Zombie uitbraak
Het verhaal van Resident Evil 3 speelt zich ongeveer tegelijkertijd af met de gebeurtenissen van de voorgaande game. Een uitbraak van het T-virus heeft een groot deel van de populatie van Racoon City in vleesetende zombies getransformeerd. Je speelt in deze game voornamelijk als Jill Valentine, een speciale S.T.A.R.S. agent die uit de stad probeert te ontsnappen. Het andere speelbare personage is Carlos, een soldaat van Umbrella die zich langzaam tegen de duistere daden van zijn werkgever keert.
Behalve het verhaal vertonen de twee games veel meer parallellen met elkaar. Schieten in deze game werkt hetzelfde als in Resident Evil 2; vanuit een over de schouder camera richt je voorzichtig op zombies. De inventory management, waarbij je beperkte ruimte hebt voor je items, functioneert eveneens vergelijkbaar. Toch wijkt Resident Evil 3 ook een beetje af. Dit is namelijk onder de streep veel meer een actie-game.
Actie achtbaan
Daar waar Resident Evil 2 als een spookhuis is opgebouwd, is Resident Evil 3 meer een achtbaan. Dus in plaats van dat je langzaam een mysterieus politiekantoor verkent, ga je in Resident Evil 3 in rap tempo door meerdere gebieden heen en keert ook niet meer terug. In deze sequel heb je ook te maken met grotere aantallen zombies, meer explosieve lineaire onderdelen en andere actie-elementen. Je hebt nu bijvoorbeeld een heuse ontwijk-knop waarbij je met de juiste timing een ‘perfect dodge’ kunt uitvoeren. Hiermee kun je zomaar, met een beetje oefenen, hordes zombies voorbij lopen zonder ook maar een kogel af te vuren.
Bovenop dit alles is er ook nog Nemesis, een tyrant-type zombie die het beste beschreven kan worden als ‘Mr. X on steroids’. Deze klerenkast van minstens twee meter lengte oogt net zo groot en sterk, maar is ook nog een stuk sneller. Zo snel in feite dat hij een sprintende speler, in tegenstelling tot Mr. X, gewoon kan inhalen. Dat betekent dat hij onvermijdelijk is en dat je de confrontatie noodgedwongen moet aangaan. En dat is niet makkelijk. Zo heeft hij enkele unieke moves zoals een smerige tentakel waarbij hij je van een afstand kan grijpen. Alleen met zware wapens of een serie perfect dodges kun je tijdelijk ontsnappen. Al met al is het treffen met Nemesis niets minder dan bloedstollend spannend.
Het is dan ook zonde dat hij zo weinig wordt gebruikt. Alleen in het openingsgebied van de game, de straten van Racoon City, zit hij je echt op de hielen. Hij komt daarna meerdere keren in steeds monsterlijkere vormen terug voor baasgevechten, maar niet meer als een achtervolgende maniak. Dat openingsgebied is overigens ook het meest open gebied in de game. Daarna zit je veelal in ruimtes met beperkte mogelijkheden tot verkenning.
Gestroomlijnd
Het resultaat is een game die een stuk meer lineair is. Daar is op zich weinig mis mee, maar tegelijkertijd voelt het wel wat oppervlakkig. De puzzels, toch wel een kern-element in Resident Evil-games, zijn zo goed als verdwenen. Af en toe moet je nog steeds sleutels en dergelijke zoeken, maar daar blijft het wel bij. De sterke atmosfeer van Resident Evil 2 is in deze sequel een stuk minder potent. De game is grafisch prachtig, maar is maar zelden echt creepy. Dat komt ook door het feit dat je veel meer kogels krijgt en bijvoorbeeld voor een segment gedwongen wordt om met een machinegeweer tig zombies neer te halen. De spanning gaat er dan wel een beetje vanaf.
Verder is de game mijn inziens te veel gestroomlijnd ten opzichte van het origineel uit 1999. In de remake maak je geen keuzes die naar andere locaties kunnen leiden. Het is daardoor een voorspelbare game, die verder ook qua verhaal weinig indruk maakt. Resident Evil 3 is bovendien een paar uurtjes korter dan zijn voorganger. Ik was met 100% verkenning na zo’n acht uur klaar. Dit wordt niet gecompenseerd door extra speelbare routes of leuke extra modi zoals Survivor Mode.
Survivors vs. Mastermind
Resident Evil 3 wordt wel geleverd met Resident Evil: Resistance, een multiplayer game die je als aparte applicatie buiten Resident Evil 3 om lanceert. Dit is gelukkig geen doorsnee multiplayer game. De opzet is dat je als vier ‘survivors’ samenspeelt tegen één ‘mastermind’, allen bestuurd door spelers. Het doel van de survivors is om uit een Umbrella-faciliteit te ontsnappen. Daarbij moet je als team sleutels gaan zoeken terwijl je tegen zombies strijdt. De rol van de mastermind is een stuk leuker. Als mastermind zit je niet alleen de survivors in de gaten te houden via allerlei camera’s, je plaatst zelf tijdens het potje de zombies en valstrikken zoals verborgen explosieven. Je kunt zelfs, mocht je het willen, direct controle nemen van een van je zombies om zo hoogstpersoonlijk de survivors aan te vallen.
Resistance is geinig, maar eerlijk gezegd is op dit moment de echte potentie ervan lastig vast te stellen. In dit vroege stadium, waar iedereen nog de game aan het leren is, was mijn ervaring vrij chaotisch. Mensen rennen als kip zonder kop door levels heen en van teamspel was weinig sprake. Het feit dat er relatief weinig maps zijn en dat er lootboxes in het spel zitten, zit mij in ieder geval niet zo lekker. Vooralsnog is mijn gevoel dat dit geen game is die een groot publiek gaat trekken en vasthouden.
Conclusie
Resident Evil 3 is een gepolijste game die gebouwd is op sterke fundamenten. De nadruk op meer actie-elementen pakt alleen niet helemaal goed uit. De sequel is, in vergelijking met zijn voorganger, in meerdere aspecten oppervlakkiger en dat resulteert in een minder memorabele game. Resident Evil 3 is nog steeds een goede en waardevolle remake. Het heeft alleen, in tegenstelling tot de angstaanjagende Nemesis, uiteindelijk weinig impact.
Deze review is geschreven door Karel van Hasselt.
8.8
10
2322 
70)
03-04-2020 22:17
