In de afgelopen jaren is het duidelijk geworden dat er twee stromingen zijn binnen 3D Mario-games. Je hebt aan de ene kant de sandbox-stijl 3D Mario-games waarin de speler grote levels bezoekt met vaste thema’s. Deze open speelgebieden goed verkennen is een van de speerpunten en de speler dient meermaals terug te komen om verschillende sterren te verdienen. Super Mario 64, Super Mario Sunshine en Super Mario Odyssey zijn allemaal zo’n type game.
Aan de andere kant heb je de games die gebruikmaken van een meer lineaire level-structuur. Het zijn qua design eigenlijk de hindernisbanen die je van klassieke 2D Mario-games bent gewend, maar dan in 3D. Levels binnen dezelfde wereld hoeven totaal niet op elkaar te lijken en Nintendo maakt daar gebruik van door telkens allerlei leuke nieuwe gimmicks te introduceren. Deze games voelen aan als inventieve ideefabrieken. Super Mario Galaxy, Super Mario Galaxy 2 en Super Mario 3D World worden bij deze stroming gerekend.
Miauwsteerlijk goed
Ongeacht wat voor Mario-game het is, de grootste prioriteit blijft hetzelfde: maximale speelvreugde. Mario is al 35 jaar de koning van het genre omdat de games heerlijk besturen, mechanisch leuke uitdagingen bieden en altijd blijven innoveren. Het avontuur in de Sprixie Kingdom van Super Mario 3D World is mijn inziens een van de beste voorbeelden daarvan. De game bestaat uit meer dan honderd prachtige maquette-achtige levels en bijna elk level is weer een klein pareltje dat iets leuks en nieuws doet. Het ene moment zit je in in een soort poppenkast waarin het hele level, inclusief Mario, enkel uit silhouetten op de muur bestaat. Even later zit je in een gekke Mario Kart-level met overal boost panelen die je naar de finish stuwen.
Het leveldesign gaat daarmee expres van de hak op de tak, maar dat is juist wat de game onvoorspelbaar en leuk houdt. De meeste level-elementen en powerups worden maar een paar keer gebruikt en komen nooit meer terug. De nieuwe ‘dubbele kers’ powerup, waarmee je een kloon van Mario kunt maken, heb ik geloof ik maar drie keer gezien. Dat gezegd hebbende, de ideeën in 3D World zijn zeven jaar later toch wel iets minder vers. Het gaat hier immers nog altijd om een port en veel van de mechanieken in deze game zijn ook verder verkend in Super Mario Maker 2.
Nintendo heeft overigens wel het een en ander aangepast voor de port. Mario heeft een paar nieuwe moves gekregen. Je kunt rollen, vanuit die rol een long jump maken en ook midden in de lucht een voorwaartse rol doen. Dit zijn leuke toevoegingen die je de mogelijkheid geven om ook zonder bepaalde powerups hoger te springen. Ik vind het feit dat alle speelbare personages een stuk sneller bewegen in deze port en dat ook de dash sneller activeert daarentegen minder geslaagd. De rest van de game is namelijk niet ook versneld en daardoor ga je nu eigenlijk te snel voor bepaalde obstakels en vijanden. Deze verandering voelt daarom een beetje slordig. Met name de konijntjes die je af en toe moet vangen zijn nu erg makkelijk om te verslaan.
Je hoeft 3D World niet als Mario te spelen (elk personage is iets beter in iets anders) en je kunt ook tot en met vier spelers tegelijk aan de slag. De port heeft daarbij eindelijk online multiplayer toegevoegd. Ik speel eerlijk gezegd deze game liever in mijn eentje, maar het is fijn voor anderen die samen willen spelen. Ten slotte is de resolutie van de game opgeschroefd naar een dynamische 1080p, in plaats van de vaste 720p op de Wii U.
Super Mario 3D World is simpelweg een fantastische platformer. De eerste wereld begint nog een beetje traag en makkelijk, maar het komt daarna heerlijk op gang. De game bevat ook nog de leuke Captain Toad (die later nog een eigen game zou krijgen) levels en de meest uitgebreide en beste post-game ooit in een Mario-spel. 3D World is uiteraard niet smetloos. Verreweg het grootste minpunt zijn de baasgevechten. Helaas zijn eigenlijk alle bazen veel te simpel en voorspelbaar. Vooral het terugbrengen van klassiekers zoals Boom Boom en Pom Pom pakt slecht uit. De Galaxy-games hadden juist hele bazen, dus het is jammer dat 3D World wat dat betreft een stuk minder is.
Bowser is boos
De port van Super Mario 3D world bevat geen nieuwe content. Echter, Nintendo maakt dat helemaal goed door de game te bundelen met Bowser’s Fury. Dit is een volledig aparte game die je vanuit het startmenu kunt kiezen. In dit spel vraagt Bowser Jr. Mario om hulp. Zijn vader is namelijk op mysterieuze wijze getransformeerd tot een reusachtig monster dat enkel alles wil slopen.
Mario en Bowser Jr. komen terecht in Lake Lapcat, een volledig nieuw speelgebied. Je doel is om Cat Shines te verzamelen. Deze Shines laten uitgedoofde vuurtorens weer schijnen en Fury Bowser is zwak tegen dat licht. In tegenstelling tot 3D World is Bowser’s Fury juist weer meer in lijn met de sandbox-stijl Mario-games. Je loopt vrij rond in Lake Lapcat en je kunt die Cat Shines op willekeurige volgorde verzamelen. Helemaal open is het niet, omdat je alsnog andere gebieden binnen Lake Lapcat vrijspeelt als je genoeg Shines hebt gesprokkeld.
Bowser’s Fury is misschien wel het beste te beschrijven als een heel groot level binnen Super Mario Odyssey, maar dan met 3D World elementen en powerups. De Cat Shines lijken namelijk heel veel op de Moons uit Odyssey. Ze zitten overal en je kunt ze heel rap verdienen, meestal door het doen van korte missies. Persoonlijk ben ik geen groot fan van deze structuur. Verreweg de meeste Shines vereisen minimale inzet en daardoor geven ze mij weinig voldoening. Het is allemaal net iets te simpel en oppervlakkig.
Fury Bowser (een prachtig design overigens) laat je niet zomaar je gang gaan. Hij wordt af en toe wakker en gaat dan een tijdlang vuur spuwen. De enige manier om hem een lesje te leren is door Mario via een gigantische Cat Bell powerup ook tot een reus te transformeren. De kaiju gevechten met Fury Bowser zijn leuk gedaan. Je moet een paar keer tegen hem vechten, maar dit is geen probleem omdat de game slechts een paar uurtjes duurt. Het spel is gelukkig afgelopen voordat het echt begint te vervelen.
Bowser’s Fury is onder de streep een hartstikke leuke bonusgame, maar ook niet veel meer dan dat. Een meesterwerk zoals 3D World is het zeker niet. Het dient vooral als een interessant experiment van hoe een open-wereld Mario-game er mogelijk uit zou kunnen zien.
Conclusie
Super Mario 3D World + Bowser’s Fury is een top bundel. Super Mario 3D World is een van de beste platformers ooit en Bowser’s Fury is een leuk experiment dat wellicht als blauwdruk gaat dienen voor een toekomstig Mario-spel. Ja, deze bundel is voor het grootste gedeelte weer de zoveelste Wii U-port, maar deze mix van oud en nieuw is en blijft onmisbaar.
Deze review is geschreven door Karel van Hasselt.