In 2011 deed Shigeru Miyamoto een boekje open tegenover het Nintendo Magazine dat hij en zijn team het grappig vonden om een kille keelklank als naam mee te geven aan een zachtroze wezentje. Daarnaast, zo stelde hij, deed de naam “Kirby” hem denken aan de advocaat John Kirby, die Nintendo had verdedigd tegen een aanklacht van Warner Bros. Warner had op zijn beurt Nintendo aangeklaagd voor het maken van inbreuk op King Kong, die andere aap die nog wel eens vrouwen wil ontvoeren. Kirby (de advocaat) had succes en Nintendo kreeg na de zaak voeten aan de grond in Amerika. Behalve een achternaam betekent Kirby dus nog niets. Mijn suggestie: laat Kirby een synoniem worden voor ‘verandering’. Niet alleen transformeert Kirby iedere keer als hij een tegenstander opslokt om zo zijn vaardigheden over te nemen, maar de serie Kirby-games verandert ook continu bij iedere iteratie. Begonnen als een platformer met minieme RPG-elementen deed de serie iedere keer weer iets nieuws. Van flipperkastbal tot een bal rollend over een getekende regenboog tot puzzelbaas: Kirby heeft het allemaal gedaan. Hij was zelfs even van wol en bestuurde recent nog een mech-robot. In Kirby Star Allies (KSA) heeft Kirby weer een nieuwe truc: hij kan tegenstanders met een hartje omkeren tot medestanders om zo tot een team van vier te komen!
Gimmick?
In veel series die iedere keer iets nieuws moeten doen, zou je kunnen denken dat de serie op zijn einde loopt en een gimmick toevoegt om nog een paar spellen te kunnen verkopen. Dit geldt niet voor Kirby, die ondanks zijn nieuwe toevoegingen wel een eigen smoel blijft behouden en in de kern zijn eigen ding blijft doen. Zo speelt KSA zich wederom af in o.a. Dreamland op Planet Popstar en zijn ook veel tegenstanders oude bekenden. Nieuw zijn duistere krachten die middels schimmige hartjes voor problemen zorgen. Deze hebben echter een averechts effect op Kirby, die nu met een druk op de knop zelf een hartje gooit. Raakt dat hartje een tegenstander, dan verandert deze in een vrolijkere versie van zichzelf en voegt dit figuur zich bij ‘Team Kirby’. Vervolgens kunnen je teamgenoten en jijzelf jullie krachten kruisbestuiven. Speel jij met een zweepkracht, dan kun je een medestander met ijskrachten vragen jou de ijszweepkracht te geven. Speel je met meerdere spelers, dan bestuurt iedereen zijn eigen figuur; speel je alleen, dan neemt de AI je teamgenoten over. Deze AI is een volwaardige hulp, want hij helpt je met het oplossen van puzzels en verslaan van eindbazen. Dat klinkt als een sterk staaltje programmeren van Nintendo, maar leidt wel tot de grootste kritiek op KSA: het wordt je wel heel gemakkelijk gemaakt.
In veel series die iedere keer iets nieuws moeten doen, zou je kunnen denken dat de serie op zijn einde loopt en een gimmick toevoegt om nog een paar spellen te kunnen verkopen. Dit geldt niet voor Kirby, die ondanks zijn nieuwe toevoegingen wel een eigen smoel blijft behouden en in de kern zijn eigen ding blijft doen. Zo speelt KSA zich wederom af in o.a. Dreamland op Planet Popstar en zijn ook veel tegenstanders oude bekenden. Nieuw zijn duistere krachten die middels schimmige hartjes voor problemen zorgen. Deze hebben echter een averechts effect op Kirby, die nu met een druk op de knop zelf een hartje gooit. Raakt dat hartje een tegenstander, dan verandert deze in een vrolijkere versie van zichzelf en voegt dit figuur zich bij ‘Team Kirby’. Vervolgens kunnen je teamgenoten en jijzelf jullie krachten kruisbestuiven. Speel jij met een zweepkracht, dan kun je een medestander met ijskrachten vragen jou de ijszweepkracht te geven. Speel je met meerdere spelers, dan bestuurt iedereen zijn eigen figuur; speel je alleen, dan neemt de AI je teamgenoten over. Deze AI is een volwaardige hulp, want hij helpt je met het oplossen van puzzels en verslaan van eindbazen. Dat klinkt als een sterk staaltje programmeren van Nintendo, maar leidt wel tot de grootste kritiek op KSA: het wordt je wel heel gemakkelijk gemaakt.
Easy street
Aan het begin van een spel heb je soms even tijd nodig om het patroon van een spel te snappen. Zo een moment zorgt ervoor dat je even stil staat bij een puzzel om deze rustig te analyseren. In KSA gaat het anders, want daar lost de AI het gewoon voor je op. Zo ook eindbazen waarbij ik soms medelijden met hen kreeg, nadat mijn drie AI-teamgenoten zich als een stel bezetenen op hen hadden geworpen. De levels zijn niet klein, maar het tempo waarop jij en je team door de level gaan is moordend. Letterlijk, want de AI laat niets overeind staan. Deze vrolijke chaos is wel leuk om mee te maken, waarbij je zo nu en dan even stil moet staan voor een uitdaging. Er waren levels bij waar ik mijzelf (en Kirby) een bijstander voelde in zijn eigen game en waar ik alleen een team samenstelde dat voor mij aan de slag ging. Deze strategische laag is vervolgens wel erg leuk gevonden. Was KSA qua uitdaging en leveldesign wat moeilijker geweest, dan had de combinatie van strategie en Kirby een hele goede zet kunnen zijn. Helaas is KSA vrij lineair, simpel en ren je letterlijk door de levels heen. Om de zes à acht uur -welke nodig zijn om de (echte) credits te zien- wat aan te dikken zijn er aan KSA enkele verrassingen toegevoegd: buiten een tweetal simpele minigames speel je twee uitdagende modes vrij na het spel te hebben uitgespeeld. Deze modi leggen de nadruk op het strategisch element en de snelheid, juist de twee sterke punten van KSA. Jammer wel dat deze content beperkt is.
Aan het begin van een spel heb je soms even tijd nodig om het patroon van een spel te snappen. Zo een moment zorgt ervoor dat je even stil staat bij een puzzel om deze rustig te analyseren. In KSA gaat het anders, want daar lost de AI het gewoon voor je op. Zo ook eindbazen waarbij ik soms medelijden met hen kreeg, nadat mijn drie AI-teamgenoten zich als een stel bezetenen op hen hadden geworpen. De levels zijn niet klein, maar het tempo waarop jij en je team door de level gaan is moordend. Letterlijk, want de AI laat niets overeind staan. Deze vrolijke chaos is wel leuk om mee te maken, waarbij je zo nu en dan even stil moet staan voor een uitdaging. Er waren levels bij waar ik mijzelf (en Kirby) een bijstander voelde in zijn eigen game en waar ik alleen een team samenstelde dat voor mij aan de slag ging. Deze strategische laag is vervolgens wel erg leuk gevonden. Was KSA qua uitdaging en leveldesign wat moeilijker geweest, dan had de combinatie van strategie en Kirby een hele goede zet kunnen zijn. Helaas is KSA vrij lineair, simpel en ren je letterlijk door de levels heen. Om de zes à acht uur -welke nodig zijn om de (echte) credits te zien- wat aan te dikken zijn er aan KSA enkele verrassingen toegevoegd: buiten een tweetal simpele minigames speel je twee uitdagende modes vrij na het spel te hebben uitgespeeld. Deze modi leggen de nadruk op het strategisch element en de snelheid, juist de twee sterke punten van KSA. Jammer wel dat deze content beperkt is.
Waar voor je geld
KSA is een leuke platformer met een couch co-op-modus op een Nintendo-console, succes verzekerd voor alle generaties. Voor de hardcore gamer die met Mario Odyssey allang klaar was, zal KSA te simpel zijn. Speel je echter graag een spel om vrolijk van te worden zonder de frustratie van vastlopen in een level, dan is KSA ideaal voor jou. Ook is KSA perfect om met je vrienden en familie te spelen die maar zo nu en dan een controller oppakken, in plaats hen voor de derde keer te passeren in Mario Kart of je controllers te zien afbeulen met Arms. KSA is zodoende leuk en vermakelijk, maar niet je zult dit spel niet snel voor een tweede keer doorlopen. Zodoende ben je na aankoop een vermakelijk uur of tien zoet, iets meer als je gebruik maakt van de couch co-op.
KSA is een leuke platformer met een couch co-op-modus op een Nintendo-console, succes verzekerd voor alle generaties. Voor de hardcore gamer die met Mario Odyssey allang klaar was, zal KSA te simpel zijn. Speel je echter graag een spel om vrolijk van te worden zonder de frustratie van vastlopen in een level, dan is KSA ideaal voor jou. Ook is KSA perfect om met je vrienden en familie te spelen die maar zo nu en dan een controller oppakken, in plaats hen voor de derde keer te passeren in Mario Kart of je controllers te zien afbeulen met Arms. KSA is zodoende leuk en vermakelijk, maar niet je zult dit spel niet snel voor een tweede keer doorlopen. Zodoende ben je na aankoop een vermakelijk uur of tien zoet, iets meer als je gebruik maakt van de couch co-op.
Conclusie
Een nieuwe Kirby is iedere keer weer een verrassing, zo ook KSA. Het nadeel van deze aanpak, namelijk om iedere keer iets nieuws te proberen, is dat een concept nooit helemaal na volle potentie wordt doorontwikkeld. De Ultimate Choice-modus geeft een kleine inkijk in een meer uitdagende, strategische benadering voor Kirby, welke mogelijk een geheel ander publiek hadden aangesproken. Had vervolgens die game een Easy Mode gegeven en een klassieker was geboren. Dat lot is KSA niet geschonken, en wederom wordt Kirby weer gezien als een zachtroze figuurtje in plaats van de buitenaardse kannibalistische veelvraat die hij werkelijk zou kunnen zijn. Net zoals veel Kirby-games vanaf de Nintendo 64 zal KSA beschouwd worden als een instapgame voor Nintendo, waarbij meer gevorderde spelers deze game alleen oppakken voor de nostalgische gevoelens die Dreamland bij hen losmaakt. Hopelijk werkt Nintendo dit leuke idee van teamvorming en strategie uit tot een meer uitdagende en diepere game, in plaats van de volgende iteratie van Kirby weer ingrijpend te veranderen. Tot die tijd kun je rustig achterover zakken met je Switch en je kleine broertje of de AI al het werk laten doen, terwijl je rustig met Kirby toekijkt hoe zijn wereld gemakkelijk gered wordt.
Een nieuwe Kirby is iedere keer weer een verrassing, zo ook KSA. Het nadeel van deze aanpak, namelijk om iedere keer iets nieuws te proberen, is dat een concept nooit helemaal na volle potentie wordt doorontwikkeld. De Ultimate Choice-modus geeft een kleine inkijk in een meer uitdagende, strategische benadering voor Kirby, welke mogelijk een geheel ander publiek hadden aangesproken. Had vervolgens die game een Easy Mode gegeven en een klassieker was geboren. Dat lot is KSA niet geschonken, en wederom wordt Kirby weer gezien als een zachtroze figuurtje in plaats van de buitenaardse kannibalistische veelvraat die hij werkelijk zou kunnen zijn. Net zoals veel Kirby-games vanaf de Nintendo 64 zal KSA beschouwd worden als een instapgame voor Nintendo, waarbij meer gevorderde spelers deze game alleen oppakken voor de nostalgische gevoelens die Dreamland bij hen losmaakt. Hopelijk werkt Nintendo dit leuke idee van teamvorming en strategie uit tot een meer uitdagende en diepere game, in plaats van de volgende iteratie van Kirby weer ingrijpend te veranderen. Tot die tijd kun je rustig achterover zakken met je Switch en je kleine broertje of de AI al het werk laten doen, terwijl je rustig met Kirby toekijkt hoe zijn wereld gemakkelijk gered wordt.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop
Oordeel Kirby: Star Allies (Switch)
- Graphics
80 - Gameplay 70
- Originality 80
- Sound
90 - Replay
60 - Eindcijfer 75
20 )
25-03-2018 21:03
5)
25-03-2018 22:31
