Kleine disclaimer voordat je de rest van de review leest: Brothership is volledig speelbaar in het Nederlands. Ik heb ervoor gekozen om het spel in het Engels te spelen en zal dus ook refereren aan de Engelse benamingen van onderdelen in het spel.
Watt?
Brothership begint met Mario en Luigi die ruw uit hun wereld worden getransporteerd naar Concordia. Concordia is een wereld die ooit een geheel vormde, maar nu bestaat het uit los drijvende stukken land. De broers komen aan op een eiland in de vorm van een schip, met de toepasselijke naam Shipshape-eiland. Dit is het begin van hun avontuur waarin ze een weg zoeken terug naar huis. Echter moeten ze hiervoor Concordia weer in oude staat herstellen door alle losse eilanden te verbinden met Shipshape.
Het overkoepelend gebruikte thema in Brothership is stroom en elektriciteit en heeft niet zoveel met boten te maken. Ik dacht in het begin even dat ik een piratenspel met Mario en Luigi zou gaan spelen, maar dat is niet zo. Het spel zit naast allerlei verwijzingen naar stroom en elektriciteit ook vol met de nodige woordspelingen hieromtrent. Het gezicht van de inwoners van Concordia lijkt bijvoorbeeld veel op een stopcontact en Mario en Luigi krijgen al snel hulp van een vliegend varkentje genaamd Snoutlet. Dit varkentje helpt Mario en Luigi op hun avontuur en je kunt bij hem terugkeren voor uitleg over het spel in de Snoutlet-school. In het begin zul je dat veel krijgen, het duurt namelijk eventjes voordat Brothership uit de tutorialfase treedt. Het spel neemt zijn tijd en introduceert nieuwe elementen op het gebied van verkenning en in het gevechtssysteem op een rustig tempo. Hierdoor voelt het de eerste paar uur wat traag en saai aan door de beperkte mogelijkheden. Dit is een bewuste keuze, zodat denk ik voornamelijk mensen/kinderen die nog nooit een RPG hebben gespeeld hier rustig aan kunnen wennen.
Op verkenningstocht
Ondanks dat het spel wat langzaam op gang komt, mag je wel gelijk allerlei interessante en vooral mooie eilanden verkennen. Om Concordia weer terug te brengen naar de oude staat, moet je alle eilanden in de wereld met Shipshape-eiland verbinden. Dit doe je door over de currents (lees: vastgestelde routes waar het schip overheen vaart) te bevaren. Terwijl Shipshape dus over het water heen hobbelt kun je met een enorme telescoop nieuwe eilanden gaan spotten. Gelukkig hoef je niet constant door die telescoop te turen, want het spel geeft ook een seintje als er een eiland in zicht is. Als je die dan ontdekt hebt, worden Mario en Luigi met een kanon hierheen geschoten. Na een meestal niet zo comfortabele landing is het aan hen om de vuurtoren op het eiland te activeren. Hierdoor wordt het eiland verbonden met Shipshape (dit gaat met een soort van stekker) en kun je weer op zoek naar het volgende eiland. Die vuurtoren bereik je niet zomaar, vaak moet je daarvoor de nodige puzzeltjes oplossen en de lokale bevolking helpen. De eilanden zijn heel gevarieerd vormgegeven en hebben allemaal hun eigen unieke thema. Zo begin je bijvoorbeeld bij eentje die een schilders/beeldhouwersthema heeft, begeef je je vervolgens in een regenwoud en zit je even later op een meer vervallen eiland. Deze afwisseling zorgt ervoor dat ik benieuwd werd naar het thema van het volgende stukje land. Ieder eiland heeft de nodige geheimen die ontdekt kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan verborgen vraagtekenblokken, welke je weer munten of nieuwe kleding kunnen geven. Ook wil je terugkeren naar al verbonden eilanden. Er komen namelijk vaak nieuwe locaties vrij of je kunt nieuwe plekken bereiken waar meer geheimen zijn. Luigi en Mario krijgen gedurende het spel toegang tot speciale manieren van bewegen. Zo vormen ze een soort helikopter, waarmee de broers over een ravijn kunnen bewegen, waar ze normaal niet overheen kunnen springen. Als laatste zijn er nog zijmissies beschikbaar, welke weer nieuwe beloningen opleveren. Als bonus geniet je als je teruggaat naar een eiland van de uitstekende muziek. Brothership bevat veel vrolijke deuntjes die ik vaak mee zat te neuriën omdat ze zo aanstekelijk zijn.
Luigi & Mario?
Voor het puzzelen krijg je hulp van Luigi, dit wordt Luigi’s Logica genoemd in het spel. Op sommige momenten begint hij te gloeien en door op L te drukken gaat hij zijn eigen weg. Zo spot hij bijvoorbeeld blokken die je kapot kunt maken met je hamer voor muntjes of ziet hij iets waar je heen moet gaan. Dit maakt het puzzelen soms wel wat gemakkelijk, maar ik vind de toevoeging heel grappig. Luigi gebruikt zijn logica ook tijdens eindbaasgevechten. Hier kan Luigi ook geniale ingevingen krijgen, wat leidt tot interessante aanvalsopties om de vijand meer schade aan te doen.
Dat vechten lijkt veel op de voorgaande spellen en op de Paper Mario-spellen, dus voor velen zal dit bekend voorkomen. Iedereen valt om de beurt aan, maar als je een aanval (meestal springen of met de hamer slaan) kiest dan werken Mario en Luigi samen. Door op de juiste momenten op de juiste knop te drukken kun je extra schade doen. Dit geldt andersom ook als je aan het verdedigen bent tegen de vijanden. Iedere vijand heeft meerdere verschillende aanvallen en met de juiste timing kun je zo zelfs extra schade doen en zelf schadevrij blijven door ze te ontwijken. Het is wel de kunst om dit onder de knie te krijgen, want anders leg je al snel het loodje. Ieder nieuw eiland heeft wel een nieuwe vijand met zijn eigen aanvalspatronen, waardoor het vechten niet snel gaat vervelen. Al kunnen de aanvallen van Mario en Luigi na een tijdje wel repetitief gaan aanvoelen Vooral in het in de tutorialfase ben je vaak dezelfde combinaties aan het indrukken. Een ander klein nadeel zijn de laadtijden bij iedere confrontatie met een vijand; die duren net ietsje te lang. Verder is er op grafisch vlak weinig te melden. Er is gekozen voor een nieuwe 3D-tekenstijl, die ik erg goed vind passen en er mooi uitziet.
Conclusie
Mario & Luigi: Brothership is een spel waar weinig mis mee is. Alle unieke eilanden zorgen ervoor dat er voldoende variatie is. Ze zijn daarbij ook nog leuk om te ontdekken en je wilt weer terugkeren voor eventuele nieuwe onontdekte locaties. Het vechten houdt je constant bij de les, want je hebt veel invloed op hoeveel schade je toedient en oploopt. Een klein nadeel is dat het spel wat traag op gang komt, maar dat moet de pret niet drukken.