Verhaal: De nieuwe generatie
Spoilen doe ik niet graag, maar bij deze uitbreiding kan ik er helaas niet omheen. Voor wie nog niet helemaal bij is met de manga/anime, skip dit stuk! De grootste spoiler is natuurlijk al bekend zodra je de titel leest. Met het eindgevecht in Ultimate Ninja Storm 4 eindigt de lange verhaallijn waar al ruim 700 anime afleveringen (inclusief fillers) naartoe is gewerkt. Tussen dit gevecht en het begin van Road to Boruto zit ongeveer twaalf jaar. Het is vredig sinds de Vierde Grote Ninja Oorlog en Hokage Naruto is dikke maatjes gebleven met de nieuwe generatie Kage. Er is een nieuwe generatie opgestaan, die subtiel geïntroduceerd wordt tijdens het spelen. Zo kom je erachter wie Boruto’s moeder is via een scène waarin Boruto uitgezwaaid wordt en ontdek je dat personages waarvan je het niet zou verwachten ook een zoon of dochter hebben gekregen. De introductie van deze nieuwe generatie is heel geleidelijk, bijvoorbeeld dat je Temaru in het dorp ziet praten met een klein jochie die wel erg veel op Shikamaru lijkt. Het is één grote nostalgische trip naar de allereerste avonturen van Naruto. Ik vond het dan ook erg tof om via de jonge generatie van al mijn Naruto-helden terug te komen in Konohagakure; the Village Hidden in the Leaves. Het voelde voor mij echt weer als thuiskomen in de beginperiode van Naruto.
Van het verhaal van Boruto zelf zal ik niet te veel verklappen, behalve dat het enorm kort is. Té kort. Er is amper tijd genomen om de setting en relaties tussen de verschillende personages goed te verklaren en een fatsoenlijk plot neer te leggen. Het voelt alsof je van de hak op de tak een nieuw gevecht in geslingerd wordt. Ontwikkelingen die bij Naruto complete afleveringen of seizoenen in beslag namen, worden nu in luttele minuten uitgezet. Het lijkt erop alsof men eenzelfde avontuur als dat van Naruto – 700+ afleveringen en vier grote games – in één korte DLC heeft getracht te proppen. Hiermee doel ik op de overeenkomsten uit het begin van Naruto: zijn jeugd, relatie met zijn ouders en leeftijdsgenoten en bijvoorbeeld het Chuunin examen. Dit examen duurt in de anime een kleine vijftig afleveringen, maar wordt in deze DLC in drie gevechten gepropt. Een ander voorbeeld is het trainen van de Rasengan-aanval, de speciale aanval die ontwikkeld werd door Minato Uzumaki, Naruto's vader. Waar dit de ultieme bekroning was voor een lange training met Jiraiya, een legendarische ninja, doet Boruto dit huzarenstukje in een luttele drie dagen na. Het voelt als een goedkope oplossing om een goed opgebouwd verhaal te vermijden.
Samengevat biedt Boruto's Story een handvol gevechten, afgewisseld met korte tussenstukjes. Een vermakelijk verhaal voor bekenden met de reeks, maar kwalitatief én kwantitatief komt het niet in de buurt bij de rest van de Ninja Storm serie. Er is duidelijk geprobeerd om de epische afsluiting van Ninja Storm 4 te evenaren, maar door zo duidelijk te kopiëren zonder een relevante opbouw toe te passen komt het totaal niet over. Wat overblijft is een jochie van twaalf die zonder enige ervaring een ultrasterke vijand moet verslaan. Jammer, want op zich is de introductie van een nieuwe generatie een welkome afwisseling, zowel voor nieuwe spelers als fans van het eerste uur.
Presentatie: From good to great
Zoals we inmiddels gewend zijn van de serie, zit het met de presentatie gelukkig wel snor. Wat ik sterk vind aan deze franchise, is dat ontwikkelaar CyberConnect2 niet bang is voort te borduren op dingen die zich in het verleden bewezen hebben. Er wordt niet blind gesmeten met nieuwe elementen, maar juist verder gewerkt op een solide basis. Hierdoor ligt de focus volledig op het verfijnen en het verbeteren van dingen die initieel al goed waren. En dat is te zien ook! Vanaf de start van een gevecht zit je er meteen in. Een subtiel verschil met veel andere vechtgames is dat een gevecht start met een animatie waarbij jij met je vijand 'clashed' door tegen elkaar aan te vliegen met je ninja-dolk. Terwijl de vonken nog rondvliegen is het gevecht al begonnen. Dit maakt de start van een gevecht een stuk actiever en dynamischer dan wanneer je stilstaand tegenover elkaar staat. Het is het begin van een reeks supersnelle en heftige aanvallen die met spetterende visual effects van je scherm afknallen. Alles loopt erg soepel in elkaar over, van de realtime vechtaanvallen tot de quick-time events, waarbij je op het juiste moment een combinatie van knoppen in moet drukken om een reeks aanvallen af te spelen als een filmpje. Deze naadloze overgang tussen het gevecht en de quick-time events zorgt ervoor dat elk gevecht op een epische manier ten einde komt. Dit timen van de juiste knoppen biedt niet veel uitdaging, maar zorgt er wel voor dat je het idee hebt invloed uit te oefenen en onderdeel te zijn van deze ultra-aanvallen. Het maakt elk gevecht weer een feestje en genot om naar te kijken. Daar kan een enkele lichte hapering tijdens een groot (eind)baas-gevecht niets aan veranderen.
Een van de visuele toevoegingen van Road to Boruto is dat aanvallen nu ook visuele impact hebben op de personages. Zo kun je tijdens een gevecht letterlijk kleerscheuren of schrammen oplopen. Dit gaat zelfs een stapje verder, door het type aanval mee te nemen. Zo kun je de kleding van een vijand in de fik zetten met een vuuraanval, die na de aanval nog wat nabrandt. Raak je 'm vervolgens met een wateraanval, zullen de vlammetjes weer doven. Een andere toevoeging is dat de speciale aanvallen, die na een succesvolle knoppencombinatie als animatie afspelen, daadwerkelijk in de omgeving van het gevecht plaatsvinden. Een ultimate jutsu middenin de arena van het Chuunin examen krijgt hierdoor nog meer extra lading. Zelfs je vijand is in de animatie betrokken, bijvoorbeeld de ultieme aanval van Boruto waarin hij rondsurft en zijn vijand laat verdrinken in hoge golven. Hele fijne details die de geloofwaardigheid ten goede komen. Qua presentatie en visuele uitwerking ken ik weinig spellen die er mooier en cooler uitzien als deze game.
Replay: 1 tegen 1 gevecht
Road to Boruto is als uitbreiding natuurlijk niet helemaal los te zien van Naruto Shippuden Ninja Storm 4. Hierdoor is het ook lastig te peilen in hoeverre de DLC van toegevoegde waarde is op de replay-waarde. Als je sec kijkt wat Road to Boruto toevoegt, word je hier niet heel vrolijk van. De storyline heb je binnen no-time uitgespeeld en het miniem aantal nieuwe personages dat is toegevoegd staat in schril contrast met de reeds bestaande bulk van meer dan 100(!) speelbare ninja's. De nieuwe personages zijn zeker tof, vooral ook omdat ze een soort verbeterde variant zijn van hun ouders, maar het bestaande roster biedt meer dan genoeg unieke eigenschappen, aanvallen en karakters, waardoor je deze nieuwelingen niet snel zult missen. Kwalitatief voldoen de nieuwe personages dus prima, maar kwantitatief is het niet meer dan een druppel in een reeds volle emmer.
De Ultimate Ninja Storm games rusten op twee voorname pijlers. Enerzijds staat er een ijzersterke verhaalmodus vol met filmpjes, epische gevechten en strakke animaties. Anderzijds kenmerkt de game zich door zijn ijzersterke vechtsysteem met bijbehorende multiplayer modus. De Boruto-DLC komt op het eerste gebied flink tekort in vergelijking met zijn voorgangers, maar gelukkig is het vechtsysteem intact gebleven. Dit systeem blijft een van de beste vechtsystemen die ik ken. Vrijwel alles hieraan werkt lekker: camerawerking, snelheid, combo-aanvallen, de hulp van support-characters. Het is leuk om te doen, heeft een lage instapdrempel, voelt zeer solide aan en biedt genoeg mogelijkheden om er écht goed in te worden. De Boruto-DLC bouwt hierop voort en gooit wat fijne toevoegingen in de mix. Zo kun je tijdens een gevecht, zolang je niet geraakt wordt, wisselen tussen je drie teamgenoten, terwijl je voorheen verplicht was om met een vooraf gekozen hoofdpersonage te vechten. Ook kun je verticaal op muren doorvechten en vooraf selecteren welke speciale aanvallen je tot je beschikking wil krijgen; een feature die ooit al eens eerder in de serie zat en nu terugkeert.
Met deze toevoegingen tillen ze het niveau nog nét even een stapje hoger. Het voornaamste kritiekpunt van het spel blijft helaas wel aanwezig, namelijk de overload aan onnodige beloningen. Na elk gevecht moet je door een (te hoog) aantal schermen klikken om te zien welke nutteloze items je hebt verdiend. Items waar je verder niets mee doet, aangezien het spel ook prima uit te spelen is zonder. Het spel kent, net als Ninja Storm 4, namelijk een functie dat, wanneer je knock-out geslagen wordt en geen health points meer over hebt, je kunt kiezen om weer met een volledig gevulde levensbalk te starten. Terwijl je tegenstander blijft steken waar hij was, krijg je hier bovenop ook nog eens een bonus op je aanval of verdediging. De makers hebben duidelijk gekozen om de boel laagdrempelig te houden. Op zich geen gekke functie, want hiermee blijf je in het verhaal zitten zonder dat je steeds een bepaald gevecht keer op keer over moet doen. In de multiplayer modus is een KO uiteraard gewoon een KO en ben je dus volledig aangewezen op je eigen skills.
Conclusie
Het contrast tussen Naruto Shippuden Ultimate Ninja Storm 4 en de Road to Boruto uitbreiding is vreemd. Enerzijds is daar de beste en meest complete game uit de reeks, anderzijds een korte uitbreiding die te weinig inhoud biedt voor het prijskaartje dat eraan hangt. De toevoegingen zijn dik in orde en zorgen voor de puntjes op de i, maar de verhaalmodus voelt veel te gehaast aan. Het dorp leeft niet, de hoofdverhaallijn is kort en de gevechten en plottwisten voelen uit de lucht gegrepen, waardoor de urgentie en betrokkenheid ontbreekt. De makers van de serie hebben met de nieuwe generatie ninja's (en natuurlijk de oudere versies van je bekende helden) een blik aan nieuwe kansen opengetrokken, maar verschieten al hun kruid in een overhaast verhaal. Voor wie de originele game nog niet heeft (gespeeld) is het totaalpakket er één om van te smullen, maar voor eigenaren van Ultimate Ninja Storm 4 wordt de DLC wellicht pas interessant tijdens de uitverkoop.
Deze review is geschreven door Roy van Bijsterveldt.
Oordeel Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 4: Road to Boruto (PS4)
- Graphics
90 - Gameplay 90
- Originality
70 - Sound 90
- Replay
60 - Eindcijfer 75
5.7
3809 
34)
18-02-2017 00:09
