Twee uitersten
Final Fantasy X en X-2 zijn een bijzonder duo. Een beetje als een magazine wat je op de helft moet omdraaien om de andere kant te lezen. Beide maken ze gebruik van dezelfde basis, maar gaan er op een heel andere manier mee om. Summoner Yuna staat centraal: in FFX als degene die verdedigd wordt op haar reis van zelfopoffering. In FFX-2 juist als degene die eindelijk zelf mag bepalen hoe ze haar leven invult. Daardoor heeft FFX-2 een veel positievere toon dan de eerste game. Een welkome afwisseling na al die serieuze thema’s.
Verhaal in een notendop
Voor wie het verhaal van FFX niet kent, een korte samenvatting: Spira wordt al duizend jaar geteisterd door een wezen dat regelmatig menselijke nederzettingen aanvalt: Sin. Daardoor is een hele cultuur rond de dood ontstaan. Alleen summoners kunnen Sin tijdelijk verdrijven om het land wat rust te geven, maar wel door hun eigen leven op te offeren. Yuna is de dochter van een legendarische summoner en begint zelf aan haar bedevaart om de confrontatie met Sin aan te gaan.
Deze keer verloopt de tocht echter anders dan anders, met name doordat Tidus haar vergezelt. Hij is op een mysterieuze manier in Spira terechtgekomen, die verband houdt met Sin. Verder zal ik daar nu niet verder op ingaan om spoilers te voorkomen. Gezien FFX-2 bestaat, kan ik wel zeggen dat Yuna uiteindelijk haar leven niet hoeft te geven én dat Spira verlost is van Sin. FFX-2 draait dan ook om de grote veranderingen die dit teweegbrengt in de wereld en de nieuwe mysteries die hiermee weer aan het licht zijn gekomen.
Meer dan een likje verf?
FFX stamt alweer uit 2001 en X-2 uit 2003. Niet de jongste games, maar ook net niet oud genoeg om een volwaardige remake van te maken, zoals FFVII. FFX en X-2 HD zijn dan ook bijna precies de games die we gewend zijn, alleen met een vers likje verf eroverheen. De enige echt nieuwe feature is een touchscreen commando om de gezondheid van je team bij te vullen, overgenomen van de Vita versie. Daarnaast zijn er aparte opties voor het audiovolume en de rumblefunctie. Verwacht echter geen HD-rumble, het voelt nog erg PS2. En de taal van de game wordt bepaald door de regio-instelling van je Switch; je kan dus niet kiezen voor Japanse stemmen, wat ik persoonlijk nogal jammer vind.
Grafisch zien de games er nog best goed uit, vooral als je bedenkt hoe oud ze zijn. Vooral de hoofdpersonages komen goed uit de verf en de verhoogde resolutie zorgt direct al voor een veel scherper beeld dan de originele PS2 versie. De omgevingen zijn doorgaans wisselend: objecten komen vaak best goed uit de verf, maar alles wat grotere textures heeft, zoals de grond, kun je beter niet te grondig bekijken. Voor zover ik kan zien, is de Switch versie grafisch ongeveer gelijk aan de PS4/PS3 versie van de Remaster, die ook al heel dicht bij elkaar lagen.
Gameplay blijft boeien
We kunnen teleurgesteld zijn dat het bij een likje verf blijft, maar van een remaster hoef je ook niet veel meer te verwachten. Gelukkig blijft de gameplay boeiend. Het spheregrid in FFX biedt een manier van karakterontwikkeling waarmee ieder zijn eigen functie vervult in battles, waarbij je geleidelijk beter wordt en meer vaardigheden ontsluit. Tegen het einde van de game ga je ook elkaars pad doorkruisen, wat de meest uiteenlopende builds mogelijk maakt en al snel resulteert in supersterke karakters. Erg leuk om op die manier met de systemen te spelen en de uitgebreide end-game door te spelen. Tegelijk voelt het later in de game allemaal erg grindy, waardoor dat niet voor iedereen even boeiend is.
FFX-2 staat bekend als de Final Fantasy met een van de beste vechtsystemen uit de serie. En terecht. Zestien jaar later vormen de Dresspheres en Garmentgrids nog steeds een flexibel, robuust en spannend geheel. Ieder personage kan een garmentgrid gebruiken, dat je vult met een beperkt aantal dresspheres. De locatie van de spheres op het grid bepaalt naar welke sphere je kan wisselen tijdens gevechten. Daarnaast kunnen grids ook nog speciale bonussen geven, afhankelijk van hoe je het doorkruist.
Gevechten zijn daardoor dynamisch en tactisch, waarbij de juiste voorbereidingen en keuze van garmentgrid van groot belang zijn. Vooral in active mode verlopen de gevechten erg snel en hier ligt wat mij betreft de zwakte van de game: het wordt regelmatig vrij onoverzichtelijk wat er precies gebeurt en dan kan het zomaar gebeuren dat je wordt overvallen door vijanden die samen je zwakste personage aanvallen. De wait mode verandert hier niet veel in, behalve dat er wordt gewacht terwijl je een ability kiest. Wie dus echt turn-based gevechten wil, is hier niet aan het juiste adres. Gelukkig helpt het al een stuk om de snelheid lager te zetten, tot je gewend bent aan de dynamiek van de gevechten.
De tand des tijds doorstaan?
De gameplay van beide games en het verhaal van met name FFX redden deze games in 2019. De lineaire beleving van FFX kan moderne gamers tegen het hoofd stoten, met name de eerste uren zijn erg traag en het gros van de omgevingen bestaat uit een lineair pad met een vrij hoge encounter-rate. In FFX-2 blijft dat hetzelfde, de meeste locaties zijn immers bijna precies hetzelfde als in FFX. Door die overeenkomsten en de aard van de games, voelt het best als een opgave om ze beiden achter elkaar te spelen. Naast de gameplay, kon de rest van FFX-2 me ook minder boeien dan oudere broer FFX.
Ondanks die tekortkomingen, deels inherent aan de tijd waar de games uit komen, heb ik weer veel plezier beleefd aan met name FFX. Ik weet niet of het nostalgie is of iets anders, maar ik kreeg een soort magisch gevoel bij de game, dat je helemaal meeneemt in de reis met Yuna en Tidus. Heb je de games al gespeeld op de PS3 of PS4 of op de Vita voor portability, dan is deze Switch versie vrij overbodig. Zo niet, dan blijft het een mooie game-ervaring voor iedere fan van RPG’s of Final Fantasy. De vraag is alleen of je daarvoor het prijskaartje wil betalen dat aan deze Switch versie hangt.
Deze review is geschreven door Chris van Breda.
Oordeel Final Fantasy X & X2 HD Remaster (Switch)
- Graphics
70 - Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 70
- Eindcijfer 75
9.9
6151 
18)
05-05-2019 00:57
. Hoewel dat bij remasters e.d. ook wel weer wat lastig is. Het spel is bijvoorbeeld niet meer origineel en dan verwacht je een onvoldoende rating hiervoor.