Bij dit gevecht waren er al barrières, maar op zo’n manier wordt het dus gedaan.

Omdat deze games nu op sterkere hardware draaien was het mogelijk om bepaalde effecten te verbeteren. Zo roteren de Special Stages in Sonic the Hedgehog nu soepel, zijn de Special Stages in Sonic 2 nu in vloeiend 3D en wordt er gebruik gemaakt van real-time rotatie in Sonic 3 & Knuckles, bijvoorbeeld als Sonic in de lucht draait bij het schommelen.

Minder positief is dat de graphics van de games niet meer even scherp zijn. Door het gebruik van een slechte filter is elk spel een beetje vervaagd. Dit effect was er al sinds de release van Sonic Origins en is een jaar later nog altijd niet gepatched. Tip: speel op HD Ready (720p), waar het nauwelijks merkbaar is.

Behalve de mooi geanimeerde intro voor de collectie voegt deze compilatie geanimeerde intro’s en eindes toe aan elke game. Deze zijn geschreven door Ian Flynn die sinds Sonic Frontiers de canon van de franchise beheert. Ze zijn niet lang, maar geven wat meer context en zijn leuk om naar te kijken.

Muziek
De muziek in deze remakes van Sonic the Hedgehog, Sonic CD en Sonic 2 klinkt net zoals de originelen. Maar om een of andere reden zijn de verbeteringen van de eerdere remakes in dat gebied niet meegenomen.

De remakes van Sonic the Hedgehog en Sonic 2 voor smartphones hadden geremasterde muziek. Dat hebben ze gedaan door opnames te maken met een veel betere synthesizer dan de originele Sega Mega Drive. De muziek komt hierdoor beter tot zijn recht.

Deze versie van Sonic CD heeft zowel de Japanse als de Noord-Amerikaanse soundtrack aan boord, maar niet de uitbreidingen die de vorige remake had toegevoegd. Toen die werd ontwikkeld kwamen ze erachter dat er plannen waren om stukjes muziek te gebruiken om te maskeren dat de CD naar het begin van de huidige achtergrondmuziek zocht eens ze het einde van het huidige liedje had bereikt. Ze hebben toen besloten om die te herstellen. De Noord-Amerikaanse soundtrack was iets uitgebreid door gebruik te maken van de CD-uitgave van de soundtrack, Sonic Boom.

Het zijn spijtige omissies, maar uiteindelijk doet het niet af aan de kwaliteit. Wel is het volume van de cut scenes van Sonic CD nogal hoog in vergelijking met de rest. Iemand lijkt vergeten te zijn een volume-equalizer te gebruiken.

Met de muziek van Sonic 3 & Knuckles is het minder goed gesteld. Deze klinkt nogal gedempt. Je gaat het niet meteen merken tijdens het spelen, maar als je de originele soundtrack ernaast zet kan je niet ontkennen dat er enige kracht ontbreekt. Waarom is dat hier een probleem terwijl er niets mis is met de muziek van de andere games die destijds op de Sega Mega Drive zijn verschenen?

Er ontbreekt ook muziek. Zoals iedereen ondertussen weet heeft Michael Jackson muziek gemaakt voor Sonic 3. Deze zijn vervangen door de muziek die werd gebruikt voordat het werd vervangen door die van Michael Jackson. Voor de mensen die Sonic & Knuckles Collection voor Windows PC hebben gespeeld zullen ze bekend in de oren klinken. Op zich is dat niet erg, maar ze zijn niet af. Een prototype van Sonic 3 van november 1993 heeft versies van de muziek die bijna helemaal zijn afgewerkt, maar kennelijk hebben de verantwoordelijken voor de archieven van Sega er hun voeten aan geveegd.

Ze hebben ook muziek toegevoegd. Jun Senoue heeft twee nieuwe liedjes voor Sonic 3 & Knuckles gemaakt. Een nieuw deuntje voor als een personage ‘Super’ is zodat je niet urenlang naar het onoverwinnelijkheidsthema moet luisteren, en een stuk voor het einde van het spel waar voorheen het thema van Sky Sanctuary werd gebruikt. Op zich goede ideeën, maar ze klinken als onafgewerkte MIDI-muziek die niet in deze games thuishoort. Van iemand die de geweldige soundtracks van Sonic 3D: Flickies’ Island en de Sonic Adventure-games heeft gemaakt verwachten we beter.

Gameplay
Oké, we hebben breedbeeld en de muziek kon beter, maar hoe zit het met de gameplay?
Sonic the Hedgehog en Sonic CD spelen zo goed als hetzelfde als de originele games. Het is pas als je Sonic 2 speelt dat je kleine verschillen begint te merken. Zo ben ik het gewoon dat je in Hill Top, bij het landen op een steen je direct kan beginnen rollen om de steen te breken. Dat lijkt niet meer te lukken in de remake. Er is sinds de release van de basisgame ook opgemerkt dat de collision box van Sonic en Tails niet correct is, waardoor die soms botsen tegen dingen op momenten waarop er in het origineel geen probleem was. Dat kon je zelf testen in Metropolis Zone. Er is een bepaalde plaats waar een plunjer je omhoog werpt, precies onder stekels. Geen probleem in het origineel, maar in Sonic Origins bots je ertegen en verlies je je ringen. In Sonic Origins Plus hebben ze in plaats van de oorzaak aan te pakken ervoor gezorgd dat de plunjer je iets minder hoog gooit.

Het is in Sonic 3 & Knuckles dat je de meeste verschillen zal vinden. Behalve de vele grafische en geluidsdetails die niet kloppen met het origineel zijn de physics net iets anders zodat bepaalde handelingen moeilijker gaan en sommige plaatsen niet meer op dezelfde manier bereikbaar zijn. Het zijn vooral zaken  die gamers die deze spellen al gespeeld hebben zullen opmerken, maar dingen zoals het exclusieve pad van Tails die niet meer bereikbaar is in Launch Base Zone door een lift die hem er niet meer naartoe brengt zijn spijtig.

In tegenstelling tot het origineel is het moeilijk om op dit wiel te geraken.

Irritanter is de collision detection. Voor Sonic 3 & Knuckles hebben de makers van deze remake beslist om Path Tracer te ontwikkelen, een betere manier om collisions na te gaan. Die van de originele games was namelijk niet perfect, waardoor er in de handleiding gewaarschuwd werd voor “many diabolical traps” van Dr. Eggman. Deze nieuwe technologie lijkt echter meer kwaad dan goed te doen. De game beslist nogal gemakkelijk dat Sonic verpletterd is wanneer dat eigenlijk niet het geval is. Je moet maar in Sandopolis Zone tegen een steen die op wieltjes wordt vervoerd aanlopen en de game denkt dat je verpletterd werd, ook al bewoog de steen enkel horizontaal en kon je er niet onder.

Er zijn echter ook positieve veranderingen. Zo hebben ze de Spin Dash van Sonic 2, waarbij je ter plaatse rolt om daarna afgeschoten te worden, geïntroduceerd in Sonic the Hedgehog en kan je in Sonic CD kiezen tussen de originele Spin Dash of die van Sonic 2 (die iets vlotter in gebruik is).

De Drop Dash, bekend van Sonic Mania, is in elke game toegevoegd. Deze zorgt ervoor dat je een Spin Dash kan voorbereiden in de lucht, waardoor je bij het landen met een boost meteen weer kan vertrekken. In Sonic 3 & Knuckles werkt die precies hetzelfde, maar in de andere games lijkt het geïmplementeerd te zijn als een Spin Dash van één frame die geactiveerd wordt bij het landen. Daardoor voelt het anders aan.

Meer personages
Toen Sonic & Knuckles uitkwam met de Lock-On Technology was het niet alleen mogelijk om de complete versie van Sonic 3 te spelen, maar ook om als Knuckles te spelen in Sonic 2, wat een nieuwe ervaring was dankzij zijn vaardigheden. Sindsdien droomt menig fan ervan om ook in Sonic the Hedgehog als Knuckles te kunnen spelen. En waarom niet ook als Tails? Dat is allemaal nu mogelijk. Elk personage is nu speelbaar in elk spel, wat het de moeite maakt om ze meerdere malen te herspelen. Meer nog, Tails kan nu, in tegenstelling tot het origineel, ook vliegen in Sonic 2!

Er is ook een nieuw personage toegevoegd: Amy Rose. Haar speciale vaardigheid is een Insta-Shield (een vaardigheid van Sonic in Sonic 3 waarbij hij kort een krachtveld om zich heen genereert) met een groter bereik waarbij ze in tegenstelling tot Sonic niet kort onoverwinnelijk wordt. Ze kan ook bij het landen een korte afstand rennen terwijl ze met haar hamer zwaait, wat geactiveerd wordt op dezelfde manier als de Drop Dash.

Uiteindelijk voelt Amy meer als een iets andere versie van Sonic. De uitgebreide Insta-Shield is geweldig tegen eindbazen, maar behalve dat geeft ze, in tegenstelling tot de andere personages, geen nieuwe manier om de games te spelen. Een gemiste kans. Gecombineerd met het feit dat haar renanimatie in de Special Stages van Sonic 2 een duidelijke visuele bug heeft doet het vermoeden dat er niet veel aandacht aan haar is besteed.

Sonic & Tails
Het mag dan wel mogelijk zijn om met elk personage in elke game te kunnen spelen, maar je kan niet overal Tails als partner hebben. In Sonic 2 en Sonic 3 & Knuckles kan iedereen Tails als partner hebben. Maar niet in Sonic the Hedgehog en Sonic CD. In Sonic CD heeft het nooit gekund, dus misschien vonden ze het de moeite niet om te implementeren. Maar in de remake van Sonic the Hedgehog voor smartphones, waar deze versie op is gebaseerd, was de optie om met het duo Sonic & Tails te spelen er wel, en kon je via de level select cheat code Knuckles & Tails als duo hebben.

Je kan dezelfde level select cheat code gebruiken om deze ontbrekende optie te omzeilen, maar eens je de zesde Chaos Emerald verzameld crasht de game. Men kan ervan uitgaan dat ze liever de optie wegnamen dan de crash te fixen, want een jaar na de release is er niets veranderd.

Game Gear
De Plus-DLC, welke inbegrepen is in Sonic Origins Plus, maakt Knuckles speelbaar in Sonic CD en voegt Amy Rose toe als speelbaar personage. Kennelijk dacht Sega dat dat niet genoeg was, want ze beklemtonen dat deze DLC ook 12 games aan het pakket toevoegt, waardoor de teller op 16 eindigt.

De games in kwestie zijn elke Sonic-game die ooit is uitgekomen voor de Sega Game Gear. Die gaan van klassieke platformers zoals de 8-bit-versie van Sonic the Hedgehog en de originele Sonic Triple Trouble, tot spin-offs zoals Sonic Drift en Dr. Robotnik’s Mean Bean Machine. In tegenstelling tot de andere games zijn deze geen remakes of ports, maar emulatie.

Jammer genoeg is er heel weinig moeite in de emulatie gestoken. De beeldverhouding klopt niet, de games hebben last van slowdown dat de originele games niet hadden en ze hebben allemaal input lag. Erg prettig spelen ze dus niet. Het geluid is ook niet helemaal in orde, wat je duidelijk hoort als het logo van Sega zichzelf aankondigt. Meer nog, ze hebben geprobeerd om een soort stereo-effect toe te voegen. Op het eerste gehoor klinkt het tof, maar het gaat al gauw irriteren. En om het helemaal af te maken hebben deze Game Gear-games net zoals de remakes last van een filter die de boel onscherp maakt.

Modi
Tot slot heeft elke game wat extra modi meegekregen. Naast de gewoonlijke Time Attack en Boss Rush heb je ook Mirror Mode. Hierbij wordt elke game gespiegeld, waardoor je in plaats van rechts naar links moet rennen. Het klinkt simpel, maar het vraagt toch enige aanpassing waardoor het toch een zekere uitdaging biedt.

De leukste toevoeging is de Mission Mode. Hierbij moet je korte missies voltooien in stukken van levels afgebakend en aangepast door grijze stenen. Veel zijn simpel, zoals een aantal vijanden zo snel mogelijk verslaan, maar er zitten er ook leuke tussen zoals een vijand om de zoveel seconden verslagen en de missie uitspelen zonder vijanden te raken of ringen te verliezen.

Hoe leuk het concept ook is, ook Mission Mode is een gemiste kans. De meeste missies zijn veel te gemakkelijk om te voltooien met een perfect beoordeling. Je beste tijd wordt ook niet bijgehouden, dus eens je beoordeeld wordt met een S is er geen reden om je prestatie te verbeteren. Het komt daarom raar over dat de game nadat je een missie hebt voltooid vraagt of je het opnieuw wilt proberen. Dat verwacht ik eerder als ik de missie gefaald heb.

Conclusie
Ondanks alles zijn de remakes van Sonic the Hedgehog, Sonic 2 en Sonic CD vrij trouw aan de originele versies. Voor nieuwe fans zou ik ze zeker aanraden. Fans van het eerste uur zullen echter wat verschillen opmerken die bij een speedrun wel eens het verschil zouden kunnen maken, maar het feit dat je nu overal met Tails en Knuckles kunt spelen zorgt ook voor deze mensen voor een nieuwe ervaring.

De remake van Sonic 3 & Knuckles vind ik echter moeilijker om aan te raden. Deze is duidelijk nog niet af, maar een jaar na de originele release kunnen we moeilijk nog verwachten dat ze het gaan afwerken.

Voor de Game Gear-games zou ik deze collectie niet aanschaffen. Die draaiden zelfs beter in Sonic Adventure DX en dat is twintig jaar geleden uitgekomen!

Alles tezamen genomen voelt dit product aan als iets waar maar een laag budget aan is gegeven en waar de nodige zorgt ontbreekt. Het is doodzonde dat er een vage filter op elke game is, dat de soundtrack van Sonic 3 & Knuckles van lage kwaliteit is en dat bugs die al lang bekend zijn niet gefixed worden. Voor een retro-compilatie van €40 (initieel €50) zou je meer mogen verwachten.

Deze review is geschreven door Benoît Renard.