Een belangrijk moment?
Aan het begin van The Divine Force kun je kiezen met welk hoofdpersonage jij wilt spelen: Laeticia of Raymond. Laeticia is een prinses van het koninkrijk Aucerius op de planeet Aster IV. Raymond is een ruimtereiziger. Tijdens een ogenschijnlijk normale missie gaat van alles mis waardoor deze laatste een noodlanding moet maken op Aster IV. Nadat hij geland is op de planeet wordt hij aangevallen door monsters. Gelukkig is Laeticia met haar ridder in de buurt om hem te hulp te schieten. Hierna besluit Raymond de prinses te helpen om haar koninkrijk te beschermen tegen een vijandig naburig koninkrijk, mits zij hem helpt bij het zoeken naar zijn vrienden.
Zo begint het verhaal relatief kleinschalig op een planeet, maar dat wordt al snel anders. Het verhaal neemt namelijk een wending waarin ruimtereizen en meerdere planeten een rol gaan spelen. De keuze van het hoofdpersonage leidt niet tot een wezenlijk ander verhaal; er zijn kleine verschillen in voornamelijk de eerste uren van het spel. Dit heeft dan te maken met de verschillende achtergronden van Laeticia en Raymond. Deze verschillen zijn ook duidelijk op te merken in de dialogen van de personages die zich aansluiten bij het team. Hier zit namelijk een groot contrast tussen de teamgenoten afkomstig van Aster IV en de vrienden van Raymond. Hij is bijvoorbeeld al gewend aan allerlei technologische snufjes en vliegt rond tussen planeten op hele hoge snelheid, waar Laeticia en haar vrienden met paard en wagen zouden reizen. Dit zorgt soms voor interessante dialogen in het verhaal. Om meer te weten te komen over de motivaties van alle teamleden zijn er aparte missies, welke ook echt aan te raden zijn. Het hoofdverhaal is verder prima. Het zorgt ervoor dat je verder wilt blijven spelen en het hield me constant geïnteresseerd in de gebeurtenissen.
Groter is niet altijd beter
De wereld in Star Ocean: The Divine Force is niet een grote open wereld. Wel zijn er allerlei grote gebieden aanwezig met af en toe een stad of dorp. Daarnaast is er veel variatie in natuur en zijn er genoeg grotten om te verkennen, maar naast de stationair geplaatste monsters en wat verborgen schatten is er niet veel te doen. Hierdoor voelt het geheel al snel wat leeg aan. Het helpt ook niet dat sommige rotsen er bijvoorbeeld gewoon pixelig uitzien en dat bosjes en gras soms in beeld springen. Het contrast met de steden en dorpen vind ik dan ook groot. Deze zijn namelijk wel goed aangekleed en er lopen genoeg NPC’s rond.
Het helpt dat Laeticia en haar vrienden een fantastisch uithoudingsvermogen hebben, want ze kunnen erg snel rennen. Daarnaast kun je D.U.M.A. gebruiken om je eventueel snel te verplaatsen. D.U.M.A. is een robotje dat je tegenkomt en biedt de mogelijkheid om het personage dat je bestuurt op te pakken en kortstondig rond te vliegen of de omgeving te scannen op verborgen schatkisten. Dit vliegen zorgt ervoor dat je veel meer verticale vrijheid hebt, waardoor je meer locaties kunt bereiken waar bijvoorbeeld weer D.U.M.A.-kristallen kunnen liggen. Deze kun je vervolgens gebruiken om de robot sterker te maken, waardoor je langer kunt vliegen of hem beter kan gebruiken tijdens de hectische en snelle gevechten.
Even bijkomen
De rol van D.U.M.A. tijdens het vechten is groot. Je hebt twee balken onder in beeld: eentje met punten (AP) en een VA-balk. De VA-balk gebruik je met de robot om een blindside attack doen. Hiervoor moet je jezelf buiten het gezichtsveld van de vijand positioneren, waarna je er supersnel heen vliegt en meer schade doet. Daarnaast kun je het robotje ook gebruiken voor een verrassingsaanval. Bij het correct uitvoeren van deze aanvallen verdien je meer AP-punten om weer normale aanvallen mee te kunnen doen, terwijl de VA-balk zich juist vult wanneer je AP-punten gebruikt.
Je kunt op ieder van de drie actieknoppen op je controller drie aanvallen achter elkaar aan zetten, waarmee je je eigen combinaties kunt maken. Zo kun je Laeticia bijvoorbeeld aanpassen naar je eigen speelstijl. Daarnaast kun je op ieder moment switchen tussen de verschillende personages, waardoor het vechten niet snel gaat vervelen aangezien iedereen net even anders speelt. Er gebeurt echter wel heel veel op het scherm tijdens het vechten, waardoor je soms het overzicht compleet kwijt bent. Dit gebeurde mij best wel vaak, waardoor ik vaak de beschikbare stop-optie moest gebruiken. Hiermee bevriest het gevecht om even rustig na te denken over je volgende stap.
Afleiding
In The Divine Force is er genoeg te doen. Naast de genoemde specifieke missies om je teamgenoten beter te leren kennen zijn er ook heel veel zijmissies waar je wel even zoet mee bent. Het nadeel hierbij is dat je niet kunt registreren welke zijmissies je actief hebt, in het menu is er namelijk geen optie voor. Hierdoor wordt het moeilijker om ze te voltooien, iets wat vroeger in oudere spellen ook wel voorkwam. Je kunt ze echter ook links laten liggen, want het zijn voornamelijk standaard zijmissies als: dood zoveel vijanden, vind dit of dat of zoek zoveel van dit voorwerp.
Mocht je nog op zoek zijn naar wat anders dan is er de minigame Es’owa. In dit spel bouw je een deck bestaande uit verschillende pionnen met ieder een speciale vaardigheid. Jij en je tegenstander hebben allebei een bepaalde hoeveelheid levenspunten en je wint zodra de tegenstander 0 punten heeft. Tijdens een potje Es’owa zet je de pionnen op een gemeenschappelijk speelveld waarna je de tegenstander aanvalt. Door de juiste positionering van de pionnen met de juiste vaardigheden kun je potentieel veel schade doen. Ik heb altijd een zwak voor dit soort minigames en al helemaal als ze goed zijn uitgewerkt, wat in het geval van Es’owa zeker het geval is. In ieder nieuw stadje was ik dan ook op zoek naar NPC’s om tegen te spelen. Als je wint krijg je namelijk nieuwe pionnen die je vervolgens weer tijdens het volgende potje kunt gebruiken. Om je deck in te delen moet je wel door de vele menu’s heen navigeren van The Divine Force. Dit voelt een beetje omslachtig en onnodig, wat jammer is. Een ander klein punt van ergernis is het gebruikte lettertype. Dat is namelijk erg klein, dus als je ver van je televisie af zit kan het best lastig zijn om bepaalde belangrijke informatie te lezen.
Conclusie
Uiteindelijk is Star Ocean: The Divine Force een prima JRPG. Het doet niets echt fout, maar ook niet echt iets heel erg goed. Het verhaal – en dan met name de verhalen rondom de personages – is interessant, het gevechtssysteem is voldoende uitgewerkt en zit vol met diepgang en voor mij is de minigame Es’owa een fantastische toevoeging. Er zijn echter ook wat minpunten: de grote lege gebieden, het niet kunnen bijhouden van de zijmissies, de omslachtige menustructuren en het kleine lettertype. Het zorgt ervoor dat het nooit echt fantastisch wordt en als geheel niet meer dan een prima JRPG is; vooral voor de echte liefhebber dus.
9.9
8.5
834 )
06-11-2022 19:25
