Gezien ik in tegenstelling tot de mening van vele anderen minder enthousiast ben over de weg die Nintendo is ingeslagen met The Legend of Zelda: Breath of the Wild vind ik het dus juist fijn om weer eens een ‘ouderwets’ Legend of Zelda-avontuur te spelen. Gewoon weer veel grote kerkers om doorheen te puzzelen. In ieder kerker krijg je een nieuw wapen of voorwerp dat nodig is om de puzzels op te lossen en natuurlijk eindigt een kerker met een gevecht met één van de verschillende eindbazen.
Haarscherpe Link
Gelijk bij het opstarten van Skyward Sword HD is zichtbaar dat het beeld vele malen scherper is dan het origineel. Ik kan mij de korrelige beelden op de Nintendo Wii nog goed herinneren. Nu is alles echter haarscherp en loopt het spel lekker soepel op 60 FPS. Dit merk je vooral tijdens het vliegen op je Loftwing (de berijdbare vogels in de wereld van Skyward Sword) en het vechten met de verschillende vijanden. Naast dat deze HD-versie grafisch is opgepoetst is de besturing aangepast. Ik heb gemengde herinneringen aan de bewegingsbesturing die de Wii-versie bevatte. Het zwaaien met de Wiimote heb ik nooit als heel irritant ervaren, maar soms werden mijn bewegingen niet goed geregistreerd, waardoor Link aanvallen uitvoerde waar ik hem geen opdracht voor had gegeven. Het uitvoeren van de Skyward Strike heeft mij toen veel frustratie opgeleverd. Deze bewegingsbesturing is in deze nieuwe HD-versie weer van de partij, maar nu moet je natuurlijk spelen met een joy-con in ieder hand. Ik heb het spel even proberen te spelen op deze manier, maar ik vind de joy-cons te klein in mijn handen waardoor het voor mij niet lekker speelde. Gelukkig is er de optie om Link met een normale controller te besturen. Ik heb dan ook voornamelijk gespeeld met mijn pro-controller en de Nintendo Switch in zijn dock, zodat ik extra kon genieten van de pracht en praal van deze remaster. De manier waarop Nintendo de besturing heeft aangepast werkt prima. Link zijn aanvallen voer je uit door de rechterjoystick te bewegen. Als je dus de stick opzij beweegt, voert Link een zijwaartse aanval uit;bij omhoog doet hij een aanval omhoog etc. Dit betekent echter wel dat deze stick niet gebruikt wordt om de camera te bewegen. Om de camera met één knop achter Link te krijgen kun je ZL gebruiken. Om even rustig rond te kijken moet je L-knop ingedrukt houden, waarna je door het bewegen van de rechterjoystick in het rond kunt kijken. Het is niet heel erg handig, maar het verandert niet als je speelt met de joy-cons.
Waar het allemaal begon
Aan het verhaal is niets veranderd of toegevoegd. In de tijdlijn van The Legend of Zelda: Skyward Sword speelt zich af aan het begin van de tijdlijn van The Legend of Zelda. Het verkent het begin van het gevecht tussen goed en kwaad en geeft de belangrijkste personages in The Legend of Zelda meer achtergrond. Aan de hoeveelheid content van Skyward Sword is ook helemaal niets veranderd, wat echter wel voldoende was. Je zult nog steeds drie keer dezelfde eindbaas moeten verslaan en tweemaal dezelfde gebieden gaan bezoeken. Ik heb dit zelf nooit als een probleem ervaren, want voor de rest heeft Skyward Sword veel te bieden. De kerkers zijn allemaal goed vormgegeven met interessante puzzels, Skyloft is een interessante stad met de nodige geheimen om te ontdekken en het vechten blijft leuk.
Kleine wijzigingen
Het duurt wel weer even voordat het spel op gang komt, het eerste uur tot anderhalf uur zul je voornamelijk tekst lezen en tussenfilmpjes kijken. Nintendo heeft er wel voor gezorgd dat dit sneller kan. Er is nu de mogelijkheid om de filmpjes volledig over te slaan en de tekst kan sneller worden weergegeven. Daarnaast zijn twee van mijn kleine ergernissen aangepakt. Fi, het hulpje van Link, vertoonde erg veel gelijkenissen met Navi uit Ocarina of Time. Beiden willen erg behulpzaam zijn en schieten je daarom ook veelvuldig te hulp, in deze remaster doet Fi dat gelukkig net wat minder. Er is wel altijd de mogelijkheid om haar actief om hulp te vragen. Dit is een fijne verbetering, want je hebt haar niet altijd nodig. Het tweede punt wat Nintendo heeft aangepast is het oppakken van voorwerpen. In deze remaster krijg je niet meer iedere keer dat je een voorwerp of insect oppakt informatie hierover. Dit gebeurt alleen de eerste keer, daarna niet meer. In de Wii-versie kreeg je iedere keer dat je een voorwerp oppakte informatie hierover.
Conclusie
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD is als remaster goed gelukt. Het spel loopt soepel op 60 FPS en ziet er fantastisch uit, daarnaast zijn er kleine verbeteringen doorgevoerd. De optie om Skyward Sword met een normale controller te spelen is fijn. Mocht je het origineel al gespeeld hebben dan zijn er naast deze genoemde verschillen geen andere redenen om terug te keren naar deze remaster. Er is helemaal niets nieuws toegevoegd aan de remaster, maar dat hoeft ook niet. Skyward Sword staat als een huis en dat doet het tien jaar later nog steeds.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.