Superior Story
Hoewel de nieuwste Spidey-game een 2 in de titel heeft, is het in feite het derde deel in deze serie van Insomniac. Dat is niet onbelangrijk om te weten, want Spider-Man 2 komt pas volledig tot zijn recht wanneer spelers bekend zijn met zowel de eerste Spider-Man game als het vervolg Miles Morales. Dit geldt voor zowel de gameplay als het verhaal, dat verder gaat waar Miles Morales ophield. Oftewel: Miles heeft zijn training als nieuwe Spider-Man doorstaan en nu houdt hij samen met Peter Parker New York veilig. Ondertussen zijn sinds de eerste game en bijbehorende DLC al een dozijn slechteriken verslagen, dierbaren verloren en vriendschappen voor het leven gesloten. Spider-Man 2 verwijst graag naar al deze zaken, of ze nu groot of klein zijn. De emotionele impact van veel scènes valt of staat met bekendheid met de materie. De scènes zijn vaak juist zo krachtig omdat ze deel zijn van een ontwikkeling over drie games. Daarnaast is het ook qua gameplay aan te raden om bij het eerste deel te beginnen. Deze nieuwste telg brengt namelijk zoveel verbeteringen aan dat de gameplay van de voorgangers haast saai lijkt, waardoor teruggaan lastig is.
Over het plot van Spider-Man 2 wil ik het liefst zo min mogelijk kwijt. Het wist mij als liefhebber van de spinnenmannen in andere media namelijk aangenaam te verrassen en dat gun ik iedereen. Laat volstaan dat het met de meest spectaculaire opening sinds God of War III begint en die hoge kwaliteit in een rit van zo’n twintig uur vasthoudt. De schaal is groter en het verhaal kan zich makkelijk rekenen tot een van mijn favoriete Spider-Man-verhalen. Tegelijkertijd neemt Insomniac ook meer de tijd om de menselijke kant van hun personages onder de loep te nemen. We voelen de twijfel bij Miles en proeven Peters frustratie over de hoge tol van Spider-Man op zijn privéleven. Ook is bijna elke antagonist voorzien van een pijnlijk tragische achtergrond, waardoor ze een diepgang krijgen die vaak mist in Marvel-producties.
Friendly Neighborhood Spider-Man
Spider-Man 2 blinkt op meerdere gebieden uit, maar de combinatie van toffe bewegingsmogelijkheden en een uitgebreid New York maakt de meeste indruk. Ten eerste is deze keer niet alleen Manhattan te bezoeken, ook Queens en Brooklyn zijn van de partij. Hierdoor biedt de wereld meer visuele afwisseling en gaat het swingen door de stad nog minder snel vervelen dan in het eerste deel. Wat opvalt aan deze versie van New York is dat, ongeacht het district, er veel meer leven in zit. Het aantal voetgangers en hun variëteit aan bezigheden dragen bij aan een geloofwaardiger New York. De verkeerssituatie in Manhattan is ook een stuk realistischer geworden. Wanneer je op het eiland door de straten vliegt, zie je meestal een rij stilstaande auto’s zover het oog reikt. Spider-Man zijn heeft zo zijn voordelen.
Brooklyn en met name Queens beschikken over aanzienlijk minder wolkenkrabbers waar Spidey zich aan vast kan klampen, dus moest Insomniac op zoek naar nieuwe manieren om door de stad te bewegen. Op dat vlak is de grootste vernieuwing een wingsuit dat op elk moment in de lucht kan uitklappen. Zo wordt het met webswingen opgebouwde momentum gebruikt om door te zweven. Daarnaast kunnen de Spider-Men gebruik maken van windvlagen om zo met hoge snelheid door een soort tunnels van wind te vliegen. Gecombineerd met de trucjes uit de vorige game, leidt dit tot een geweldig aanvoelend bewegingssysteem. Het helpt dat de stad veel sneller ingeladen wordt dankzij de PlayStation 5-hardware, waardoor de snelheidslimiet een stuk hoger ligt dan voorheen. Het katapulteren uit de inleiding van deze recensie is daar een goed voorbeeld van; je kunt hiermee op een leuke manier in korte tijd een kilometer of wat afleggen. Dat was op de PlayStation 4 simpelweg niet mogelijk met deze snelheid. Later worden via de skill tree nog meer opties vrijgespeeld, zoals het maken van een looping door aan het einde van een webzwiep niet los te laten. Al met al staat er aan het eind van het spel een dijk van een systeem. Ik kan me geen game voor de geest halen waarin simpelweg door de wereld bewegen zo veel lol oplevert.
Fantastic Fights
De grootste zwakte van de vorige Spider-Man-games was mijns inziens het vechten. Gevechten waren wat simpel van aard en veranderden nauwelijks, waardoor het - zeker als je platina trofee wilde behalen - behoorlijk eentonig werd. Eerlijk gezegd is het vechten nog steeds niet de grote kracht van deze game, maar Insomniac heeft hier toch veel verbeteringen aangebracht. Er is voor lekker veel afwisseling gezorgd en het spel heeft een aantal verrassingen in petto die het op een aangenaam tempo blootgeeft. Naarmate Spider-Man vordert, beschikt de speler over steeds meer instrumenten in de vorm van Gadgets en Abilities. Deze worden geactiveerd door respectievelijk R1 en L1, gecombineerd met een face button (driehoekje, cirkel, etc.). Zowel Gadgets als Abilities kunnen worden verbeterd, waarbij ze soms ook nieuwe functies in gevechten krijgen. Abilities zijn voor elke Spider-Man uniek en zijn daarmee de manier waarop elke protagonist zich onderscheidt. Later in de game worden zelfs geheel nieuwe Abilities geïntroduceerd, waardoor je de vechtstijl van je favoriete Spider-Man een beetje kan vormgeven.
Belangrijker voor de fijne variëteit in Spider-Man 2 zijn de vele nieuwe vijanden en de baasgevechten. Je bevecht meerdere vijandige facties die allemaal over hun eigen type bad guys beschikken. De uitdagendere vijanden vereisen een bepaalde strategie om verslagen te worden. Zo zijn er tegenstanders die veel gebruik maken van niet ontwijkbare aanvallen. In plaats daarvan moet de nieuwe Parry ingezet worden. Tegelijk zijn er specifieke aanvallen die je niet kan pareren, maar juist om een Dodge vragen. Zeker richting het einde van de game, wanneer al deze vijanden tegelijk op de speler worden afgevuurd, zorgt die afwisseling voor uitdagende gevechten. Met button mashen kom je er niet, althans op de hogere moeilijkheidsgraden.
De baasgevechten brengen alle nieuwe mogelijkheden samen. In deze erg spectaculaire worstelingen is handig gebruik van alle verschillende Gadgets, Abilities en verdedigende opties essentieel. Ik was aangenaam verrast dat ik bij meerdere bazen meer dan vijf keer het loodje legde. Dat zou in het eerste deel nooit gebeurd zijn. Deze gevechten duren dan ook een stuk langer dan voorheen; bazen hebben meerdere levensbalken en fasen. Samen met het visuele geweld en de rol die ze hebben in het verhaal, tillen ze baasgevechten naar een hele andere orde dan we gewend zijn van de serie.
Amazing Graphics
Dat er bij Insomniac een aantal grafische tovenaars rondloopt was al bekend, maar ze hebben het gewoon weer geflikt. De technologie die het razendsnel inladen van werelden mogelijk maakt, bekend uit Ratchet & Clank: Rift Apart, wordt weer effectief ingezet. Zoals gezegd ligt hierdoor de snelheid in de game een stuk hoger. Verbazingwekkend genoeg zag ik hierbij nauwelijks iets van pop-in. Ik vond het vliegen en slingeren te leuk om al te veel fast travel te gebruiken, maar ook die optie laat op een knappe manier de kracht van deze engine zien. Klik op een willekeurige plek op de kaart en binnen een seconde heb je de controle over een Spider-Man die op dat punt al in beweging is.
Met name in de buitenwereld maakt Spider-Man 2 een sprong in grafische kwaliteit tegenover zijn voorgangers. De stad is levendiger en oogt natuurgetrouwer met meer detail. En zoals we inmiddels van Insomniac gewend zijn, heeft de speler veel grafische opties om uit te kiezen. Zo is er de standaard 4K-resolutie die met alle grafische toeters en bellen 30 FPS voorschotelt. In een game met zoveel snelheid zou ik echter eerder kiezen voor de Performance-modus, die op een lagere resolutie 60 FPS afspeelt. Voor gamers met een VRR-scherm is er de 40 FPS-optie; een mooi compromis tussen de twee uitersten. Zelf koos ik echter voor de tweede VRR-optie: een ongelimiteerde framerate. In de praktijk komt deze modus niet ver boven de 60 FPS uit, maar het voelde voor mij toch het prettigste. Welke modus je ook kiest, het spel ziet er bijna altijd beeldschoon uit. Met name de textures en animaties van belangrijke personages zijn van waanzinnige kwaliteit. Enkel bij sommige scènes die zich binnen afspelen had ik mijn bedenkingen. Hier kan de belichting soms wat plat ogen.
Ultimate Spider-Man
Spider-Man 2 bouwt voort op het ijzersterke fundament van zijn voorgangers. Daarmee is het een zeer verfijnde, zij het herkenbare ervaring geworden. De verbeteringen die op elk gebied zijn aangebracht, moeten echter niet onderschat worden. Het verhaal is Insomniacs boeiendste tot nu toe, de gameplay is heerlijk afwisselend en het bewegingssysteem is ongeëvenaard. Het grootste compliment dat ik de game kan geven: ondanks mijn open world-moeheid ga ik na het schrijven van deze recensie gewoon weer door met spelen om die platina trofee binnen te slepen.
8.5
9.9
7474 
191)
17-10-2023 17:37
