Simpel, maar uitdagend
Zoals gebruikelijk in tennisgames bestaat je standaard slagenarsenaal uit slices, topspin ballen, vlakke slagen, dropshots en lobs. Iedere aanvallende slag heeft hierbij een geschikte defensieve tegenhanger: counter een met topspin geslagen bal met slice (en andersom), een dropshot met een topspin bal en een lob of een vlakke slag met een eigen geslagen vlakke slag. Lukt het je om deze basisvaardigheden onder controle te krijgen, dan zul je veel minder vaak last krijgen van terugslag en blijf je langer in de rally. Speel je een wedstrijd in Simple Mode, dan blijft het hierbij. Uitdagend genoeg, maar je speelt Mario Tennis natuurlijk ook voor de knotsgekke gameplay en deze is meer dan voldoende aanwezig in Aces.
Wanneer je lang in de rally blijft, slagen blokkeert, of met een uiterste krachtinspanning nog terugslaat, vul je namelijk een energiemeter. Op het moment dat je genoeg energie hebt gespaard, krijg je ineens de beschikking over een aantal speciale moves waarmee je zomaar de hele rally op zijn kop kunt zetten. Zo vertraag je de tijd door op R te drukken, sla je een keiharde bal in first-person of gebruik je – bij een volle meter – de speciale slag van jouw gekozen karakter. Genoeg vaardigheden om onder de knie te krijgen dus.
Adventure Time
Maar Mario zou Mario niet zijn als er niet eerst een (singleplayer) avontuur beleefd kan worden. Lucien, het duistere tennisracket, heeft namelijk Wario, Waluigi en Luigi in zijn macht gekregen en wil door het vinden van vijf Power Stones nog sterker worden. Natuurlijk steken Mario en Toad hier een stokje voor en gaan samen op reis om deze magische stenen eerder te vinden. Het resultaat is een avontuur door vijf verschillende werelden, waarbij je bekende karakters als Donkey Kong, Spike, Boo en vele anderen tegenkomt. Terwijl je je over een soort spelbord beweegt van punt naar punt, moet je verscheidene mini-games, korte tenniswedstrijden en boss battles zien te overleven. Deze leveren ervaringspunten op, waarmee je in level stijgt én nieuwe tennisrackets verdient. Behalve het gegeven dat elk racket weer iets betere eigenschappen met zich meebrengt, fungeert het ook nog eens als een soort extra leven. Wanneer je namelijk een zeer krachtige slag op je afgevuurd krijgt en je counterslag net te vroeg of te laat is, bestaat de kans dat jouw racket breekt. En heb je geen rackets meer over, verlies je hoe dan ook de wedstrijd.
De Adventure Mode is, ondanks het flinterdunne verhaaltje, vermakelijk genoeg om te doorlopen en fungeert als een soort uitgebreide tutorial. Ik moet hierbij wel zeggen dat de herhalende factor van de verschillende mini-games en eindbazen voor wat irritatie kan zorgen. Ook de soms lukraak oplopende moeilijkheidsgraad bezorgden me heel wat binnensmondse schreeuw-sessies met mijn Switch, deels door de (te) krappe tijdslimiet en deels door irritante, toegevoegde extra factoren (lees: een zeilmast in het midden van het net waartegen de bal caramboleert).
Breakpoint
Na een uurtje of tien heb je de Adventure Mode wel afgerond en is het tijd om je vergaarde tennisvaardigheden te gebruiken in de andere game modes. Je kunt kiezen uit Free Play, Tournament of de Swing Mode. Bij Free Play speel je een tenniswedstrijd tegen de computer of een vriend(in) op je bank. In de Tournament Mode (tennis)baan je je in toernooivorm een weg naar de top en in de Swing Mode kun je ouderwets zwaaien met je joy-con controllers om vervolgens (hopelijk) als tenniskoning gekroond te worden. Bij al deze game modes kun je kiezen uit zestien karakers, met ieder hun eigen sterke en zwakke punten. Bowser speelt vooral op kracht, Toad is snel, Mario all-round, Boo tricky, etc; er is genoeg keus om hét karakter te vinden die bij jouw persoonlijke speelstijl aansluit.
Bedenk echter wel dat het spelen tegen een computertegenstander al snel verveelt, dus de echte uitdaging vind je pas wanneer je het tegen vrienden of online spelers opneemt. Dan komt Mario Tennis Aces pas echt volledig tot bloei. Vooral als je een waardige tegenstander tegenover je hebt staan, zullen je tennisvaardigheden van top tot teen benut moeten worden. Mocht je overigens denken dat de Swing Mode nog best interessant klinkt? Dat valt helaas tegen. De slagen reageren niet echt accuraat en de karakters bewegen zelf naar de bal toe. Dat mijn zoontje van 3,5 jaar hier nog een aardig virtueel balletje wist te slaan (met de grootste lol), zegt denk ik ook wel genoeg.
Ready, set, go … online!
Op zoek naar tegenstand, maar even geen offline buddy in de buurt? Dan is er altijd nog de online mode, waarbij je in toernooivorm voor de eeuwige tennisglorie kunt gaan. Dit kun je doen in de Simple Class en de Standard Class. Bij de Simple Class speel je zonder speciale moves, louter dus met de basisslagen. Met de Standard Class speel je Mario Tennis met alles erop en eraan, dus inclusief de speciale slagen en knotsgekke wedstrijden. Door simpelweg aan deze toernooien mee te doen kun je – in ieder geval de komende maanden – nieuwe karakters verdienen; deze maand is dat bijvoorbeeld Koopa Troopa.
Het nadeel van de online mode is de willekeurige manier van matchmaking. Ik werd de eerste potjes menigmaal gekoppeld aan zeer ervaren tegenstanders, die me binnen no-time van de baan sloegen. Pijnlijk en soms frustrerend, ja. Maar het is wel dé manier om je vaardigheden bij te schaven; door te oefenen wat iedere slag op verschillende momenten doet, te kijken naar de oplossingen die een goede tegenstander gebruikt en door zoveel mogelijk van je fouten te leren. Laat je dus vooral niet afschrikken!
Setverlies
Leidt dit alles dan ook tot een ‘double bagel’ (twee keer 6-0) of is er toch nog wel iets aan te merken op Mario Tennis Aces? Toch wel. Ik noemde al de soms ietwat frustrerende Adventure Mode, de matig reagerende Swing Mode en de willekeurige keus van online tegenstanders. Kleine minpuntjes in een verder bovenal prima game, maar er zijn nog wel wat minpunten die uiteindelijk leiden tot een onnodig setverliesje. Je kunt bijvoorbeeld helemaal niets en dan ook niets vrijspelen in de singleplayer modes, iets wat juist in een tennisgame voor extra motivatie kan zorgen. Geen nieuwe kleding, geen (visueel) andere rackets en geen nieuwe karakters. Ook is het onmogelijk om de instellingen aan te passen naar een traditionele vorm, waarbij je gewoon zes games per set moet winnen. Mario Tennis zal er de wedstrijd niet van gaan verliezen, maar het betekent het verschil tussen top en subtop.
Waar voor je geld?
Mario Tennis Aces slaat zeker geen modderfiguur op de Switch en weet een overtuigende prestatie te serveren. Vooral de gameplay staat als een huis en kan met vrienden en online voor heel wat plezier zorgen. De Adventure Mode is leuk genoeg, maar is meer een verkapte Tutorial dan een echt tennis-avontuur. Wil je Mario Tennis Aces vooral spelen voor de singleplayer ervaring, dan zou ik een aanschaf nog even goed overwegen om een dubbele fout te voorkomen. Ben je echter van plan om al je game-vrienden uit te nodigen voor heerlijke toernooi-avondjes en ook nog eens online de uitdaging op te gaan zoeken? Dan is Mario Tennis Aces een aanschaf zeker waard!
Deze review is geschreven door Frido van der Wal.
Oordeel Mario Tennis: Aces (Switch)
- Graphics
80 - Gameplay 80
- Originality 70
- Sound 70
- Replay 75
- Eindcijfer 75
9.9
6151 
18)
02-07-2018 23:01
