Perso-wat? Etri-hoe?
Voor de niet-kenners: Persona is een serie videogames ín een serie. Deze hoofdserie genaamd Megami Tensei is een langlopende reeks videogames van Atlus, die voornamelijk bestaat uit role-playing games waar bovennatuurlijke verschijnselen, mythologieën en demonen de boventoon voeren. De eerste reeks games van de Megami Tensei-serie, variërend van de NES tot de Game Boy, zijn in de eerste instantie exclusief in Japan uitgebracht. Sinds de release van Persona 1 (PlayStation) in het westen, zijn andere games van de serie door de opvolgende jaren binnengedruppeld op de westerse markt. Persona is slechts één van de handvol sub-series in de Megami Tensei-hoofdserie, maar verreweg de bekendste.
Bij een crossover komen uiteraard ook elementen die niet in het Persona-universum horen aan bod. De eer gaat naar een franchise tevens van Atlus: Etrian Odyssey. Deze fantasievolle 3D dungeon crawler-serie is een reboot van een genre die hedendaags niet meer zoveel voorkomt, en grijpt terug naar de pittige mechanieken van vergelijkbare games als Wizardry en Phantasy Star. De eerste game kwam uit op de DS en is sindsdien altijd uitgegeven in het westen (al dan niet altijd in Europa). De games borduren voort op de 3DS, en met Persona Q heeft de Etrian Odyssey-serie eens een titel te pakken die niet in hun eigenlijke middeleeuwse wereld afspeelt.
Etrian mechanics, Persona feels
Deze dungeon crawler, overigens de eerste titel van de Persona-subserie ooit op een Nintendo-systeem, bouwt zich voort op twee specifieke populaire Persona-games, namelijk Persona 3 en Persona 4. Nadat je op ‘New Game’ hebt gedrukt, kun je vanaf moment één kiezen welke cast van de twee Persona-games je je hoofdteam wilt maken. Alleen deze keuze bepaalt al een aanzienlijk deel van veranderingen in dialoog, gebeurtenissen en uitkomsten in het verhaal; een zeer typerend Persona-element. Verder kun je in Persona-stijl je gekozen hoofdpersonage een voor- en achternaam geven. Een kritiekpuntje hier is wel dat het aantal letters die je kan invoeren best beperkt is, wat verschilt van de hoofdgames. Vervolgens kies je een moeilijkheidsgraad met een keuze uit vijf niveaus, waarvan het moeilijkste niveau ‘Risky’ een soort hardcore-modus is: als je hoofdpersonage de pijp uit gaat, is je game ook voorgoed over. Ten slotte kun je eindelijk in de wereld van Persona stappen, en gaan genieten van de lange, dialoogrijke intro met geanimeerde tussenfilmpjes. De omgeving, menu’s, dialogen en de sfeer ogen en voelen heel erg aan als je gemiddelde Persona-aflevering, versterkt met de funky kleuren en symboliserende vormen.
Pas wanneer je de mogelijkheid krijgt om op eigen houtje te bewegen door de schermen, merk je al gauw dat het een heuse Etrian Odyssey-achtige game betreft. In elke Etrian-titel heb je een thuisbasis, waar je onder andere kan uitrusten en alle inkopen kan doen, inclusief het bijvullen van je verbruiksgoederen en het verbeteren van je uitrusting. Naast deze procedures heb je ook een weelde van queesten die je kan accepteren voor een beloning, en de mogelijkheid om je summons genaamd Persona’s te versterken om zo de potentie van je personages te amplificeren. Wat ook nog kenmerkend is bij Etrian Odyssey is het zelf bijhouden van een plattegrond. Per deel is dit systeem steeds verder en uitgebreider uitgewerkt, en Persona Q zet deze traditie voort. Met de map in je hand dwaal je met zijn vijven op z’n Etriaans door de labyrinten vol vijandige ‘Shadows’, waarbij je steeds stap voor stap jezelf door de levels banjert en uitkijkt voor schatten, valkuilen, geheime doorgangen en sterke monsters. Gevechten met deze monsters gebruiken voornamelijk de oude Etrian Odyssey-formule, maar dan tezamen met Persona-elementen zoals de Persona’s die je personages kunnen oproepen, de speciale namen en de moordende ‘All-Out Attack’ voor het Persona-gevoel. Met de aanwezige StreetPass-functie van de 3DS kun je je Persona’s delen met andere spelers om te gebruiken bij het fuseren ervan, voor het verkrijgen van sterkere entiteiten die je arsenaal aan vaardigheden en spreuken uitbreiden. Ook kunnen spelers hun informatie uitwisselen over hun team en voortgang in het verhaal, net zoals in de andere 3DS Etrian-games.
Verdict
Grafisch gezien is Persona Q niet een hoogstandje van de bovenste plank, maar daar heeft de focus ook nooit gelegen bij de serie; deze is immers geen Final Fantasy bijvoorbeeld, en de serie is zeker interessant en inspirationeel genoeg om bestempeld te worden als uniek. De gehanteerde ‘chibi’-art voor de personages mag er zeker wezen en verwelkom ik met open armen. De 3D-functie geeft louter wat diepte in de voor- en achtergrond, en voegt verder geen extra waarde toe. Verder speelt de game gameplay-wijs weg als Etrian Odyssey, terwijl de rest een en al fan service is voor Persona-fanaten. Het beste van twee werelden zou ik zeggen. Ook al gaan teruggehaalde elementen ten koste van de originaliteit van de game, dit aspect geeft geen negatieve indicatie weer van de vele uren plezier ik in de game gehad heb. Integendeel zelfs. Daarnaast staat de Persona-serie tot nog toe altijd garant voor een sfeervolle, moddervette soundtrack. De game kan tot slot meerdere malen herspeeld worden dankzij de keuze in het begin tussen de twee protagonisten, de verscheidene moeilijkheidsgraden, en de diverse keuzes in-game die kunnen leiden tot verschillende eindes.
Kort en bondig
Persona Q: Shadow of the Labyrinth is in zijn essentie meer een ware Etrian Odyssey-titel met een Persona-twist dan andersom. Het als traditioneel beschouwde RPG-genre is net zoiets als de fiets steeds opnieuw uitvinden: in deze instantie blijft deze een fiets zoals we die kennen, maar dan beter en verder voortgebouwd. Hier slaagt deze game weer in door de bestaande grenzen van de Etrian-games wederom te verleggen en de serie in het geheel te verbeteren. Een geslaagde crossover-game, waar de Persona- en Etrian Odyssey-sausjes uitstekend met elkaar in synergie vloeien. Ik wacht nu met smart op komende crossover-games, zoals Shin Megami Tensei X Fire Emblem en de zojuist aangekondigde Etrian Odyssey and the Mystery Dungeon!
Oordeel Persona Q: Shadow Of The Labyrinth (3DS)
- Graphics
80 - Gameplay 85
- Originality 75
- Sound
90 - Replay 85
- Eindcijfer 83
5.7
5878 )
01-12-2014 00:41
10)
01-12-2014 01:48
Terug naar Pokémon, KH2.5 en Tales of Hearts.
.
