Visueel pareltje
Wanneer je LEGO Horizon Adventures opstart, wordt het meteen duidelijk: de kleuren spatten van je scherm! De personages, de belichting en de wereld: alles ziet er prachtig en ook ongelooflijk scherp uit. Het strafste wapenfeit is dat de ontwikkelaars alle levels effectief in LEGO hebben gebouwd en zo rechtstreeks hebben geïmplementeerd in de game. Elk gebouw, elk grassprietje en elke vijand uit het spel valt dus perfect na te bouwen in je woonkamer. Vooral de Thunderjaw en de Shell Walker werden met indrukwekkend oog voor detail nagebouwd met virtuele LEGO-stukjes.
Vijf moeilijkheidsgraden, veel extra opties
Vooraleer we aan ons avontuur beginnen, moeten we een keuze maken tussen vijf moeilijkheidsgraden: Story, Scout, Adventurer, Machine Hunter, en Hero. Ik koos zoals steeds voor de gebalanceerde optie, zeker bij een LEGO game heb ik er vertrouwen in dat de gevechten nooit écht moeilijk zullen worden. Los van de moeilijkheidsgraad, kan je er onder andere voor kiezen of je je co-op partner wil reviven met een vol leven (in plaats van enkele hartjes) of dat je zelfs helemaal onsterfelijk wil zijn. Daarnaast heb je ook de keuze tussen een performance en een fidelity mode. Aangezien ik nog geen PS5 Pro ter beschikking heb en er wel wat actie in deze game zit, koos ik voor de performance mode. Hiermee heb ik van begin tot einde geen enkel probleem ervaren.
Vertrouwde LEGO humor
Het verhaal begint met de introductie van Aloy, een weeskind dat verstoten werd door haar stam en opgevoed door Rost. Hij leerde haar overleven in het wild en jagen op dieren. Je eerste missies speel je dan ook met Aloy en Rost, tot Rost het loodje legt om jou te redden van antagonist Helis en zijn boemannen. Zij willen de talrijke robotdino’s op deze planeet saboteren om de hele wereld uit te roeien. Dat klinkt natuurlijk allemaal erg bekend in de oren, want LEGO Horizon Adventures is een kopie van het verhaal van Horizon: Zero Dawn. Het volgt dat verhaal echter niet slaafs: je mag een kindvriendelijke versie van het origineel verwachten, maar dan een stuk grappiger en vooral absurder.
Leuke combat
Wanneer Rost sterft, hoef je gelukkig niet alleen verder. In de eerste levels bevrijd je namelijk Varl, Teersa en Erend. Zij worden nadien ook allemaal speelbare personages. Of je nu alleen speelt of met een lokale of online vriend(in), je hebt steeds de vrije keuze tussen deze vier personages aan het begin van een level. Die keuze is wel bepalend voor je speelstijl, want onze vier helden hebben elk hun eigen wapen: Aloy schiet uiteraard met een pijl en boog, Varl heeft een speer, Teersa vuurt bommen af en Erend zwiert met een hamer. Onderweg kom je kisten tegen waarin je nog betere wapens kan vinden, maar die zijn beperkt in munitie en verdwijnen uit je arsenaal wanneer de pijlen of kogels op zijn. In Aloys geval denk je dan aan een boog met vuur-, ijs- of shock-pijlen, maar ook aan een boog die meerdere pijlen na elkaar schiet of eentje die ze wijdverspreid in het rond schiet. Naast wapens, vind je ook gadgets of vaardigheden. Denk aan een schild dat aanvallen kan weerkaatsen, bommen die een magnetisch veld creëren, laarzen waarmee je een explosieve dubbelsprong doet en een drone die je vijanden automatisch aanvalt. Het allerbeste wapen is natuurlijk de Brick Separator. Je weet wel: het oranje hulpstuk waarmee je thuis ook je foutief gemonteerde LEGO-blokjes weer uit elkaar haalt. Goed gevonden!
Voorgaande wapens en gadgets heb je ook allemaal nodig, want de combat in LEGO Horizon Adventures is een stuk sneller en hectischer dan wat we van Horizon: Zero Dawn gewend zijn. Hoewel er hoog gras is waar je je in kan verstoppen, heb je niet veel opties om je vijanden van een afstand uit te schakelen. Eenmaal geraakt, krijgen ze jou in het vizier en is het meestal rennen voor je leven (een dodge knop is er jammer genoeg niet). Het komt er dan op aan om onderweg zoveel mogelijk gebruik te maken van je omgeving om vijanden te raken. Zo kan je vaak een hoop stenen doen omvallen en liggen er plassen water die je kan bevriezen met je frostwave. Kortom: over de combat is duidelijk nagedacht! Op de normale moeilijkheidsgraad moest ik me weldegelijk verweren en goed nadenken over mijn keuzes. Gaandeweg leerde ik dat offensief spelen meestal de beste aanpak was en dat je de struiken met levensbessen best op een moment gebruikt dat het écht nodig is. Een tweede speler die jou kan reviven is natuurlijk ook altijd handig.
Veel co-op plezier, weinig plezante levels
Die tweede speler mag trouwens meedoen zodra je de (korte) proloog hebt afgerond. Die co-op-functie verloopt helemaal volgens het drop-in/drop-out-principe en loopt ook vlekkeloos: alles blijft zich afspelen op één scherm, zonder split-screen, en wanneer speler twee stilstaat (of te ver wegloopt), wordt hij of zij vanzelf naar jou geteleporteerd. Speler twee krijgt geen trofeeën en kan ook geen voortgang meenemen naar zijn eigen savegame. Na de proloog baan je je een weg door een vijftal levels in de Sacred Lands. Je eerste missies bestaan eruit om leden van je stam te bevrijden. Wanneer je eenmaal je moeder Elisabet hebt gevonden, vertelt ze ons dat we Helis kunnen vernietigen door drie mechanische bloemen te vinden, waarmee we een superwapen kunnen maken. Net als in Horizon: Zero Dawn is het Sylens die ons de juiste richting uitstuurt. Vervolgens trek je naar Sunfall Desert, de Snowchant Mountains en The Jewel Rainforest om deze bloemen te vinden en gaandeweg ook de Corruptors uit te schakelen die ervoor zorgen dat de robotwezens besmet raken. Onderweg kom je net als in het originele spel een aantal Tallnecks (“they look so tally, and necky”, aldus Aloy) en een aantal Cauldrons tegen. Dat klinkt allemaal heel leuk en spannend, maar inhoudelijk vallen die belevenissen dik tegen: eenmaal je aan de kop van een Tallneck bent moet je enkel een gouden steen oprapen. En er zijn Cauldrons waar je gewoon doorwandelt, enkele vijanden verslaat om uiteindelijk… Gewoon de uitgang te vinden? Je kan op geen enkel moment mechanische wezens overriden zoals in het origineel. Van een anticlimax gesproken…
Misschien heeft het te maken met de opzet om alle levels volledig uit échte LEGO-steentjes te bouwen, maar veel levels lijken op een kopie van elkaar (wat erg jammer is als je weet dat er helemaal niet zoveel levels zijn, namelijk zes per regio). Het aantal keer dat ik van een hoger gelegen gebied naar een lagergelegen gebied moest tokkeltouwen om daar een hoop vijanden een kopje kleiner te maken is werkelijk ontelbaar en gaf het spel een enorm voorspelbare vibe.
Inspiratieloze builds
En zo zijn er nog een aantal tekortkomingen in deze game. De makers pochen graag dat LEGO Horizon Adventures plezier moet uitstralen en dat je enorm veel dingen kan bouwen, maar dat bouwplezier blijft jammer genoeg beperkt tot je eigen dorp, Mother’s Heart. Na elke succesvolle missie speel je een nieuw gebied en/of nieuwe gebouwen vrij, afhankelijk van het aantal gouden en rode stenen die je gedurende het spel hebt verzameld. Je kan je dorp volledig nabouwen met elementen uit Horizon: Zero Dawn, maar gaandeweg speel je ook klassieke LEGO-sets vrij met raketten uit LEGO City, tempels uit LEGO Ninjago en rollercoasters uit de LEGO Amusement sets. Dat zorgt voor tal van opties en er zullen zeker spelers zijn die hier heel veel plezier uit halen, maar ik vond het persoonlijk eerder bijkomstig. De enige momenten waarop ik mijn gebouwen een andere kleur of een ander uitzicht gaf, was wanneer ik een zogeheten Community Job moest volbrengen die me een of meerdere gouden stenen opleverde. Hetzelfde geldt voor de vele kostuums die je Aloy en haar vrienden kan aanmeten. Het is natuurlijk grappig om een level af te werken in een hotdogpak of als lama, maar uiteindelijk speel ik zelf liefst met de originele outfits. Veel liever had ik in de levels zelf epische wapens, voertuigen of (stukken van) gebouwen in elkaar geknutseld om ze vervolgens te gebruiken. Teleurstellend genoeg bleef het bij totempalen, dennenbomen, sneeuwmannen en bruggen.
Korter dan kort
Na een uurtje of tien had ik het verhaal van LEGO Horizon Adventures al uitgespeeld en was Helis verslagen. Maar niet getreurd, want dit is waar het echte plezier in elke LEGO-game begint, toch? Heerlijk alle levels herspelen met alle andere personages en hun unieke krachten om op die manier elk verborgen hoekje van het spel te ontdekken, heerlijk! Maar nee hoor, dit is niet het geval in LEGO Horizon Adventures. Na het uitspelen kan je nog eens alle missies herspelen, maar daar schuilt geen enkele meerwaarde in. De enige uitdaging zit hem nog in het voltooien van de sterkere vijanden in de Apex Hunting Grounds (die je na hoofdstuk twee vrijspeelt). Als beloning krijg je daar geen gouden, maar rode stenen, waarmee je nog meer gebouwen en personages vrijspeelt. Een magere troost. Wie graag op (digitale) trofeeën jaagt, zal ook geen vette kluif hebben aan LEGO Horizon Adventures. Na het uitspelen van het verhaal stond de teller al op 75% verzamelde trofeeën. Armoe troef.
Conclusie
Dit is helemaal geen LEGO-game zoals we ze hebben leren kennen door Traveller’s Tales. Ontwikkelaars Guerilla Games en Studio Gobo hebben van Horizon: Zero Dawn een prachtige, kindvriendelijke LEGO-versie gecreëerd en ze zijn daarbij gelukkig trouw gebleven aan de humoristische en knotsgekke elementen die de LEGO-games typeren, maar ze vergaten jammer genoeg om voldoende content in deze game te stoppen. Voor de volle prijs van 70 euro mogen we daar gerust zwaar aan tillen.
8.8
5.9
1817 )
13-11-2024 12:16
21)
13-11-2024 13:42
Al was een iets lagere prijs dan wel meer passend geweest ja.