Oorlog
In Spider-Man: Miles Morales (SMMM) krijg je de controle over de gelijknamige held Miles Morales, die na enkele gebeurtenissen uit het vorige deel het stokje van de OG Spider-Man overneemt. In Marvel’s Spider-Man speelden we als een Peter Parker die het spinnenpak al een jaar of tien aanhad. Dit leidde tot een enkeling die de klungelig- en terughoudendheid van een jonge Parker miste. Deze groep kan met dit deel zijn lol op, aangezien de zeventienjarige Miles duidelijk moet wennen aan het balanceren tussen een normaal tienerleven en een alter ego als superheld.
De game begint meteen met een knaller: Rhino is wederom ontsnapt en het is nu aan Miles (de game speelt zich een jaar na de gebeurtenissen uit deel 1 af) om hier een stokje voor te steken. Al snel ontdek je dat een uit de kluiten gewassen Rus in Power Armor terug de cel in meppen het minste van Miles’ problemen is: de stad is verdeeld in een oorlog tussen het energieconglomeraat Roxxon Energy en de mysterieuze bende The Underground, onder leiding van de Tinkerer.
Dualsense steelt de show
Het is een beetje een cliché, maar ik ga het toch zeggen: fans van het origineel kunnen SMMM zonder twijfel in huis halen. Hoewel Miles in het verhaal een stuk minder ervaren is dan zijn voorganger en leermeester, merk je daar qua besturing absoluut niks van. Na een uurtje inspelen rijg je zonder moeite weer de tofste combo’s aan elkaar, en vlieg je tussen gebouwen door alsof je met de webshooters aan je handen geboren bent. De gelukkigen onder ons die een PlayStation 5 hebben weten te bemachtigen, kunnen genieten van een extra kers op de taart in de vorm van de DualSense-controller: elke keer als je een webdraad uit je handen schiet, duwen de adaptive triggers van de controller lichtjes terug. Dit gecombineerd met de uiterst gevoelige rumble zorgt ervoor dat Miles Morales het strakste en fijnste controlsysteem van een superheldengame ooit heeft.
Natuurlijk is de game geen één op één kopie van zijn voorganger en heeft Miles ook enkele nieuwe krachten tot zijn beschikking. Deze uiten zich in de vorm van zijn Venom-powers en de mogelijkheid om (tijdelijk) onzichtbaar te worden. De Venom-powers zal je het meest gebruiken; wanneer Miles’ combo genoeg is opgebouwd heeft hij de mogelijkheid om zijn vijanden te bestoken met elektrische schokken. Of je dit doet in een rechttoe-rechtaan klap, een uppercut of keiharde ground pound, dat is aan jou. Zo nu en dan zal je deze kracht ook buiten gevechten nodig hebben; om een generator weer aan te slingeren, of om technologie van de slechteriken juist buiten werking te stellen.
Daarnaast kan Miles zich ook voor korte tijd onzichtbaar maken. Dit is vooral handig voor de onvermijdelijke sluip-stukken waar de game je af en toe in plaatst, maar als sneaken sowieso je ding is kan je je lol op. Zet je camouflage aan, plak een nietsvermoedende vijand aan het plafond en kijk toe hoe de rest er panisch probeert achter te komen wat er met hun collega gebeurd is. Heerlijk.
Pakken
Naast het hoofdverhaal, dat je tussen de 6 á 8 uurtjes zal kosten om te voltooien, heeft SMMM natuurlijk ook de beschikking over zijmissies en dergelijke. Je kan in Manhattan op zoek naar tijdscapsules met jeugdherinneringen voor Miles, caches met Underground-technologie, postkaarten voor Miles verjaardag en basissen van zowel Roxxon als de Underground neerhalen. Een zijmissie die ik persoonlijk wat minder geslaagd vond was die voor Uncle Aaron, waarin je de stad door moet om geluiden te vinden voor zijn mixtape. Al is het pak dat je hiervoor ontgrendelt wel weer supertof.
Over die pakken gesproken, ook daar zijn weer een handvol van vrij te spelen. Enkelen unlock je spelenderwijs in het verhaal, anderen krijg je voor zijmissies of moet je zelf kopen. Echter hadden er wat mij betreft wel wat meer gedurfde pakken in de game mogen zitten. Het tofste aan Spider-Man 2018 waren de pakken die eruit sprongen, zoals de Negative Suit of de paar cell shaded pakken. In SMMM zit welgeteld één cell shaded pak, en één pak uit Into the Spider-Verse die de frames van Miles terugschroeven naar 24 fps (net als de film). Een leuk extraatje, maar aangezien dit verborgen zit achter een pre-order bonus tel ik ‘m niet mee. Slingeren als Miles zelf (zonder pak dus), of als Spidey uit de oude PS2 games, waarom kan dat niet?
Te duur of te kort
Dan moet ik het nog even hebben over de rhino...uhm, olifant in de kamer: de lengte van de game. Zoals ik eerder zei heb je het hoofdverhaal wel na 6 tot 8 uurtjes uitgespeeld, en om tot 100% te komen kost het niet heel veel extra tijd. Combineer dit met de prijs van de game – 60 euro voor de reguliere game en 80 voor de Ultimate Edition – en dit zit mij niet helemaal lekker. Sony brengt dit prijspunt alsnog als goedkoper (“Want full-priced PS5 games zijn 80 euro!”), maar die vlieger gaat natuurlijk niet op aan het begin van een generatie waarin games 60 euro kostten. De game had óf 20 euro goedkoper mogen zijn of er had meer content in de game gemoeten, hoe goed de al geleverde content ook is.
Wat betreft die Ultimate Edition: dit is voor de ultieme Spidey-fans die geen genoeg kunnen krijgen van de games. Hiermee krijg je voor 20 euro extra een ‘remastered’ versie van de game uit 2018 mee. Ik gebruik de term remastered hier heel ruim, want meer dan een grafische upgrade is dit niet. Toegegeven, Manhattan heeft er nog nooit zo gigantisch mooi uitgezien (in 4K60fps), maar er zit nul nieuwe content in. Mocht je de game echter nog nooit gespeeld hebben dan is dit voor 20 euro een absolute no-brainer natuurlijk.
Conclusie
Spider-Man: Miles Morales mag zich naast Demon’s Souls scharen in het kleine maar kwalitatief fantastische rijtje PlayStation 5-launchgames. New York is prachtig neergezet en Miles is een heerlijk chaotisch hoofdpersonage. De game is iets te hoog geprijsd voor het aantal uren dat je eruit krijgt en er had wat meer post-game content in mogen zitten, maar van de uren die je in deze game steekt krijg je absoluut geen spijt.
Deze review is geschreven door Peter Paardekooper.
9.9
8.5
10524 
15)
03-12-2020 00:19
. Hele toffe games!
Echt serieus, welke vriendengroep is zo?!! Het is zo ontzettend geforceerd! 
