De toevoeging “New” was zodoende wat ironisch, gezien de NSMB serie juist weer terugkeerde tot de ‘roots’ van de serie. Vanaf 2006 kwamen er zodoende twee soorten Mario games uit, waarvan de laatste iteratie New Super Mario Bros. U was, welke verscheen op de Wii U. Dat de Nintendo Switch rijkelijk put uit de bibliotheek van de tegenvallend verkochte Nintendo Wii U, is inmiddels duidelijk. En zo geschiedde het dat we anno 2019 een opgewarmde port krijgen van de Wii U-game: New Super Mario Bros. U Deluxe (NSMBUD).
Het jaar van Mario én Luigi!
NSMBUD sluit achterin de rij aan van een ruim aantal ports van Nintendo Wii U-games. Net zoals de andere spellen, bestaat deze “deluxe” variant uit de basisgame en alle DLC. Dat houdt in dat NSMBUD ook het los uitgebrachte Super Luigi Bros. U bevat. Hiermee komt het aantal levels rond de 165 te liggen, waarmee het misschien wel het dikste pakket aan Mario levels is na Super Mario Allstars. Ook is het ietwat luie spelfiguren ontwerp aangepast; waar je in het origineel nog enkel kon kiezen tussen Mario, Luigi en een aantal kleuren Toads, krijg je in NSMBUD ook Toadette en Nabbit als keuze voorgeschoteld. Beide karakters zijn duidelijk bedoelt voor nieuwe spelers, gezien zij beide op hun eigen manier het spel meer laagdrempelig maken. Toadette doet dit echter subtiel en houdt de kernwaardes van de serie in stand, een leuke en knappe toevoeging aan de serie. Toadette speelt zoals je dat misschien wel kent van Peach, dus meer controle en de mogelijkheid om te zweven. Nabbit daarentegen maakt het spelen van NSMBD belachelijk gemakkelijk en is enkel leuk voor de jongste onder ons. Ook nieuw zijn drie verschillende uitdagingsmodi, welke aantonen dat de Mario spellen onder tijdsdruk erg uitdagend worden.
Niet kapot, niet maken?
Bij bovenstaande vernieuwingen blijft het echter. In een vergelijksfilmpje van Nintendo wordt nog aangetoond dat de grafische weergave verbeterd is, maar ik kon het verschil niet zien tot er op de pixels werd ingezoomd. Hiermee wordt vervolg gegeven aan de “if it ain’t broken, don’t fix it”- traditie waarmee Nintendo de wereld probeert duidelijk te maken dat de Wii U ten onrechte door velen over het hoofd werd gezien. Voor de spellen die NSMBUD voorgingen was dit een logisch gevolg, echter was (en is nu weer) wel degelijk wat kritiek te uiten op NSMBUD. NSMBUD is namelijk wel een erg steriele game. De levels zijn goed ontworpen en bieden geheimen en leuke uitdagingen zoals grote gouden munten. Het level design is helaas wel erg standaard: groene parkachtige levels, woestijnen en kastelen kennen we nu wel en dat is niet erg. NSMBUD introduceert echter bar weinig vernieuwingen binnen deze thema’s en de achtergronden zijn nietszeggend. Ook de achtergrondmuziek overtuigt niet echt, wat ervoor zorgt dat er weinig beklijft van NSMBUD. “Nietszeggend” is een term die ik meer zou willen toepassen, want bar weinig aan NSMBUD maakt een frisse of verassende indruk of wist mij te verbluffen, op een spookachtige wereld na. Gelukkig zijn wel de Yoshi’s terug, net zoals het vliegende eekhoornpak en het ijs- en vuurpak. Jammer genoeg lijken de speelstijlen van deze laatstgenoemden ook wel erg op elkaar. De Luigi werelden voegen gelukkig Pinguïns en mini-upgrades toe, welke veel meer impact maken op de gameplay.
Back to 2012
Is het van belang om het originele spel zo direct te vergelijken met deze Switch port of dient dit spel als een losstaand nieuw spel beschouwd en beoordeeld te worden? Als ik dat laatste zou doen, dan zou ik het veel vertelde verhaal, de spannende sprongen en de goed verborgen gouden munten kunnen benoemen, maar voor iedereen die de Mario-spellen een warm hart toedraagt zal dat reeds bekend zijn: zij hebben namelijk, net als ik, dit spel (of beide spellen) jaren geleden al gespeeld. Gezien Nintendo’s consoles over het algemeen een kleinere bibliotheek aanbieden en de Mario-spellen vaak ook nog in de bundel zitten met de console, zal het gros van de Nintendo-spelers dit spel simpelweg al eens hebben uitgespeeld, ruim voordat Nintendo deze nieuwe trip down memory lane aankondigde. Daarom vind ik de vraag of NSMBUD geschikt is om opnieuw te spelen belangrijker dan de vraag of het leuk is voor recent geïnteresseerden. Voor die laatste groep is het namelijk simpel: NSMBUD is een degelijk en omvangrijk pakket van platform-actie. Local couch co-op en de toegevoegde Toadette maken het spel voor iedereen toegankelijk en ondanks dat NSMBUD niet de beste iteratie is, biedt het spel wel degelijk genoeg content en uitdaging om aan te schaffen. Wordt dit echter je tweede ronde, dan valt het steriele en ietwat saaie karakter van het spel extra op, zeker als je op je gemak door de levels sloft. Ondank dat ik heel enthousiast begon, was ik zeker in het begin vooral aan het doorbijten.
Waar voor je geld?
Ben je onbekend met NSMBUD? Dan is NSMBUD gezien zijn enorme pakket aan content de aanschaf reeds waard als je kan genieten van platform games. Verwacht niet verrast te worden in iedere level, maar een degelijke en stabiele spelervaring die voldoende uitdaging biedt op welk niveau je dat zelf wilt zoeken. De meesten zullen echter al wel bekend zijn met NSMBUD en dan gaat deze vlakke ervaring toch sneller vervelen. Voor de duidelijkheid: ik speel geregeld nog door Super Mario World en Mario 64 en ook al weet ik ieder geheim en ken ik iedere level uit mijn hoofd, deze spellen weten mij elkaar keer weer te betoveren. NSMBUD doet dat duidelijk niet, maar biedt wel voor uren aan content met zijn 160+ levels.
Conclusie
De New Super Mario Bros.-serie weet mij bij lange na niet zo te bekoren als de 3D Mario’s. Ieder deel lijkt te veel op zijn voorganger en weet dankzij minieme ingrepen, zoals Pinguïn- en eekhoornpakken of de Yoshi’s mij en vele anderen toch weer tot aanschaf te verleiden. De serie lijkt vooral bedoeld voor de couch co-op en als instapmodel voor de Mario-serie. Gezien deze spellen al iedere keer met de hakken over de sloot gaan met betrekking op de kwaliteit die we gewend zijn van Nintendo, is het heruitgeven van een dergelijke spel een risico. Door dit pakket kwantitatief groot te maken, weet het mij steeds net genoeg te verleiden om te blijven investeren.
Laat het ook gezegd zijn: zelfs een matige Mario biedt mij meer vermaak dan menig andere platformer, doordat het levelontwerp sterk is en de kern van de gameplay staat als een huis. Nintendo moet echter wel op gaan passen: vooral de sterk opkomende stroom van indie-spellen weet het platform genre regelmatig van nieuw elan te voorzien. Spellen als Celeste en Super Meat Boy zijn uniek en onderscheidend, waarbij ze een fractie van de prijs kosten. Als Nintendo de NSMBUD ook niet van wat verse energie voorziet voor het onvermijdelijke vervolg, dan gaat deze 2D-serie het in de toekomst afleggen tegen de kleinere games.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop.
Oordeel New Super Mario Bros. U Deluxe (Switch)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality
60 - Sound 70
- Replay 75
- Eindcijfer 75
1605 
7)
22-01-2019 00:22
