lijkt het alsof je steeds dezelfde soldaten tegenover je hebt. En ze lijken qua uiterlijk ook nog eens allemaal op elkaar.

Upgrades en collectibles
Terwijl je steeds meer ontdekt over de oorsprong van de rattenplaag en wat die precies met je broertje Hugo te maken heeft, vind je verspreid door de levels allerlei materialen en collectibles. Die laatste zijn een beloning voor de onderzoekende speler en variëren van schattige bloemetjes, die Hugo liefdevol in Amicia’s haar steekt, tot interessante voorwerpen die iets vertellen over de tijd waarin APTI zich afspeelt. Ik heb aardig goed rondgekeken, maar toch een hoop collectibles gemist. Gelukkig kun je later nog terug via een chapter select, waar precies staat wat je wel of niet hebt gevonden.

Nee hoor meneer de bewaker, niets te zien! Loopt u gerust door om iemand anders aan uw zwaard te rijgen.

De materialen dienen om diverse eigenschappen te upgraden. Bijvoorbeeld om sneller een steen te laden in je slinger, om wat minder geluid te produceren bij het sluipen of om je rugzak te vergroten. Je kan er ook munitie mee vervaardigen. Dat doe je via een keuzewiel dat met een druk op R1 tevoorschijn komt. Je hoeft er geen apart menu voor in te duiken, waardoor je snel en gemakkelijk munitie bijmaakt en lekker in de flow van de game blijft.

A recommended tale?
APTI is duidelijk met veel liefde gemaakt. Het relatief kleine team van Asobo heeft een overtuigende middeleeuwse wereld neergezet, met grote zorg vervaardigd. Het focust op wat echt belangrijk is: het vertellen van een meeslepend verhaal, ondersteund door mooie beelden en sterke muziek. Op gameplaygebied is APTI vrij eenvoudig. Dat is een kracht als het gaat om craften, maar een gebrek in het geval van de op den duur eentonige stealth secties. Daarnaast vind ik persoonlijk dat het verhaal nog wat verder uitgewerkt had kunnen worden. Ik zou meer willen weten over de achtergrond van de personages en datgene wat Hugo zo interessant maakt voor de inquisitie. Je krijgt wel antwoord op je vragen, maar het had allemaal wat meer gemogen.

Ondanks kleine tekortkomingen, is APTI een sterke game binnen het genre, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Hellblade. Ben je hier een fan van? Dan mag je het meeslepende verhaal van Hugo en Amicia niet missen. Je bent zeker 15 uur onder de pannen en misschien zelfs langer als je teruggaat om alle collectibles te vinden. Is het genre nieuw voor je, dan is APTI een prima eerste game om te spelen. Of het nu jouw kopje thee is of niet, je haalt sowieso een goeie game in huis, die het verdient om gespeeld te worden. 

Deze review is geschreven door Chris van Breda.
 

 

Oordeel A Plague Tale: Innocence (PS4)

  • Graphics 90
  • Gameplay 75
  • Originality 80
  • Sound 90
  • Replay 80
  • Eindcijfer 83

Aantal keer bekeken: 15074 

Laagste 1 prijzen voor A Plague Tale: Innocence (PS4)

38.40 38.40 1
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
Lamar Games 10
€  34.95€ 3.45   € 38.40

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van LennyKLB
LennyKLB ( 7 ) 18-05-2019 15:48
Erg benieuwd naar deze, goed om te weten dat hij goed is bevallen. Ook benieuwd naar Hellblade, die heb ik nog niet meegepakt.
avatar van ElCheapo
ElCheapo ( 27885   22) 18-05-2019 16:50
Wat streams van deze game op Twitch gekeken; werd daar wel op pc gespeeld, maar de game ziet er goed uit. Deze ga ik nog wel kopen op console, maar nu nog wel erg veel backlog, dus ik wacht nog wel.