De Saints Row-games zijn titels waar je van moet houden. De eerste twee games in de reeks waren duidelijk geïnspireerd op GTA en probeerden daar door middel van nieuwe soorten missies een frisse draai aan te geven. Saints Row The Third en Saints Row IV besloten het absurde tot het uiterste te pushen door je personage de President van Amerika te maken en je de strijd aan te laten gaan met aliens, demonen en andere rare situaties. Hoewel ik alle delen gespeeld heb, vond ik de wat realistischere setting en verhalen van de eerste twee delen gecombineerd met de humor in de serie toch het meest aansprekend. Nu is er dus een zachte reboot met de originele titel Saints Row. Is de game een herhaling van zetten van de laatste twee delen geworden of neemt het een stap terug richting de iets realistischere eerste twee delen? Je leest het hier in de review.
Terug naar de basis
Saints Row staat bekend om flauwe humor, een grote setting om te verkennen en leuke coöperatieve missies. En gelukkig doet deze zachte reboot de serie op die vlakken eer aan. Waar deze reboot wel een beetje anders aanvoelt ten opzichte van Saints Row The Third en Saints Row IV is dat de verhaallijnen allemaal wat minder over-the-top aanvoelen. Tijdens de vele uren die ik in de fictieve stad van Santo Ileso heb doorgebracht kwamen er wel wat extreme situaties voorbij. Bijvoorbeeld toen ik chemisch afval aan boord van een vrachtwagen snel moest bezorgen of toen ik met een helikopter een geldtransportwagen moest stelen en niet boven een maximale hoogte boven de grond mocht komen om een subdoel te voltooien, maar ik ben tot dusver nog geen aliens, superkrachten of demonen tegengekomen. En dat is naar mijn mening een goede zaak. Saints Row was met de laatste paar delen namelijk zo absurd geworden dat ik Saints Row IV maar met moeite tot een einde wist te brengen. De wat realistischere inslag van deze reboot vond ik daarom dus erg welkom.
Ontslagen worden is het beste wat je kan overkomen
Het verhaal van Saints Row draait om de avonturen van The Boss, het door jouw aangemaakte personage wat je uitgebreid kunt vormgeven in allerlei soorten en maten, en zijn drie huisgenoten genaamd Neenah, Eli en Kevin. Je begint het verhaal als een nieuwe rekruut van Marshall Defense Industries, een technologisch geavanceerd beveiligingsbedrijf onder leiding van Atticus Marshall, een ouderwetse cowboy die het niet zo nauw neemt met het volgen van de wet. Natuurlijk gaat er bij een van je eerste missies wat mis, word je ontslagen en besluit je om je leven over een andere boeg te gooien: je wordt crimelord van je eigen bende. En dat is ook precies waar Saints Row om draait; het langzaam maar zeker opbouwen van je eigen imperium als leider van de Third Street Saints. Dat doe je door middel van het overnemen van gebieden, het voltooien van missies om je bedrijven winstgevender te maken, je tegenstanders uit te moorden en een heleboel verschillende side-hustles te gaan spelen. Het hoofdverhaal van Saints Row is door de kleurrijke cast van personages vermakelijk om te doorlopen, maar de meeste tijd was ik vooral kwijt aan het verkennen van Santo Ileso en het doen van de vele soorten extra missies die gaandeweg het verhaal op je kaart verschijnen. Het is sowieso belangrijk om te weten dat je niet op je eerste indruk af moet gaan van wat er allemaal te doen is in Saints Row. Na een handjevol verhaalgedreven missies gedaan te hebben komt er namelijk steeds meer en meer tot je beschikking. Zo krijg je binnen de kortste keren dus verschillende bedrijven om te helpen ontwikkelen, is er een mogelijkheid om een afspeellijst van je muziek te maken via je smartphone, kun je jouw financiën met een app beheren en zul je verschillende foto’s met andere spelers kunnen gaan delen.
Het is de vrijheid waar je voor terugkomt
Maar waar Saints Row vooral in uitblinkt is de enorme vrijheid om je personage, je thuisbasis, je voertuigen én je wapens op je eigen manier vorm te geven. Alle voertuigen en wapens hebben bijvoorbeeld een zogenaamde Challenge die je moet voltooien om extra upgrades en/of skins vrij te spelen. Soms komt dat neer op het voltooien van meerdere takedowns, wat mogelijk is met een druk op het driehoekje of Y wanneer een vijand paars oplicht, en andere keren is het simpelweg het neerschieten van specifieke tegenstanders. De game zit werkelijk vol met extra missies, subdoelen en andere extra’s om te verdienen waardoor je constant in een cyclus zit van opdrachten uitvoeren en nieuwe beloningen vrijspelen die weer helpen bij andere missies.
De stad van Santo Ileso is opgedeeld in meerdere gebieden. Elk gebied heeft een aantal side-hustles, voorwerpen om te verzamelen en ontdekken, dreigingen om uit te schakelen en natuurlijk bedrijven om op te bouwen. Maar er zijn ook altijd winkels te vinden die kleding of wapens verkopen. En het uitbouwen van je garderobe is heel makkelijk te doen. Zoek een winkel op je in-game kaart, plaats je cursor erop en je ziet of de gekozen winkel nog iets te bieden heeft. Heb je alle kledingstukken gekocht? Dan staat er simpelweg ‘Complete’. Het houdt de game behoorlijk overzichtelijk, aangezien je heel makkelijk kunt kijken of je een gebied al goed onderzocht hebt. Naast de winkels zijn er namelijk ook pallets met drugs te vinden, zijn er toeristische attracties waar je foto’s van moet maken en kom je geregeld historische locaties tegen waar je vijf verschillende bordjes moet vinden die je een achtergrondverhaal vertellen. Soms kan zo’n laatste bordje wat lastig te vinden zijn, maar door een grote gele cirkel weet je wel in welk gebied je moet zoeken.
Een mooie setting met wat glitches die frustrerend kunnen zijn
Saints Row weet met Santo Ileso een stad in het zuidwesten van de Verenigde Staten na te bootsen. Rotsformaties, uitgestrekte vlaktes van woestijn, een stad die een beetje aan Las Vegas doet denken en de combinatie van rustieke gebieden met stedelijke omgevingen komen goed uit de verf. Als je goed zoekt kun je schansen vinden om je nog wat sneller tussen gebieden te verplaatsen en er zijn ook meerdere shortcuts te vinden wanneer je haast hebt, wat dus eigenlijk constant het geval is wanneer je de politie of rivaliserende bendes achter je aan hebt. Tijdens mijn tientallen uren spelen in Santo Ileso kwam ik meerdere glitches en vastlopers tegen die mijn speelplezier een beetje temperden. Zo kwam het voor dat mijn beeld onscherp werd en ik de omgevingen niet meer in focus kreeg terwijl mijn karaktermodel wel gewoon goed werd weergegeven. Het was haast alsof ik mijn personage dronken door de wereld moest navigeren. Maar een herstart van de game wist deze glitch te verhelpen. Helaas had ik later wel een grafische glitch die ik nog niet heb kunnen herstellen. Zonder duidelijke aanleiding had mijn personage opeens twee uzi’s in zijn handen en ondanks dat ik tussen wapens schakelde en zelfs zonder wapen aangaf te willen vechten werden de uzi’s constant getoond over het model van mijn gekozen wapen heen. Dat had tot gevolg dat hoewel ik een pistool geselecteerd had, en ook met dat tempo kon schieten, ik twee uzi’s over elkaar zag weergegeven in de handen van mijn karakter. Vastlopers, hangende schermen van een modus die voor de lancering nog niet beschikbaar was en andere kleine pop-in van planten in de woestijn vielen mij geregeld op. Het is jammer dat dit soort glitches voorkwamen, want over het algemeen draaide de game heel stabiel en was ik aanvankelijk van mening dat Saints Row juist heel stabiel draaide en er goed uitzag. Een ander heel positief aspect is dat de game volledig in co-op te spelen is. Je kunt de game cross-gen spelen met systemen binnen dezelfde familie. PS4- en PS5-spelers kunnen dus samen vele tientallen uren plezier beleven in de wereld van Saints Row. Het mooie is daarbij ook dat jullie beide karakters enorm van elkaar verwijderd kunnen zijn op de map en je niet gedwongen wordt om constant bij elkaar te blijven. Ik heb tijdens mijn tijd met Saints Row vooral veel plezier beleefd aan het opbouwen van mijn imperium door nieuwe bedrijven te verzamelen en uit te bouwen om zo nieuwe opties, bonussen en speelstijlen vrij te spelen. Saints Row is de beste Saints-game in jaren geworden omdat het teruggrijpt naar wat de eerste twee delen qua toon zo succesvol maakte en dat met de aanpassingsmogelijkheden en veelzijdigheid van gameplay van de latere games weet te combineren.
SR05.jpg
Conclusie
Saints Row is de Saints-game geworden die ik hoopte dat het zou zijn. Veel verschillende soorten missies om te doorlopen, een verhaal dat vasthoudt aan over-the-top-actie maar desondanks redelijk realistisch weet te blijven qua toon. De humor, sfeer en gameplay staan als een huis en ondanks meerdere glitches en wat vastlopers is Saints Row constant vermakelijk, afwisselend en beloont het je steeds met nieuwe dingen om te doen. Koppel daar de toegevoegde waarde van de coöperatieve modus aan en je hebt een hele solide game om de laatste weken van de zomer mee door te brengen.